Έφυγε από τη ζωή ο θρύλος του Ολυμπιακού, Σάββας Θεοδωρίδης. Ο πρώην παίκτης και επίτιμος πρόεδρος της ομάδας του Πειραιά νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Σωτηρία». Αρχικά είχε κυκλοφορήσει ότι έπασχε από κορωνοϊό, αλλά τα δύο τεστ που του έγιναν, ήταν αρνητικά. Τα τελευταία χρόνια ο επίτιμος πρόεδρος του Ολυμπιακού, που είχε υπηρετήσει την ομάδα και από άλλες θέσεις, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Στην ιστορία έχουν μείνει οι δηλώσεις λατρείας για την ομάδα και τους προέδρους της, τα high-five με τους ποδοσφαιριστές και η ενθάρρυνσή τους πριν και μετά από κάθε αγώνα, καθώς και η αγάπη και ο σεβασμός που του έτρεφαν οι παίκτες των «ερυθρόλευκων».
Ποιος ήταν ο Σάββας Θεοδωρίδης
Ο Σάββας Θεοδωρίδης είχε γεννηθεί στις 18 Φεβρουαρίου 1935 στους Αμπελόκηπους της Αθήνας. Ήταν Έλληνας διεθνής παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ Ολυμπιακός ως επίτιμος πρόεδρος. Είχε διατελέσει επίσης αντιπρόεδρος του σωματείου και γενικός αρχηγός.
Ξεκίνησε την καριέρα του από την Αθλητική Ένωση Αμπελοκήπων και το 1953, ενώ αναμενόταν η απόκτηση του από τον Παναθηναϊκό, εντάχθηκε στον Ολυμπιακό. Παρέμεινε τερματοφύλακας του μέχρι το 1962. Κατέκτησε πέντε σερί πρωταθλήματα (από το 1955 έως το 1959) και ισάριθμα Κύπελλα. Στην Εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε 12 φορές. Στην Α’ κατηγορία έπαιξε σε 57 παιχνίδια.
Στις 7 Φεβρουαρίου του 1953 φόρεσε, για πρώτη φορά, τη φανέλα του Ολυμπιακού σε επίσημο παιχνίδι. Στο Ολυμπιακός – Αστέας Αθηνών 4-0, για το Κύπελλο Ελλάδος, στο γήπεδο της Ριζούπολης.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 20 Φεβρουαρίου 1954, ο Σάββας Θεοδωρίδης, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, πραγματοποιεί το ντεμπούτο στο Ολυμπιακός-Απόλλωνας, στο γήπεδο της Λεωφόρου. Το ματς τελειώνει 2-0 υπέρ του Ολυμπιακού, με τον νεαρό διεθνή να κάνει εντυπωσιακή εμφάνιση αποκρούοντας, μάλιστα, πέναλτι του Λάμπη Σεραφείδη (αδερφού του γκολκίπερ της ΑΕΚ, Στέλιου Σεραφείδη).
Με τον Σάββα Θεοδωρίδη, σε όλες τις φωτογραφίες της εποχής με την ενδεκάδα του Ολυμπιακού, να γέρνει το κεφάλι δεξιά (όπως στη φωτογραφία δίπλα στον Κώστα Πολυχρονίου)
Από το καλοκαίρι του 1952, που υπέγραψε το δελτίο του στον Ολυμπιακό, με αποκλεισμό δυο ετών γιατί δεν είχε την έγκριση της Ένωσης Αμπελοκήπων, ο Σάββας Θεοδωρίδης μέτρησε 68 και πλέον ερυθρόλευκα χρόνια.
Όπως αναφέρει το flash.gr, «ήταν μορφωμένος, κάτι εξαιρετικά σπάνιο για εκείνη την εποχή. Προερχόταν από καλή αστική οικογένεια με ήθος και αξίες. Είχε αυτοκίνητο, όταν ακόμα στις πινακίδες δεν υπήρχαν γράμματα, αλλά ο αύξων αριθμός. Ήταν οικονομικά ανεξάρτητος και κάθε φορά που η διοίκηση έδινε πριμ, ο Σάββας το μοίραζε στους συμπαίκτες του».
Αυτό ήταν κάτι που το έλεγε με καμάρι μέχρι το τέλος της ζωής του. «Από τον Ολυμπιακό δεν έχω πάρει, έστω και μια δραχμή».
