Αυτό είναι το ελληνικό όπλο που τρέμουν οι Τούρκοι

Η υπογραφή του Ελληνοαιγυπτιακού συμφώνου για τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ των δυο χωρών δεν άρεσε καθόλου στον Ερντογάν ο οποίος άρχισε τις απειλές πάλι και έβγαλε το Oruc Reis συνοδευόμενο από πολεμικά τουρκικά πλοία, θέτοντας και πάλι τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σε συναγερμό. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι συζητούν για θερμό επεισόδιο, ενώ κάποιοι αναφέρουν ακόμη και τη λέξη “πόλεμο” εφόσον ο Τούρκος πρόεδρος τεντώσει και άλλο το σχοινί των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αυτό βέβαια το ακραίο σενάριο όλοι το απεύχονται και ιδιαίτερα οι Τούρκοι οι οποίοι γνωρίζουν καλά ότι η Ελλάδα έχει στη φαρέτρα της εκτός του έμψυχου δυναμικού και ισχυρά όπλα.

Και συγκεκριμένα η χώρα μας διαθέτει ένα πολύ  ισχυρό όπλο, που σε περίπτωση εμπλοκής των δύο χωρών θα πλήξει καίριους στόχους, βαθιά στο έδαφος της Τουρκίας. Και δεν αναφερόμαστε καν στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να ισοπεδώσει η ελληνική Αεροπορία μέσα σε λίγες ώρες.  Όπως αναφέρει και το menshouse, ο πρόσθετος λόγος που η Τουρκία δεν θα έχει κανένα όφελος να συρθεί σε εχθροπραξίες με την ελληνική πλευρά λέγεται «SCALP EG».

Πρόκειται για κατευθυνόμενα βλήματα τύπου cruise (οριζόντιας πλεύσης αέρος–εδάφους μεγάλων αποστάσεων), η απόκτηση των οποίων προσέδωσε ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην Πολεμική Αεροπορία, που ξεφεύγει από τα επίπεδα του τακτικού. Κύρια αποστολή του SCALP EG είναι η προσβολή επίγειων στόχων υψηλής αξίας του αντιπάλου. Τυπικά μεταξύ αυτών των στόχων περιλαμβάνονται στρατηγεία, αεροδρόμια, ναύσταθμοι και εγκαταστάσεις ελλιμενισμού, εγκαταστάσεις αποθήκευσης πυρομαχικών και στόχοι υποδομής (ηλεκτροδότηση, γέφυρες κλπ). Η δυνατότητα αυτή σε συνδυασμό με τη μεγάλη ακτίνα του και την εξαιρετική του ακρίβεια (οι προδιαγραφές του κάνουν λόγο για 2μ.!), το κατατάσσουν στα στρατηγικά όπλα.

Το πρόγραμμα ανάπτυξης του όπλου προέρχεται από το γαλλικό πρόγραμμα Apache της MBDA, που υλοποιήθηκε στη δεκαετία του ‘80. Η σύμβαση απόκτησης τους με τους Γάλλους υπεγράφη το 2000, μαζί με τη σύμβαση αγοράς αεροσκαφών. Αρχικά προέβλεπε την απόκτηση 56 βλημάτων, που εν συνεχεία μέσω της option έγιναν περίπου 90 (το ακριβές νούμερο το γνωρίζουν λίγοι). Εκτός από τη Γαλλία, που είναι η χώρα παραγωγής, το όπλο έχουν προμηθευτεί η Μεγάλη Βρετανία, η Ιταλία, τα ΗΑΕ, η Αίγυπτος και η Ελλάδα. Είναι επίσης γνωστό και ως Storm Shadow (αγγλική έκδοση) ή Black Saheen (ΗΑΕ). Ο πύραυλος μεταφέρεται σε αεροπλάνο και πυροδοτείται από αυτό.

Τα αεροσκάφη τα οποία είναι πιστοποιημένοι φορείς είναι τα βρετανικά Tornado GR4, τα ιταλικά Tornado IDS, τα γαλλικά Dassault Rafale και Mirage 2000, τα ελληνικά και αραβικά Mirage 2000-5/-9 καθώς και τα Typhoon. Χτυπά απ’ τα 500 χλμ: Το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτει στη φαρέτρα της αυτή τη στιγμή η Ελλάδα. Το SCALP EG είναι ένα υποηχητικό όπλο φιλοσοφίας «fire and forget» βάρους 1230 κιλών, μέγιστης διαμέτρου 630 εκατοστών και ανοίγματος πτερυγίων τριών μέτρων. Ο σχεδιασμός του SCALP ενσωματώνει σε μεγάλο βαθμό τεχνολογία χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth). Η άτρακτος είναι κατασκευασμένη έτσι ώστε να ανακλά το μεγαλύτερο μέρος της προσπίπτουσας ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Επιπλέον, έχουν χρησιμοποιηθεί υλικά RAM (Radar Absorbing Materials), οπότε ο συνδυασμός καθιστά τον εντοπισμό και την αναχαίτιση του όπλου εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.

Για την καταστροφή του στόχου, το SCALP είναι εφοδιασμένο με την πολεμική κεφαλή «BROACH» η οποία είναι συνολικού βάρους 450 κιλών και αποτελείται από δύο γομώσεις. Η πρώτη είναι η μικρότερη και σκοπός της είναι το βλήμα να διατρήσει το έδαφος, το σκυρόδεμα, ή τη θωράκιση του στόχου, ώστε να είναι εφικτή η είσοδος του εντός προστατευμένων στόχων. Η δεύτερη γόμωση είναι η ισχυρότερη και στοχεύει στην καταστροφή του στόχου μετά την είσοδο του βλήματος στο εσωτερικό του. Η γόμωση μπορεί να διαπεράσει σκυρόδεμα πάχους μεγαλύτερου των 6μ. ή να εισχωρήσει σε βάθος εδάφους μεγαλύτερο των 9 μ. και να επιφέρει πλήγμα σε καλά προστατευμένους στόχους.

Πέρα από τη χειρουργική ακρίβεια του, ως δεύτερο μεγάλο πλεονέκτημα θεωρείται η εμβέλεια του. Η ακτίνα δράσης της ελληνικής διαμόρφωσης είναι επτασφράγιστο μυστικό. Απαγορεύεται να είναι πάνω από 500 χλμ. βάσει της συνθήκης για τον περιορισμό των όπλων μεσαίου βεληνεκούς στην Ευρώπη, αλλά οι καλά γνωρίζοντες… υποψιάζονται ότι «μπορεί να είναι και μεγαλύτερη…». Η ανάσχεση του πυραύλου είναι τρομερά δύσκολη από ένα σύστημα που λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς προστασία δηλαδή από μέση και χαμηλή ζώνη αντιαεροπορικών όπλων, όπως θα είναι οι τουρκικοί S-400, που δεν θα είναι διασυνδεδεμένοι με το υπόλοιπο σύστημα αεράμυνας της Τουρκίας λόγω περιορισμών του ΝΑΤΟ. Για αυτό τα όποια σενάρια θα παραμείνουν εκτός συγκλονιστικού απροόπτου εσαεί σενάρια. Όπως λέει άλλωστε και ένα ποδοσφαιρικό ρητό, «όταν διαπιστώνεις ότι δεν μπορείς να νικήσεις, είναι μια χαρά και η ισοπαλία…».