Τους συνάντησε στον κήπο, υποκλίθηκε και τους προσέφερε βιολετή άνθη. Εκείνη στόλισε με αυτά τα μαλλιά της κι εκείνος έβαλε μερικά στο πέτο του και συνέχισαν τη καθιερωμένη τους βόλτα. Έτσι έγινε γνωστή η πατάτα.

Η ιστορία λέει ότι ένας πανέξυπνος γιατρός, ο Antoine-Augustin de Parmentier που έζησε από το 1737 μέχρι το 1813, σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος για να εντάξει την πατάτα στη γαλλική διατροφή ήταν μέσω των Βερσαλλιών δηλαδή της Μαρία Αντουανέτας και το Λουδοβίκου XVI, κι έτσι έκανε. Κι αφού όλη η αριστοκρατία ήθελε τα λουλούδια αυτά, έπεισε τον βασιλιά να φυτέψει σε ένα μικρό φυλασσόμενο κομμάτι του κήπου πατάτες .Όλοι ήθελαν τον απαγορευμένο καρπό και τον είδαν με άλλο μάτι. Μετέπειτα την ενέταξε και στη διατροφή.

Και στην Ελλάδα κάπως έτσι έχει η ιστορία. Ο Καποδίστριας που είχε δοκιμάσει την πατάτα στα ταξίδια του στην Ευρώπη, την θεώρησε θρεπτική και οικονομική τροφή για την πεινασμένη τότε χώρα, κι έτσι την έφερε μαζί του. Αρχικά την πρόσφερε δωρεάν τους αγρότες όμως εκείνοι την είδαν καχύποπτα. Έτσι τις έβαλε να τις φυλάνε σε μια αποθήκη σαν θησαυρό και σε μια βδομάδα τις είχαν κλέψει όλες.

Βεβαία το «στρύχνον το κονδυλόριζον» ή αλλιώς το γεώμηλο πρόκειται για ένα φυτό των υψιπέδων του Μεξικό, της Χιλής, της Κολομβίας και του Περού και έχει 5.000 ποικιλίες. Οι Ίνκας ήταν οι πρώτοι που καλλιέργησαν πατάτες ( 8.000 – 5.000 π.Χ.) ενώ στην Ευρώπη έφτασε το 1536 μ.Χ. με την Columbian Exchange (Κολομβιανή Ανταλλαγή).

Και ενώ οι πρωταθλητές κατανάλωσης πατάτας είναι οι κάτοικοι της Μπελαρούς με 185 κιλά κατά κεφαλήν κατανάλωση ανά έτος στα σύνορα Γαλλίας Βελγίου καλά κρατεί η διαμάχη για το ποιος κάνει τις καλύτερες «french fries» (τηγανητές πατάτες). Ο μύθος λέει ότι οι τηγανητές πατάτες γεννήθηκαν στη γαλλόφωνη πλευρά του Βελγίου όπου οι ντόπιοι συνήθιζαν να τρώνε τηγανιτά ψάρια. Όμως, λόγω ενός ψυχρού χειμώνα, πάγωσε το ποτάμι και έτσι αναγκάστηκαν να τηγανίσουν πατάτες! Στο υπόλοιπο Βέλγιο τις λένε «frites».

Και ποιο είναι το μυστικό για να φάμε τηγανητές πατάτες στο σπίτι μας;

Θα τις κόψεις λεπτές κι όσο γίνεται στο ίδιο μήκος και πλάτος, θα τις πλύνεις με άφθονο νερό, θα τις σουρώσεις και να τις σκουπίσεις καλά και θα τις τηγανίσει σε μπόλικο λάδι, φυτικό κατά προτίμηση και σε πολύ υψηλή θερμοκρασία. Παλαιότερα χρησιμοποιούσαν λαρδί και γινόντουσαν ακόμα πιο νόστιμες. Μόλις τις τηγανίσεις όλες, τηγάνισέ τες ξανά! Αυτό είναι το μυστικό. Και καλή όρεξη.