Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για αυτή την περσόνα! Ιέρεια της ομορφιάς, της θηλυκότητας και της φινέτσας, ακόμα και σήμερα στα 86 της χρόνια, είναι πανέμορφη. Σύζυγος, μητέρα, ντίβα του κινηματογράφου και μαγείρισσα, έχει γράψει τη δική της ιστορία στη μεγάλη οθόνη αλλά και στην κουζίνα.
«Ό,τι είμαι το οφείλω στα σπαγγέτι», δήλωσε κάποτε. Και ας έχουμε κατά νου ότι, όταν τρώνε οι Ιταλοί πάστα, όπως σπαγγέτι, εννοούν 56 με 100 γραμμάρια μάξιμουμ. Έχει εκδώσει βιβλία μαγειρικής με τα οποία μας ταξιδεύει στην Ιταλία αλλά και σε μέρη που επισκέφτηκε.
Αυτή τη συνταγή την έμαθε στην Καζαμπλάνκα όπου βρισκόταν για τα γυρίσματα της ταινίας «Ο Ήλιος». Ποιο είναι το κυρίαρχο υλικό της συνταγής; Ο ξακουστός αστακός του Μαρόκο. Όμως πριν, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην ιστορία του αστακού. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σήμερα ο αστακός είναι ένα από τα ακριβότερα εδέσματα. Όμως η ιστορία του ξεκινά στην Βόρεια Αμερική όπου υπήρχε σε τέτοια αφθονία που ξεβράζονταν στην ακτή.
Οι αυτόχθονες τον χρησιμοποιούσαν για δόλωμα, ακόμα και για λίπασμα. Κατά την αποικιακή περίοδο ήταν η τροφή των σκλάβων, των κρατουμένων και των υπηρετών. Οι υπηρέτες επαναστάτησαν μετά την καθημερινή σίτιση τους με αστακό και ζήτησαν να τρέφονται με αυτόν, μέχρι τρεις φορές την εβδομάδα. Μετά το 1820 και τη λειτουργία του σιδηροδρόμου, ξεκίνησε η αυξημένη ζήτηση του από τις υψηλότερα κοινωνικές τάξεις της Βοστώνης και της Νέας Υόρκης και έκτοτε η τιμή του εκτινάχθηκε.
Ετοίμασε τα κάρβουνα. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βράσε νερό, τοποθέτησε τον αστακό μέσα και βραστό για 9 λεπτά. Τον βγάζεις και τον κόβεις κατά μήκος. Τον τοποθετείς πάνω στη φωτιά με το κέλυφος προς τα κάτω. Καθώς ψήνεται, άλειψε το ψαχνό του με το λιωμένο βούτυρο. Ας τον να ψηθεί 5 λεπτά. Βάλτο σε μια όμορφη πιατέλα σερβιρίσματος, περίχυσε τον με το ρούμι και άναψε τον. Σερβίρεις μόλις πέσει η φλόγα.