Νίκος Κοτζιάς: Το ΠΡΑΤΤΩ έγινε πολιτικό κίνημα – Οι προγραμματικές δηλώσεις του πρώην υπουργού

Την μετεξέλιξη του ΠΡΑΤΤΩ σε Πολιτικό Κίνημα, ανακοίνωσε ο Πρόεδρος του, Νίκος Κοτζιάς. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: «Η Ελλάδα ζει μια πολύπλευρη και μία βαθιά κρίση, από την οποία πρέπει να συμβάλλουμε όλοι μας να βγούμε δημοκρατικά. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση η Κίνηση Ιδεών ΠΡΑΤΤΩ, μετά από 10 χρόνια ζωής, αποφάσισε να μετεξελιχθεί σε πολιτικό Κίνημα, δημοκρατικό, πατριωτικό, προοδευτικό. Σ

τόχος να αποτρέψουμε να συρρικνωθεί και άλλο η Ελλάδα, να  υποχωρήσει και άλλο η διεθνής της θέση. Συνεχής συρρίκνωση όλων των μεγεθών της χώρας, από το δημογραφικό μέχρι το ΑΕΠ και τη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, θα οδηγήσει σε αδυναμία να αντιμετωπίσουμε τα καινούργια προβλήματα. Μία αδυναμία να τα αντιμετωπίσουμε έτσι όπως πρέπει. Δημοκρατικά με την συστράτευση όλων και με στόχο να φτιάξουμε μία καινούργια, πλούσια υλικοτεχνική υποδομή σε τομείς όπως είναι η Υγεία, η Εκπαίδευση, η χρήση των νέων τεχνολογιών, ο Πολιτισμός.»

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα θα βρεθεί απέναντι στους πρώην συντρόφους του, καθώς όπως επισημαίνεται στην διακήρυξη:  «Το ΠΡΑΤΤΩ είναι πατριωτική δημοκρατική οργάνωση της αριστεράς. Φορέας ιδεών του σοσιαλισμού με δημοκρατία.Το ΠΡΑΤΤΩ πιστεύει στη συμμαχία της αριστεράς και της προόδου, των δημοκρατικών δυνάμεων. Στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Καταπολεμά ηγεμονισμούς και αλαζονεία.»  Όπως ανακοινώθηκε το ΠΡΑΤΤΩ, από την 1η Δεκεμβρίου θα ξεκινήσει καμπάνια για την οικονομική στήριξή του και για την ένταξη μελών στις γραμμές του.

Οι έξι προγραμματικοί άξονες του νέου κομματος είναι:

1) Την προαγωγή της κοινωνικής δικαιοσύνης

Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται σήμερα από μεγάλες και αυξανόμενες ανισότητες. Η νεολαία βλέπει τους δρόμους του μέλλοντός της κλειστούς και συχνά καταφεύγει στη μετανάστευση που λόγω της πανδημίας έχει μειωθεί προσωρινά. Οι εργαζόμενοι βιώνουν την ανασφάλεια και την επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών, τη φτώχεια, ακόμα και την πείνα. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων στη δουλειά και στους τόπους εργασίας είναι κομβικό καθήκον. Μεγάλα στρώματα του πληθυσμού αντιμετωπίζουν την ανεργία, την υποαπασχόληση ή υποχρεώνονται σε απόσυρση από την αγορά εργασίας. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι αγρότες πλήττονται από την υπερβολική φορολογία, τον περιορισμό της ζήτησης και τις στρεβλώσεις των αγορών, ιδιαίτερα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το ακριβό πετρέλαιο και ηλεκτρικό ρεύμα. Οι συνταξιούχοι υφίστανται συνεχή μείωση στα εισοδήματά τους και αδυνατούν να καλύψουν βασικές τους ανάγκες. Στον αντίποδα, ολιγαρχικές και κλεπτοκρατικές ελίτ, κομματικές νομενκλατούρες και παρασιτικά στοιχεία, παρότι χρεωκόπησαν τη χώρα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το κράτος ως λάφυρο και εργαλείο προώθησης των ιδιοτελών συμφερόντων τους προωθώντας παράλληλα την κοινωνία της συνενοχής. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, οι θεσμοί απαξιώνονται και κυριαρχεί ο ατομισμός και η παραίτηση. Γι’ αυτό η προαγωγή της κοινωνικής δικαιοσύνης και η αξιοκρατία αποτελούν το βασικό συνεκτικό ιστό και την πεμπτουσία ενός προοδευτικού προγράμματος.