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σταμάτησε το ποδόσφαιρο μικρός, το 1962 σε ηλικία 27 ετών (τον πίεζε ο πατέρας του, να τελειώσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο) ο Σάββας Θεοδωρίδης είχε δημιουργήσει από τότε σπουδαίο όνομα. Ακόμα και φανατικοί Ολυμπιακοί δεν γνωρίζουν ότι ο Σάββας Θεοδωρίδης έκλεισε την καριέρα του στον Πρωτέα Παλαιάς Φωκέας. Αγωνιζόμενος, όχι στη θέση του τερματοφύλακα, αλλά ως σέντερ φορ. Με δικά του χρήματα έφτιαξε το γήπεδο της ομάδας και την ανέβασε δυο κατηγορίες.
Η τελευταία συνέντευξη του Σάββα Θεοδωρίδη μετά τη φιέστα στο «Φως»
Θέλω να σας βγάλω στο «ΦΩΣ».
Να γράψεις πρώτα ότι αυτό που κάνει η ΕΠΟ με την αναβολή του τελικού είναι για κακό του Ολυμπιακού και για κακό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πάλι μηνύσεις θα τους κάνω. Βάζουν «τρικλοποδιές» στη μοναδική ομάδα που φέρνει βαθμούς στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ενώ οι άλλες ομάδες τα τελευταία χρόνια είναι… ρακοσυλλέκτες. Ο σκοπός τους είναι να αφανίσουν τον Ολυμπιακό, αλλά ο Ολυμπιακός τούς απάντησε φέτος παίρνοντας το πρωτάθλημα με «περίπατο»! Και έχουμε έτοιμη ομάδα, θα το πάρουμε και του χρόνου με 18 βαθμούς διαφορά πάλι. Έχουμε τους καλύτερους παίκτες και τον καλύτερο προπονητή. Και τον καλύτερο πρόεδρο και τον καλύτερο κόσμο.
Πείτε μου για τον Καρεμπέ και για την υγεία σας.
Καταπληκτικός κύριος ο Καρεμπέ. Με είχε πάρει τηλέφωνο και πριν από το ματς και μετά, για να μάθει για την υγεία μου. Να σου πω κάτι; Και με τον ΠΑΟΚ είχα φτάσει στο γήπεδο, αλλά δεν με άφησαν να μείνω, δεν ήμουν καλά και με έστειλαν σπίτι μου… Με την ΑΕΚ όμως και τη φιέστα δεν ήθελα να τη χάσω. Εγώ επέλεξα τον Καρεμπέ να έρθει μαζί μου και τον είχα αγκαλιά. Σαν να ήταν παιδί μου. Είναι μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού που έχει στις τάξεις του τον Καρεμπέ. Έχω πάει στο εξωτερικό και έχω δει παράγοντες μεγάλων συλλόγων, της Μίλαν, της Μπάγερν, πώς φέρονται στον Καρεμπέ. Κοσμεί τον Ολυμπιακό. Είχε συγκινηθεί δίπλα μου…
Πώς σας φάνηκε η αφιέρωση του Μαρινάκη;
Δεν το περίμενα. Δεν περίμενα να αφιερώσει το πρωτάθλημα σε εμένα. Είναι πράγματα εσωτερικά που είχαν γίνει και δεν ξέρει ο κόσμος. Έδειξε πόσο κύριος είναι και τι άντρας είναι. Με συγκίνησε. Αλλά κι εγώ 9 χρόνια δίπλα του τον έχω στηρίξει και θα τον στηρίζω μέχρι τέλους.
Θα τα καταφέρει με αντιπάλους τους τρεις ενωμένους: ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό; Και σε συμμαχία…
Για εμένα είναι αστείοι αυτοί μπροστά στον Ολυμπιακό και στον Μαρινάκη. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ήδη έχει υποστεί τους μεγαλύτερους πολέμους, αλλά το λέει η καρδιά του-~και το κυριότερο, είναι άρρωστος Ολυμπιακός. Και τι δεν έχει κάνει για την ομάδα. Άλλοι κοιτάνε να κονομάνε από το ποδόσφαιρο, αυτός κοιτά το καλό του Ολυμπιακού. Και πόσο κόσμο δεν έχει βοηθήσει στον Πειραιά ~και όχι μόνο στον Πειραιά…
Με τη Γουλβς θα πάτε; Έχετε ξεπεράσει και τον φόβο με τα αεροπλάνα.
Τον έχω συντρίψει τον φόβο για τα αεροπλάνα, λόγω Ολυμπιακού. Όπου έχουμε κερδίσει στο εξωτερικό είχα πάει. Και με τη Γουλβς θα πάω, όσο είμαι όρθιος θα πηγαίνω όταν πρέπει να νικάει ο Ολυμπιακός. Και στο Λονδίνο με την Άρσεναλ είχα πάει.
