Ασθενής με κορωνοϊό: «Δεν ήθελα να διασωληνωθώ γιατί ήμουν σίγουρη ότι δεν θα ξυπνούσα»

Τις δύσκολες στιγμές που έζησε όντας νοσούσα με κορωνοϊό περιέγραψε μια 40χρονη γυναίκα, η οποία χρειάστηκε να νοσηλευτεί για δύο εβδομάδες στο νοσοκομείο. «Βουρκώνω όταν θυμάμαι πως με πήρε το ασθενοφόρο γιατί δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Χωρίς οξυγόνο δεν μπορούσα να αναπνεύσω» είπε μιλώντας στον ΣΚΑΪ.

«Βουρκώνω όταν θυμάμαι πως με πήρε το ασθενοφόρο γιατί δεν μπορούσα να αναπνεύσω», ανέφερε.

Η κα Κούτρα έμεινε μέρες στο νοσοκομείο. Βρέθηκε μια ανάσα από τη διασωλήνωση αλλά τελικά κατάφερε να τη γλιτώσει. Το ιστορικό της, όσον αφορά στο αναπνευστικό, ήταν επιβαρυμένο. Η κατάσταση, περιέγραψε, ήταν από την πρώτη στιγμή δύσκολη. «Η στιγμή του ασθενοφόρου ήταν τραγικά δύσκολη, έπρεπε να χαιρετήσω τους δικούς μου και δεν μπορούσα να αναπνεύσω, φοβήθηκα πάρα πολύ», είπε.

Περιγράφοντας τις στιγμές στο νοσοκομείο ανέφερε: «Δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Ήμουν ένα βήμα πριν τη διασωλήνωση. Πονούσα πάρα πολύ στο στήθος. Γενικώς πονούσα, δεν είχα πολύ πυρετό, αλλά είχα ιλίγγους, εμετούς, πονοκεφάλους. Και είναι πολύ δύσκολο το ψυχολογικό κομμάτι. Το πρωί ήμουν καλά και υποτροπίαζα σε μισή ώρα, είναι λες και έχεις μία βόμβα στα χέρια σου».

Όπως σημείωσε δεν ήθελε να διασωληνωθεί γιατί ήταν σίγουρη ότι μπορεί να μην ξυπνήσει. «Κάναμε διαπραγματεύσεις και ευτυχώς βελτιώθηκα. Ήμουν τυχερή. Ακόμα πάντως. Δεν έχει φύγει η πνευμονία, ο ίλιγγος και η κόπωση. Συνεχίζω την αγωγή. Όταν φλερτάρεις με τον θάνατο αναθεωρείς κάποια πράγματα μετά» υπογράμμισε.

Όσο για το πως νόσησε είπε ότι αν και εκείνη πρόσεχε, κάποιοι γύρω της δεν τηρούσαν τα μέτρα. Το πιθανότερο είναι να κόλλησε στη δουλειά της. Από την πρώτη στιγμή εμφάνισε συμπτώματα και δεν χρειάστηκε ούτε τεστ να κάνει. Δεν είχε όσφρηση, δεν είχε γεύση και υποπτεύθηκε πως είχε μολυνθεί από τον ιό. Μάλιστα κόλλησε και τον σύζυγό της. Μόνο που εκείνος αναγκαστικά πέρασε την ασθένεια μόνος του, στο σπίτι, ενώ εκείνη ήταν στο νοσοκομείο. «Κόλλησα άθελά μου και τον σύζυγό μου, που το πέρασε μόνος του στο σπίτι και το μυαλό μου ήταν εκεί. Για εκείνον ήταν ακόμα πιο δύσκολο» κατέληξε.