2) Την ενδυνάμωση της δημοκρατίας και της λαϊκής συμμετοχής σε όλα τα επίπεδα

Η διαπλοκή κομματικών, μιντιακών και επιχειρηματικών ομάδων, ο εκφυλισμός των κομμάτων σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς και η κακή λειτουργία των θεσμών οδηγούν στην παρακμή της Δημοκρατίας και στην υπονόμευση της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας. Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί και η κατάσταση στη δικαιοσύνη με τις τεράστιες καθυστερήσεις και τις αυξανόμενες επεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας με σκοπό τον επηρεασμό και τη χειραγώγησή της. Η ενδυνάμωση της Δημοκρατίας στη χώρα μας προϋποθέτει την ύπαρξη ισχυρής πολιτικής βούλησης για δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας και ριζοσπαστικές νομοθετικές παρεμβάσεις που θα προωθήσουν τον δημοκρατικό έλεγχο και τη λαϊκή συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο. Είναι άμεσα αναγκαία η διασφάλιση της κυριαρχίας του Κοινοβουλίου καθώς και ο έλεγχος όλων των άλλων θεσμών από αυτό, ιδιαίτερα αμαρτωλών μηχανισμών όπως είναι η ΕΥΠ. Η ασφάλεια του λαού πρέπει να συνδυάζεται με τη μέγιστη ελευθερία και δημοκρατία. Σύνθημά μας η επέκταση και η εμβάθυνση της Δημοκρατίας παντού και για όλους.

3) Την εκπαιδευτική και πολιτιστική αναγέννηση

Χωρίς μορφωμένους πολίτες η χώρα δεν θα αντέξει τον διεθνή ανταγωνισμό, ούτε θα διασφαλίσει την ουσιαστική λειτουργία της Δημοκρατίας. Η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος αποτελεί οικονομική και κοινωνική αναγκαιότητα στην εποχή των νέων τεχνολογικών αλλαγών, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με πολιτικές που θα διασφαλίζουν επάρκεια χρηματοδότησης, κατάργηση των υπερβολικών διοικητικών ελέγχων και καταπολέμηση της παραπαιδείας και της στείρας αποστήθισης γνώσεων. Ιδιαίτερη σημασία έχει η αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης ώστε να προάγεται η δημιουργική σκέψη και πρωτοβουλία, η ανθρωπιστική παιδεία και η σύγχρονη επιστημονική και τεχνική γνώση. Φυσικά, αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ενίσχυση και πολύπλευρη υποστήριξη των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, καθώς και όλων των συστημάτων λαϊκής επιμόρφωσης των ήδη εργαζομένων και των ανέργων. Το σύστημα εκπαίδευσης πρέπει να παρέχει γνώσεις απαραίτητες για την άσκηση επαγγέλματος, που να διαμορφώνουν ελεύθερες προσωπικότητες, και ελεύθερους πολίτες. Να στηρίζεται, επιπλέον, σε ένα δίκτυο επιστημονικής έρευνας με κατεύθυνση και συνεχή υποστήριξη. Βαρύνουσα σημασία έχει η ανάπτυξη και πολύπλευρη ενίσχυση της πολιτιστικής παραγωγής και των ανθρώπων που την υπηρετούν, καθώς και η ριζική αντιμετώπιση των προβλημάτων που χαρακτηρίζουν το μιντιακό μας σύστημα με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση, την πολυφωνία και τον σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτών σε όλο το φάσμα της ηλεκτρονικής επικοινωνίας. Το Σύνθημά μας: στήριξη της μόρφωσης όλων μέσα από την αναβάθμιση της παιδείας, πολύμορφη ενίσχυση του πολιτισμού.

