Η Ελλάδα ήταν μια από τις χώρες που έζησε στο πετσί της με το χειρότερο τρόπο το απάνθρωπο πρόσωπο του ναζισμού. Μερικά χρόνια μετά την πτώση της Ναζιστικής Γερμανίας μια μεγάλη μερίδα της Ελληνικής Κοινωνίας “αγκάλιασε” τους απόγονους της. Την “σπορά των ηττημένων του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου”, όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο αρχηγός τους. Η Χρυσή Αυγή ήταν και είναι μια συμμορία, μια εγκληματική οργάνωση τραμπούκων, δολοφόνων υμνητών του Χίλτερ.
Η ραγδαία άνοδος της Χρυσής Αυγής σε μια κοινωνία εξαθλιωμένη από την οικονομική κρίση έδωσε σε ανθρώπους αδίστακτους την αίσθηση ότι είναι υπεράνω κάθε νόμου. Σε τέτοιο σημείο που ένα μέλος τους δεν δίστασε να να δολοφονήσει τον Παύλο Φύσσα μια μέρα σαν τη σημερινή. Μια “απλή δολοφονία” όπως την χαρακτήρισε ο ίδιος ο Γιώργος Ρουπακιάς στο δικαστήριο. Ήταν απόγευμα της 18ης Σεπτεμβρίου. Μιας ημέρας μαύρης για το αντιφασιστικό κίνημα στην Ελλάδα και πάνω από όλα, η χειρότερη μέρα της ζωής τους για την οικογένεια του Παύλου.
Ένας ελεύθερος άνθρωπος
Ο Παύλος Φύσσας ήταν ένας ελεύθερος άνθρωπος. Δεν ήθελε να μπει σε καλούπια ήθελε να χειροκροτάει αυτό που βλέπει και αν δεν του αρέσει κάτι να μπορεί να φύγει. Αγαπούσε τους δικούς του ανθρώπους, τους φίλους του και τη μουσική του. Μέσα από τη μουσική έλεγε στην κοινωνία όσα είχε να πει. Γεννημένος στον Πειραιά, παιδί της εργατικής τάξης. Κατακεραύνωνε τον φασισμό μέσα από τα τραγούδια του. Εκείνο το μαύρο βράδυ ήταν ουσιαστικά η αρχή του τέλους για την “πολιτική” υπόσταση της Χρυσής Αυγής καθώς τότε ξεκίνησε η δίκη για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Επτά χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου είμαστε ένα βήμα πριν την τελική ετυμηγορία. Μπορεί οι χιλιάδες ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής που έδωσαν το μαχαίρι στον Ρουπακιά να μη μπορούν να μπουν στη φυλακή, αλλά αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουν τα στελέχη της Ναζιστικής οργάνωσης. Ακόμα και αυτοί που έφυγαν μήπως και γλυτώσουν τα χειρότερα. Η δικαιοσύνη δεν πρέπει να κλείσει τα μάτια της. Για τον Παύλο, για τον Λουκμάν και όσους όλους που έφυγαν από τη ζωή από το “χέρι” του φασισμού.
Στις 7 Οκτωβρίου δεν μπορεί να υπάρξει άλλη απόφαση. Δεν είναι αθώοι, οι Ναζί στη φυλακή.
Η δήλωση της οικογένειας Φύσσα για το τέλος της δίκης
«Μετά από 5,5 βασανιστικά χρόνια δικαστικής διαδικασίας, κατά την οποία δεχθήκαμε έως και ύβρεις και απειλές από την πλευρά των κατηγορουμένων, εμείς, η οικογένεια του Παύλου Φύσσα αναμετρηθήκαμε κατά πρόσωπο με το τέρας του ναζισμού και σταθήκαμε όρθιοι. Η ώρα της απόφασης έφτασε.
7 Οκτωβρίου 2020 και ώρα 11.00. 7 μαρτυρικά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου, για εμάς η συνολική καταδίκη της ηγεσίας της εγκληματικής οργάνωσης ΧΑ είναι μονόδρομος.
Την ημέρα της απόφασης καλούμε όλο τον κόσμο που στάθηκε δίπλα μας στο δικαστήριο όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και όλους όσους δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να έρθουν, στις 7 Οκτώβρη να είναι έξω από την αίθουσα του Εφετείου.
Η οικογένεια του Παύλου Φύσσα
Μάγδα
Παναγιώτης
Ειρήνη».