Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: Η αντίδρασή του στο ρατσιστικό σχόλιο που δέχτηκε

Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης είναι αυτό που λέμε «ένας από τους πιο επιτυχημένους ηθοποιούς της γενιάς» του αν και ο ίδιος δεν μοιάζει να νοιάζεται για παρόμοιους τίτλους. Στην εκπομπή του Θοδωρή Βαμβακάρη και Τάκη Γιαννούτσο μίλησε για την επαγγελματική του πορεία αλλά και για τα βιώματά του και εκμυστηρεύτηκε κάποιες προσωπικές του ιστορίες.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στα βιώματα που τον καθόρισαν κατά τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, που μοιράστηκαν ανάμεσα σε Ελλάδα και Αγγλία όπου ζει η μητέρα του. Θυμήθηκε τα αεροπορικά ταξίδια του ως ασυνόδευτο παιδί και εξήγησε γιατί από μικρό τον φώναζαν «Γκαστόνε».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ιστορία με ρατσιστικό σχόλιο που δέχτηκε όταν ήταν 18 ετών και εργαζόταν στην Αγγλία.

«Δούλευα part time σε μια αλυσίδα fast food και δέχτηκα ένα ρατσιστικό σχόλιο από άνθρωπο, ο οποίος ήταν ο υψηλότερος στο κομμάτι που εργαζόμασταν και αντέδρασα στα δευτερόλεπτα. Δεν απολύθηκα αμέσως, μου ζήτησαν συγγνώμη αλλά μου είπαν ότι επειδή άσκησα βία, λειτούργησα αντίθετα με τον τρόπο που θα έπρεπε να λειτουργώ. Ο θυμός μου, η ανωριμότητά μου, με οδήγησε να σπάσω και ήταν από τα μεγαλύτερα λάθη που έχω κάνει. Αυτό έγινε στην Αγγλία στα 18 μου» εξομολογήθηκε ο ίδιος.

Ακόμη, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης μίλησε για την προσωπική ευθύνη με βάση την οποία διαχειρίζεται τις επιπτώσεις της πανδημίας στην προσωπική και στην επαγγελματική του ζωή, γι’ αυτά που του έλειψαν τον περασμένο χρόνο, για τη σχέση του με το θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση, για αγαπημένους ρόλους, καθώς και για τον ρόλο του στην κινηματογραφική «Ευτυχία» και τόνισε ότι «ένα παιδί είναι ευλογία. Αν μπορούσα θα υιοθετούσα ένα παιδί, όμως για να μην το έχω κάνει ακόμα μπορεί να μην είμαι άξιος».

«Το “Έτερος Εγώ” ξεκίνησε πολύ ρομαντικά»

Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης δε θα μπορούσε να μη σχολιάσει την επιτυχία που σημειώνει η σειρά «Έτερος Εγώ», ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει και τα κοινά που έχει με τον καθηγητή Λαΐνη, τον οποίο υποδύεται. «Το “Έτερος Εγώ” ξεκίνησε πολύ ρομαντικά και συνεχίζει έτσι ευτυχώς. Με βαθιά αγάπη δύο ανθρώπων που γνωρίστηκαν, εμένα και του Σωτήρη. Μας πήρε δυόμιση χρόνια για να φτάσουμε να γυρίσουμε την πρώτη ταινία. Γράφαμε τα βράδια, έπρεπε να κοιμηθεί η οικογένειά του για να ξεκινήσουμε να γράφουμε.

Όταν πήγαμε στη τηλεόραση, ο Σωτήρης Τζαφούλιας και η Κατερίνα Φιλιώτου, μαζί με όλους τους εμπλεκόμενους άρχισαν να γράφουν πάλι, σε κάτι που πάντα θα κοιτάς με μια δυσπιστία στην αρχή. Δεν γίνεται να μην έχεις κοινά με κάτι που αγαπάς. Έχουμε κοινό σώμα, το ίδιο βλέμμα και την ικανότητα όπως και εκείνος να μπορώ να παίζω με τα συναισθήματα, τον τρόπο και τη σκέψη. Είναι αναγκαίο να το κάνω στη ζωή μου».

«Ο πειρασμός που δεν μπορώ να αντισταθώ είναι η ταχύτητα»

Εξομολογήθηκε, επίσης, την αγάπη του στο ποδόσφαιρο και στον Ερίκ Καντονά και τη μεγάλη αδυναμία του στις μηχανές του, αλλά και στον σταθερό συνεπιβάτη που τον ακολουθεί και ενίοτε… τον συμμορφώνει όταν υπερβαίνει το όριο ταχύτητας, την τελευταία δεκαετία. «Ο πειρασμός που δεν μπορώ να αντισταθώ είναι η ταχύτητα και το αγαπημένο μου αντικείμενο μέσα στο σπίτι μου είναι τα κλειδιά της μηχανής μου» είπε χαρακτηριστικά ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης και συνέχισε

«Αυτή είναι η αρρώστια μου, δεν κάνω τίποτα άλλο για μένα, ούτε ρούχα ούτε τίποτα… Είδα φίλους μου να κλαίνε και να πονάνε για μένα σε εκείνη την πτώση, οπότε με στεναχώρησε πολύ όλο αυτό. Έχω χάσει τρεις ανθρώπους, ο ένας ήταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος και φίλος μου και αυτό ήταν ένα γερό χαστούκι».