4) Την διαμόρφωση μιας Εθνικής Στρατηγικής Βιώσιμης Ανάπτυξης

Η προβληματική λειτουργία του πολιτικού συστήματος και των θεσμών οδήγησαν αναπόφευκτα στη δομική οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρα τουλάχιστον μια δεκαετία. Το παραγωγικό μοντέλο που οικοδομήθηκε μετά τη μεταπολίτευση είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που δημιουργεί η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ και η ταχύτητα των τεχνολογικών μετασχηματισμών. Η υποβάθμιση του αγροτοδιατροφικού κλάδου και της μεταποίησης πρέπει να αναστραφεί με στοχευμένες πολιτικές σε τομείς που η Ελλάδα διαθέτει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Επίσης, πρέπει να στηριχθεί η ναυπηγο-επισκευή και η αμυντική βιομηχανική τεχνογνωσία και παραγωγή. Συνεπώς είναι αναγκαία η διαμόρφωση και επιτυχής υλοποίηση μιας Εθνικής Στρατηγικής Βιώσιμης Ανάπτυξης με βασικότερους στόχους την απελευθέρωση της δημιουργικότητας των ανθρώπων, τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, την παραγωγική ανασυγκρότηση με την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της χώρας για παραγωγή ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας,την αναμόρφωση του δημόσιου τομέα, τη διευθέτηση των δημοσιονομικών  προβλημάτων, την προώθηση της κοινωνικής συνοχής και την ενίσχυση των δημόσιων υποδομών ιδιαίτερα στην υγεία και στην εκπαίδευση. Η σταδιακή αναβάθμιση της χώρας στον διεθνή  καταμερισμό εργασίας και η δημιουργία ενός ενάρετου κύκλου στην οικονομία θα συμβάλει στην εξυγίανση του προβληματικού χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας και στην αύξηση της αποταμίευσης, της ρευστότητας καιτων επενδύσεων. Οι τράπεζες πρέπει να πάψουν να λειτουργούν τοκογλυφικά και να συμβάλλουν ουσιαστικά στην ανασυγκρότηση της χώρας. Σε μια τέτοια κατεύθυνση θα βοηθήσει η δημιουργία δημόσιας τράπεζας επενδύσεων. Η δωρεάν δημόσια υγεία και εκπαίδευση για όλους τους κατοίκους της χώρας είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και πρωταρχικό μέλημα του κράτους δικαίου. Η αυξημένη χρηματοδότησή τους αποτελεί επένδυση. Η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος και της πρόνοιας αποτελούν επίσης προτεραιότητα. Η Εθνική Στρατηγική Βιώσιμης Ανάπτυξης θα στηριχτεί στη συνεργασία του αναβαθμισμένου Δημόσιου Τομέα, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της υγιούς επιχειρηματικότητας προάγοντας τη δημιουργία δικτύων, την καλύτερη σύνδεση των Πανεπιστημίων με τις τοπικές κοινωνίες και την παραγωγή, την κοινωνική επιχειρηματικότητα και τον λεγόμενο τρίτο τομέα τηςοικονομίας.

5) Την προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών της κλιματικής αλλαγής

