Η καταγωγή της διάσημης σοπράνο, κρατάει από την πλευρά του πατέρα της από την Πελοπόννησο και συγκεκριμένα από το Νιοχώρι που βρίσκεται λίγο έξω από τον Μελιγαλά. Εκεί ο επισκέπτης θα δει μία πινακίδα που τον πληροφορεί ότι βρίσκεται στον τόπο καταγωγής της Μαρίας Κάλλας. Ο Γιώργος Καλογερόπουλος, ο πατέρας της γεννήθηκε και μεγάλωσε εκεί.
Στην πλατεία του χωριού στρίβοντας αριστερά βρίσκεται το πατρικό σπίτι της Μαρίας Καλογεροπούλου, που έμελε να γίνει γνωστή παγκόσμια για το ταλέντο της. Ωστόσο, αυτό που συναντά κανείς είναι πλέον ερείπια, καθώς με το πέρασμα του χρόνου και την αναστήλωση που δεν ήρθε ποτέ, έμενε να ρημάζει.
Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε στην Αμερική που οι γονείς της είχαν μεταναστεύσει το 1923. Η ίδια μεγάλωσε εκεί, όπου και το ταλέντο της δεν άργησε να ανακαλυφθεί.
Η Μαρία Κάλλας στην Επίδαυρο ερμηνεύοντας Μήδεια
Στις 6 Αυγούστου του 1961, η Μαρία Κάλλας ερμήνευσε στο Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου τη Μήδεια του Λουίτζι Κερουμπίνι με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Στην παράσταση συμμετείχαν περισσότερα από 200 πρόσωπα. Επρόκειτο για έναν ακόμη θρίαμβο της μεγάλης καλλιτέχνιδας, η οποία αποθεώθηκε από τους 17.000 θεατές της βραδιάς, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, η κοσμικογράφος Έλσα Μάξγουελ, ο πρίγκιπας Πέτρος του Μονακό και άλλοι.
Τη σκηνοθεσία της παράστασης είχε αναλάβει ο Αλέξης Μινωτής, τα σκηνικά-κοστούμια υπέγραψε ο Γιάννης Τσαρούχης (είχε «ντύσει» την Κάλλας, την οποία θαύμαζε πολύ, στη Μήδεια και στη Νόρμα), οι χορογραφίες ήταν της Μαρίας Χορς και η διεύθυνση ορχήστρας του Νίκολα Ρεσίνιο. Τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί, εκτός ολίγων των 300, 400 και 500 δραχμών.
Η παράσταση στην Σκάλα του Μιλάνου
Μετά τη μνημειώδη αυτή παράσταση στην Επίδαυρο, ήρθε η σειρά της Σκάλας του Μιλάνου, τον Δεκέμβριο. «Πολλές αναποδιές και δυσκολίες τεχνικές και ψυχολογικές στην αρχή των δοκιμών, αλλά όταν η Κάλλας ήρθε στην πρόβα, όλα πήγαν μέλι-γάλα», σημειώνει ο Αλέξης Μινωτής στο βιβλίο του Μακρινές Φιλίες. «Στο τέλος όλοι αναγνώρισαν πως η παράσταση αυτή ήταν ίσως η καλύτερη που έγινε ποτέ στη Σκάλα του Μιλάνου».