Για τον Μαρτίνς πείτε μου τώρα. Ξέρω ότι σε δύσκολες στιγμές τον είχατε στηρίξει, και με αυτά που λέγατε στον πρόεδρο.
Τον Μαρτίνς τον έχω γνωρίσει πολύ καλά. Κατάλαβα ότι πρόκειται για μεγάλο κύριο και μεγάλο προπονητή. Ο Μαρτίνς θα μεγαλουργήσει στον Ολυμπιακό. Και επειδή είναι η μεγάλη μου συμπάθεια ο Καρεμπέ, χαίρομαι διπλά που δικαιώθηκε ο Μαρτίνς γιατί δικαιώθηκε και ο Καρεμπέ. Ξέρω ότι ήταν το στήριγμά του.
Ποια ήταν η πιο σημαντική μεταγραφή φέτος στην ομάδα;
Για εμένα;
Ναι.
Για εμένα στα δύο χρόνια η πιο σημαντική μεταγραφή που έκανε ο Ολυμπιακός ήταν ο Μαρτίνς. Ο προπονητής. Τον οποίο σέβομαι και αγαπάω. Αυτός μας έκανε ομάδα. Και είναι δική μου θεωρία όλα τα χρόνια: Τα πρωταθλήματα κερδίζονται από τα αποδυτήρια μέσα. Έχουν μερίδιο στην επιτυχία όλοι στον Ρέντη, όλο το προσωπικό που εργάζεται εκεί.
Από τους παίκτες; Ελ Αραμπί ή Βαλμπουενά;
Δεν θέλω να ξεχωρίσω κορυφαία μεταγραφή παίκτη, γιατί ο προπονητής έφτιαξε ομάδα. Αυτό με ενδιαφέρει. Να σου πω όμως ορισμένα ονόματα; Ποιος ήξερε στην Ελλάδα τους δύο σέντερ μπακ, τον Σισέ και τον Μπα; Στοπεράρες έγιναν στον Ολυμπιακό. Ποιος ήξερε τον Καμαρά; Έγινε από τους καλύτερους χαφ στην Ευρώπη. Ποιος ήξερε τον Τσιμίκα; Μιλάμε για μπάκαρο ολκής. Δεν ήταν μεγάλη η επιτυχία με Γκιγέρμε και Ποντένσε; Τεράστιο ποσόν πήρε ο σύλλογος. Τον Μπουχαλάκη ο Μαρτίνς τον καθιέρωσε. Για τον Ελ Αραμπί δεν έλεγαν για την ηλικία του, αλλά έκλεισε σπίτια; Έγινε μια ομάδα που πετάει. Και θα δεις τον Ραντζέλοβιτς όταν πάρει αγώνες στα πόδια του. Είναι σαΐτα! Παίκτη που είναι γρήγορος και ξέρει μπάλα μην τον φοβάσαι. Να σου πω όμως κάτι και για τον Μασούρα;
Είχα βγει με άρθρο «κόψτε το αυτό που κάνετε με τον Μασούρα» και λίγο μετά έδωσε την επική πρόκριση με την Άρσεναλ.
Ο Μασούρας δίνει μεγάλες βοήθειες στον μπακ, είναι αρχή του Μαρτίνς αυτό το πράγμα. Ο Ολυμπιακός είναι μηχανή. Τους εξτρέμ τούς θέλει «σφαίρες» πίσω και μπροστά ο προπονητής. Και θεωρώ μεγάλη επιτυχία του προέδρου που κράτησε δύο χρυσά παιδιά στον Ολυμπιακό, τον Αβραάμ και τον Τοροσίδη. Αυτοί οι δύο είναι η ψυχή του Ολυμπιακού στα αποδυτήρια. Τέλος, σε ό,τι αφορά τον Γάλλο τον Βαλμπουενά, τι να πει κανείς, ο άνθρωπος είναι παικτάρα και ψυχάρα. Και επιστρέφει ο Φορτούνης, που πρέπει να το καταλάβει, να το αποφασίσει: Πρέπει και μπορεί να αφήσει εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Στην υγεία σας πώς είστε; Ενδιαφέρεται ο κόσμος, γι’ αυτό ρωτάω.
Έτσι κι έτσι…
Όλα καλά θα πάνε.
Καλά είμαι. Με συγκίνησε προχθές ο Βαγγέλης και με έκανε να νιώσω αιώνιος έφηβος! Και είμαι ευγνώμων που έγινα Ολυμπιακός. Μην ξεχάσεις να το γράψεις αυτό. Τίποτα δεν ξεχνάω. Είμαι ευγνώμων που έζησα ως Ολυμπιακός.