Την αποφυλάκισή του με όρους θα διεκδικήσει ο Νορβηγός νεοναζί τρομοκράτης Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, όπως δήλωσε ο δικηγόρος του στην εφημερίδα VG. Θυμίζουμε ότι ο Μπρέιβικ είχε σκοτώσει 8 ανθρώπους, πυροδοτώντας μια βόμβα στο Όσλο, και στη συνέχεια πυροβόλησε και σκότωσε 69 ακόμα ανθρώπους στο κοντινό νησί Ουτόγια τον Ιούλιο του 2011.
Πολλοί από τους νεκρούς στο νησί ήταν έφηβοι που συμμετείχαν σε μια θερινή κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη φρικαλεότητα που έχει γίνει εν καιρώ ειρήνης στη Νορβηγία. Ο νεοναζί μακελάρης εκτίει τη μέγιστη ποινή κάθειρξης στη Νορβηγία, που είναι τα 21 χρόνια, η οποία μπορεί να παραταθεί επ’ αόριστον.
Αν και ο Μπρέιβικ μπορεί να ζητήσει να εξεταστεί αίτημα αποφυλάκισής του υπό όρους αφού έχει εκτίσει τα 10 πρώτα χρόνια της ποινής του -μια προϋπόθεση που θα πληροί τον Ιούλιο του 2021-εναπόκειται στα δικαστήρια να αποφασίσουν εάν συντρέχουν λόγοι για να αφεθεί ελεύθερος.
«Κατ’ απαίτησή του έχω αποστείλει αίτημα αποφυλάκισης», δήλωσε ο δικηγόρος του Μπρέιβικ, ο Έινσταϊν Στόρβικ, στο VG. «Είναι ένα δικαίωμα που έχουν όλοι οι φυλακισμένοι (που μπορεί να τελούν υπό κράτηση επ’ αόριστον) και θέλει να το χρησιμοποιήσει», δήλωσε. Σύμφωνα με τον Στόρβικ, ο Μπρέιβικ θα εκκινήσει εκ νέου νομική διαδικασία αναφορικά με τις συνθήκες κράτησής του.
Οι αντιδράσεις στην είδηση ήταν άμεσες και έντονες. «Ποτέ δεν θα αφεθεί ελεύθερος. Ποτέ!», έγραψε σε ανάρτησή του στο Twitter ο Ρέιμοντ Γιόχανσεν, δήμαρχος του Όσλο, που την περίοδο των επιθέσεων ήταν γενικός γραμματέας του Εργατικού Κόμματος.
Η Νορβηγία έχει από τα πλέον φιλελεύθερα καθεστώτα στην Ευρώπη σε ό, τι αφορά το έγκλημα και την τιμωρία, με πολλούς κρατούμενους να αφήνονται ελεύθεροι αφού εκτίσουν τα δύο τρίτα της ποινής τους. Ωστόσο, οι εγκληματίες μπορεί να παραμείνουν υπό κράτηση επ’ αόριστον εάν κριθεί ότι συνεχίζουν να αποτελούν απειλή για την κοινωνία.
Λίγα λόγια για τον Μπρέιβικ
O Μπρέβικ όταν ήταν νεαρός συνελήφθη και για το λόγο αυτό αποβλήθηκε από τις Νορβηγικές Ένοπλες Δυνάμεις. Σε ηλικία 20 ετών προσχώρησε στο αντιμεταναστευτικό, δεξιό Κόμμα Προόδου και ήταν πρόεδρος στο τοπικό τμήμα του Δυτικού Οσλο της οργάνωσης νεολαίας του κόμματος κατά το 2002. Αποχώρησε από το Κόμμα Προόδου το 2006 και συμμετείχε σε μια λέσχη όπλων, ενώ ίδρυσε επίσης μια εταιρεία την οποία χρησιμοποιούσε για να χρηματοδοτήσει τις προγραμματισμένες τρομοκρατικές επιθέσεις του.
Την ημέρα των επιθέσεων ο Μπρέιβικ ανέβασε ηλεκτρονικά μια συλλογή κειμένων με τίτλο 2083: Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας, που περιέγραφε τη μαχητική ιδεολογία του. Σε αυτά δήλωνε την αντίθεσή του στο Ισλάμ και κατηγορούσε τον φεμινισμό για ευρωπαϊκή «πολιτιστική αυτοκτονία». Το κείμενο έκανε έκκληση για την απέλαση όλων των Μουσουλμάνων από την Ευρώπη και ο Μπρέιβικ έγραψε ότι το κύριο κίνητρό του για τις επιθέσεις ήταν να δημοσιοποιήσει το μανιφέστο του.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="836" width="1200" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Δύο ομάδες δικαστικών ψυχιάτρων ορισμένων από το δικαστήριο εξέτασαν τον Μπρέιβικ πριν από τη δίκη του. Η πρώτη ομάδα διέγνωσε τον Μπρέιβικ με παρανοϊκή σχιζοφρένεια, αλλά μετά από αυτό το αρχικό εύρημα επικρίθηκε, και μια δεύτερη αξιολόγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν ψυχωτικός κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, αλλά είχε ναρκισσιστική διαταραχή και αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας.
Η δίκη του ξεκίνησε στις 16 Απριλίου 2012 με τελευταία συνεδρίαση στις 22 Ιουνίου 2012. Στις 24 Αυγούστου 2012 το Περιφερειακό Δικαστήριο του Όσλο εξέδωσε την απόφασή του, κρίνοντας ότι ο Μπρέιβικ ήταν ψυχικά υγιής και ένοχος για τη δολοφονία 77 ανθρώπων. Καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 21 ετών, υπό μορφή προληπτικής κράτησης που απαιτούσε τουλάχιστον 10 χρόνια φυλάκιση και τη δυνατότητα μιας ή περισσότερων παρατάσεων για όσο διάστημα θεωρείται ότι αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία.
Αυτή είναι η μέγιστη ποινή στη Νορβηγία. Ο Μπρέιβικ ανακοίνωσε ότι δεν αναγνώριζε τη νομιμότητα του δικαστηρίου και ως εκ τούτου δεν αποδέχθηκε την απόφασή του – αποφάσισε να μην ασκήσει έφεση, διότι αυτό θα νομιμοποιούσε την εξουσία του Περιφερειακό Δικαστηρίου του Όσλο.