Ήρθε στον Παναθηναϊκό μετά «βαΐων και κλάδων», αλλά δεν έχει καταφέρει να καθιερωθεί. Ο λόγος για τον Γιασίν Αγιούμπ που, στην ουσία, δεν έχει καταφέρει να βοηθήσει καθόλου τους «πράσινους» παρά το πλούσιο βιογραφικό του.
Όπως σχολιάζει ο Κώστας Γουλής στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο 26χρονος μέσος «αφού άφησε πίσω του το πρόβλημα με τη φλεβική θρόμβωση σε τένοντα πίσω από το γόνατο που τον ταλαιπώρησε στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου, έπαιξε τα μισά παιχνίδια των περσινών πλέι-οφ και ξεκίνησε βασικός τη φετινή χρονιά, με την απόδοσή του ν κυμαίνεται σε πολύ «ρηχά» νερά. Έμεινε εκτός δράσης για δύο μήνες, με δύο συνεχόμενους μυϊκούς τραυματισμούς κι όταν επέστρεψε στην «πράσινη» αποστολή στο ματς με τον Παναιτωλικό (29/11), κατάφερε να κάνει έξω φρενών τον Λάζλο Μπόλονι με την αμυντική αδιαφορία του και την απάθειά του, απ’ τη στιγμή που μπήκε αλλαγή στο 67’.
Αντίστοιχη εικόνα και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, με τον Αγιούμπ (που μπήκε αλλαγή στο 70’ αντί του «λαβωμένου» Βιγιαφάνιες) να μη «συμμετέχει» την ώρα που έπεφταν… κορμιά στον αγωνιστικό χώρο. Καταπώς φαίνεται, τρίτη ευκαιρία δεν θα πάρει ο 26χρονος μέσος απ’ τον Ρουμάνο τεχνικό κι όλα δείχνουν ότι χάνει το… τρένο και θα τεθεί εκτός αγωνιστικής «εξίσωσης».
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, αυτός που θα κληθεί να λύσει το θέμα είναι ο νέος γενικός διευθυντής του Παναθηναϊκού, Πιερ Ντρεοσί. Δύο είναι τα ενδεχόμενα. Ή θα υπάρξει αποδέσμευση με αποζημίωση, είτε κάτι πιο… μεσοβέζικο, όπως π.χ. με δανεισμό του σε μία άλλη ομάδα.
Να σημειωθεί ότι το συμβόλαιο του Αγιούμπ έχει διάρκεια έως το καλοκαίρι του 2023 (άλλα 2,5 χρόνια) και απολαβές αρκετά υψηλές για τα δεδομένα του «τριφυλλιού» (420.000 ευρώ σε ετήσια βάση).
Μερικά λόγια για τον Γιασίν Αγιούμπ
Γεννήθηκε στην Αλ Χοσέιμα του Μαρόκο στις 6 Μαρτίου 1994, όμως το 2000 εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ με τους γονείς του. Έχοντας τόσο την ολλανδική όσο και τη μαροκινή υπηκοότητα, ο Αγιούμπ είχε τη δυνατότητα να επιλέξει την εθνική του ομάδα. Κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσής του φόρεσε τα χρώματα των «οράνιε».
Σε μια από τις καλύτερες στιγμές στην καριέρα του, ο Αγιούμπ στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 2011 με την Ολλανδία Κ17, έχοντας συμμετοχές σε όλη την πορεία εκτός από τον τελικό. Έπειτα από αυτήν τη διάκριση έπαιξε δύο φορές με την Ολλανδία Κ19 και άλλες δύο με την Ολλανδία Κ20. Κατόπιν, κλήθηκε να διαλέξει οριστικά πλέον ποια χώρα θα εκπροσωπήσει. Αφού διαπίστωσε ότι από τον Ολλανδό ομοσπονδιακό τεχνικό δεν υπήρχε ενδιαφέρον, ο Αγιούμπ προτίμησε το Μαρόκο.
Τότε συνομίλησε με τον προπονητή της πατρίδας του, τον Γάλλο Χερβέ Ρενάρντ, ο οποίος ήθελε τις υπηρεσίες του. Εντέλει ο Ρενάρντ κάλεσε τον Αγιούμπ στην Εθνική ομάδα για την προετοιμασία για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, όμως ο ποδοσφαιριστής τραυματίστηκε και δεν αγωνίστηκε στη διοργάνωση. Ούτε καν το πρώτο φιλικό δεν πρόλαβε, ώστε να «γράψει» συμμετοχή με τη νέα Εθνική του.
Ο νεαρός από το 2018 ήταν παίκτης της Φέγενορντ αλλά δεν κατάφερε να καθιερωθεί, καθώς δεν προσαρμόστηκε ποτέ στο Ρότερνταμ και δεν θύμισε τον χαφ που εντυπωσίασε με την Ουτρέχτη. Έτσι έμεινε ελεύθερος και έπειτα ήρθε στον Παναθηναϊκό.