Σούπα κολοκύθας: Η συνταγή που λάτρευε η Μαρία Κάλλας

Αυτό το πιάτο το έχουμε πλέον εντάξει στο χριστουγεννιάτικο μενού όλοι μας. Η γλυκοκολοκύθα βέβαια καμία σχέση δεν έχει με την ελληνική κουλτούρα αλλά έγινε αγαπητή κυρίως από τις αμερικάνικες συνταγές του 60’s.

Στην Ελλάδα ξέραμε τη νεροκολοκύθα, το δεύτερο φυτό που καλλιεργήθηκε στον κόσμο. Πρώτη έρχεται η σίκαλη 11.00 π.Χ.. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως δοχείο μεταφοράς νερού, δημιουργία μουσικών οργάνων και μαγειρικών σκευών, ακόμα και για μπρατσάκια.

Η γνωστή μας «pumpkin» μας ήρθε μαζί με άλλα κολοκύθια από το Μεξικό, όπου οι ιθαγενείς τη σέρβιραν την μέρα των Ευχαριστιών, αδειάζοντας την κολοκύθα από τα σπόρια και γεμίζοντάς την με κρέμα μέλι αυγά και μπαχαρικά. Επίσης έφτιαχναν και την μια μπύρα συνδυάζοντας λυκίσκο, ζάχαρη και κολοκύθα.

Τα σπόρια από τις μεγάλες κολοκύθες τα λέμε «πασατέμπο», μια λέξη δανική από τα ιταλικά «a passa il tempo» δηλαδή, για να περνάει ο καιρός. Η αγαπημένη μας ντιβίνα, είχε τη δική της συνταγή για σούπα με γλυκοκολοκύθα.

Υλικά

• 600 γραμμάρια γλυκοκολοκύθα
• 50 γραμμάρια βούτυρο
• 500 ml γάλα
• ½ κουταλάκι του γλυκού Macis: Μοσχοκάρυδο
• 1 κουταλιά της σούπας μαύρη ζάχαρη
• 2 – 3 γαρύφαλλα τριμμένα σε σκόνη
• αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι κατά βούληση

Εκτέλεση

Κόβεις την κολοκύθα σε όμοια κομματάκια και τα σοτάρεις με το βούτυρο. Ρίχνεις τη ζάχαρη, την αφήνεις να λιώσει και προσθέτεις σιγά-σιγά το γάλα. Προσθέτεις, μοσχοκάρυδο, αλάτι, πιπέρι και γαρίφαλο και τα αφήνεις να σιγοβράζουν για 20 λεπτά σε σιγανή φωτιά.

Στη συνέχεα πολτοποιείς σε μπλέντερ και το βάζεις να πάρει άλλη μια βράση. Tip: Ανακάτεψε τη σούπα με αλεσμένο καλαμπόκι (βρασμένο ή από κονσέρβα).