Φούρνοι Βενέτη: Όταν άλλαξαν τα πάντα την ιστορία του ψωμιού

Ήταν το μακρινό 1939, όταν ο νεαρός τότε Γιώργος Βενέτης αποφάσισε να φύγει από τα Γιάννενα με προορισμό την Αθήνα, προκειμένου να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον. Μοναδικό του εφόδιο ήταν οι γνώσεις του για το ζύμωμα και το ψήσιμο του ψωμιού, που είχε μάθει στην Ήπειρο. Γνωρίζοντας την τέχνη αυτή άνοιξε ένα μικρό φούρνο στη Δραπετσώνα και το 1948, χρονιά που γεννήθηκε ο γιος του, Χαράλαμπος, τον μετέφερε στη Νέα Ερυθραία, η οποία τότε ήταν πραγματικά χωριό. Ωστόσο, ο τεχνίτης πατέρας του Χαράλαμπου Βενέτη χάρη στην εξαιρετική ποιότητα ψωμιού σε συνδυασμό με την ποικιλία γλυκών και αρτοποιημάτων κατάφερε με το πέρασμα του χρόνου να κάνει τον φούρνο του γνωστό στην ευκατάστατη αθηναϊκή κοινωνία, που παραθέριζε τότε στην γειτονική… Κηφισιά.

Ο μικρός Χαράλαμπος Βενέτης μπολιάζει στην καρδιά του όλα τα μυστικά που του είχε εκμυστηρευτεί ο πατέρας του και όταν το 1972 έκλεισε τα 24 του χρόνια ανέλαβε τον οικογενειακό φούρνο στην περιοχή της Νέας Ερυθραίας.

Τρία χρόνια αργότερα το μεταφέρει στην οδό Τατοϊου. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 η νομοθεσία που υπήρχε για το ψωμί ήταν αρκετά περιοριστική όσον αφορούσε τις ποικιλίες του. Ο “φούρνος Βενέτη” αποτελούσε επιχειρηματική επιτυχία, αλλά ήταν ένας φούρνος της γειτονιάς. Η απελευθέρωση της νομοθεσίας στα μέσα της δεκαετίας του 1980 σηματοδότησε και την εντυπωσιακή ανάπτυξη της βιοτεχνικής αρτοποιίας.

Ο Χαράλαμπος Βενέτης, όντας ανήσυχο πνεύμα, ταξίδεψε το 1987 και το 1988 στη Γερμανία και τη Γαλλία, για να γνωρίσει και να δοκιμάσει τις τοπικές ποικιλίες. Όπως θα πει σε παλαιότερη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ, γνώρισε καλά τις γερμανικές ποικιλίες ψωμιού, έστειλε υπαλλήλους του να δουλέψουν εκεί για να μάθουν τα μυστικά της παραγωγής τους, ήλθαν στην Ελλάδα γερμανοί ειδικοί για να εκπαιδεύσουν το προσωπικό και, όπως λέει, «ήθελα να είχα έναν γερμανό υπεύθυνο εδώ, αλλά δεν τα κατάφερα τελικά». Και αντίστοιχα, κινήθηκε στη Γαλλία όπου έμαθε τα μυστικά της περίφημης γαλλικής μπαγκέτας.

Αμέσως μετά, το 1989, προχωρεί σε μια σημαντική επένδυση μηχανολογικού εξοπλισμού, που τότε κόστισε περί τα 2 εκατομμύρια ευρώ (περίπου 700 εκατομμύρια δραχμές) και είχε τη δυνατότητα πλέον να παράγει 60-70 διαφορετικές ποικιλίες ψωμιού. Ως τότε διέθετε εκτός του φούρνου στην οδό Τατοΐου και 4- 5 πρατήρια στην Αθήνα που τα προμήθευε ψωμί. Αμέσως μετά όμως, η εταιρεία αρχίζει να αναπτύσσει ένα ευρύ δίκτυο σημείων πώλησης. Και το πρώτο κατάστημα με τη μέθοδο της δικαιόχρησης (franchising) αρχίζει να λειτουργεί το 1994. Τον επόμενο χρόνο, το 1995, δημιουργείται η νέα αρτοποιητική μονάδα στην περιοχή της Λυκόβρυσης, με χώρους παραγωγής 12.000 τ.μ.

Στις 10 Ιουλίου 1996 πέφτει θύμα απαγωγής από δύο αγνώστους – λίγους μήνες πριν θύμα απαγωγής είχε πέσει ο επιχειρηματίας κ. Αλ. Χαΐτογλου. Οπως αναφέρουν δημοσιεύματα εφημερίδων της εποχής, οι απαγωγείς τον κακοποίησαν και στη συνέχεια τον κλείδωσαν στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του και εγκατέλειψαν το όχημα στην περιοχή του Διονύσου. Επειτα από πέντε ώρες, ο επιχειρηματίας εντοπίστηκε τυχαία από δασοφύλακες οι οποίοι κάλεσαν την Πυροσβεστική για να τον απεγκλωβίσει.

Η δυσάρεστη εμπειρία πέρασε, και ο κ. Βενέτης αξιοποίησε την εύφορη περίοδο της δεκαετίας του 1990 για να αξιοποιήσει όσο μπορούσε τις δυνατότητες που υπήρχαν. Ωσπου το 2002 σκεπτόμενος, όπως λέει ο ίδιος, το μέλλον της επιχείρησης αποφασίζει να συνεργαστεί με τον κ. Π. Μονεμβασιώτη εκχωρώντας του το 52% των μετοχών- διατηρώντας το άλλο 48%και περιοριζόμενος πλέον στη θέση του προέδρου, χωρίς φυσικά να εγκαταλείψει τον φούρνο της οδού Τατοΐου.

Το 2010 η εταιρία Βενέτης πρωτοπορεί, εισάγοντας ένα νέο concept καταστήματος, το «Βενέτης Food Hall», με ολοκληρωμένες γευστικές προτάσεις, που συμπεριλαμβάνουν φαγητά ελληνικής και μεσογειακής κουζίνας. Ένα από τα βασικά ατού της αλυσίδας, η οποία ψήνει 10 τόνους ψωμί την ημέρα, είναι ο σχεδόν μηδενικός τραπεζικός δανεισμός της (μόλις 500 χιλ. ευρώ) σε συνδυασμό με τα υψηλά ταμειακά διαθέσιμα ύψους 5,7 εκατ. ευρώ.

Στελέχη της αλυσίδας φούρνων Βενέτη, η ανάπτυξη της οποίας ήταν ραγδαία τα τελευταία χρόνια, διαπιστώνουν μία κόπωση στην αγορά, με αποτέλεσμα να σχεδιάζουν την αλλαγή πλεύση της στρατηγικής τους, η οποία θα εστιάζεται κυρίως στις ξένες αγορές. Στο στόχαστρο τους μπαίνουν οι αγορές της Αγγλίας της Κίνας αλλά και των ΗΠΑ.

Σήμερα η αλυσίδα Βενέτης αριθμεί 90 σημεία από τα οποία τα 35 είναι εταιρικά και τα 55 franchise. Από αυτά, τα πέντε λειτουργούν υπό το σήμα «Βενέτη 1948», 46 υπό το σήμα «Βενέτη Food Hall» και τα υπόλοιπα είναι τα κλασικά καταστήματα Βενέτη. Η αλυσίδα απασχολεί τουλάχιστον 1.000 εργαζόμενους.