Τα περιβαλλοντικά προβλήματα αποκτούν όλο και μεγαλύτερη κρισιμότητα και η αντιμετώπισή τους θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την αναπτυξιακή δυναμική και την ποιότητα ζωής στη χώρα μας. Η σχεδιαστική ασυνεννοησία, η έλλειψη συντονισμού και η προώθηση ιδιοτελών συμφερόντων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου έχουν οξύνει τα οικολογικά προβλήματα οδηγώντας συχνά σε τραγωδίες όπως αυτές στο Μάτι και στη Μάνδρα Αττικής. Για την υπέρβασή τους απαιτείται εθνικός χωροταξικός σχεδιασμός, ολοκληρωμένη διαχείριση των περιβαλλοντικών πόρων και ένα μοντέλο «κυκλικής οικονομίας», στο οποίο τα απόβλητα ελαχιστοποιούνται και οι πόροι διατηρούνται εντός της οικονομίας και χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά, δημιουργώντας περαιτέρω αξία. Η πολιτική σημασία της Οικολογίας αυξάνει και η ανάγκη δημιουργικής αντιμετώπισης των επιπτώσεων της υποβάθμισης και καταστροφής του περιβάλλοντος γίνεται ακόμα πιο επείγουσα. Ο ενεργειακός σχεδιασμός έχει επίσης κομβική σημασία και η χώρα μας πρέπει να δώσει έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας -ιδιαίτερα στην ηλιακήκαι στην ανάπτυξη αποκεντρωμένων συστημάτων παραγωγής-κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας μέσω έξυπνων δικτύων, έξυπνων μετρητών και πρακτικών τηλε-ελέγχου. Η ανάπτυξη αιολικών πάρκων πρέπει να είναι λελογισμένη με ιδιαίτερη προσοχή στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Σύνθημά μας: ανάπτυξη με νέες τεχνολογίες μέσα σε ένα αναβαθμισμένο, βιώσιμο περιβάλλον.

6) Την ενίσχυση της διεθνούς θέσης της χώρας

Η ένταση της αστάθειας και των συγκρούσεων στη Νοτιο-Ανατολική Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή επιβάλλει η χώρα μας να ακολουθήσει μια ενεργητική εξωτερική πολιτική προώθησης των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως είναι η εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας, απαιτώντας τη δίκαιη λύση του Κυπριακού με αποχώρηση του τουρκικού στρατού κατοχής και συμμετέχοντας ουσιαστικά στις προσπάθειες αναμόρφωσης της Ε.Ε. που σήμερα βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση. Έναντι της επιθετικής και αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας τόσο η πολεμοκαπηλία όσο και ο ενδοτισμός εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους και οδηγούν σε περιπέτειες και ήττες. Η χώρα μας επιδιώκει την ειρήνη, αλλά πρέπει να είναι έτοιμη για κάθε δυσκολία υπερασπιζόμενη και αξιοποιώντας συνεχώς και σταθερά όλα τα δικαιώματά της που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο. Όπως απέδειξε η επιτυχία της Συμφωνίας των Πρεσπών, η Ελλάδα είναι σε θέση, με τις κατάλληλες πολιτικές, να προωθεί τα εθνικά της συμφέροντα, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως παραγωγός ασφάλειας και σταθεροποιητής στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή και στην Ανατολική Μεσόγειο ως γέφυρα ειρηνικής διαμεσολάβησης και συνύπαρξης των λαών. Η συμπόρευση της Ελλάδας με την Κύπρο είναι επιτακτική. Η Ελλάδα οφείλει να φροντίσει την ενσωμάτωση των μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα μας και τη διαμόρφωση συνθηκών που δεν θα προσελκύουν νέες ροές. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων ενώπιον των οποίων βρίσκεται η χώρα και η αντιστροφή της σημερινής πορείας υποβάθμισης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Προϋποθέτει συγκρούσεις με κατεστημένα συμφέροντα και νοοτροπίες, επεξεργασμένες θέσεις, σκληρή δουλειά και ένα νέο όραμα με ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό που θα συνενώσει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις και θα απελευθερώσει τη δημιουργικότητα του λαού μας. Το ΠΡΑΤΤΩ, με πολιτική αυτονομία και πολιτική συμπαράταξης-συμμαχιών, θα συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση. Σύνθημά μας: δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας, στην κοινωνία, στη διεθνή σκηνή, παντού και πάντα. Τα υπερασπιζόμαστε, τα αξιοποιούμε και τα αναπτύσσουμε στις νέες τεχνολογικές και γεωπολιτικές συνθήκες.