Ελλάδα Αίγυπτος ΑΟΖ: Αυτοί είναι οι λόγοι που η συμφωνία ήταν απαραίτητη

Πολύ σημαντική, ιστορική όπως την παρουσιάζουν οι περισσότεροι, είναι η συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο αναφορικά με την ΑΟΖ.

Ο εκτελεστικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου και διεθνολόγος Κωνσταντίνος Φίλης εξήγησε τους λόγους σύμφωνα με τους οποίους η συμφωνία αυτή ήταν απαραίτητη. Μετά τη συμφωνία της Άγκυρας με την κυβέρνηση της Τρίπολης διαμορφώθηκε μία νέα πραγματικότητα στην περιοχή. Τότε κάποιοι λανθασμένα ισχυρίζονταν ότι η ακύρωση του τουρκολιβυκού συμφώνου ήταν ζήτημα χρόνου.

«Σχεδόν εννέα μήνες μετά, όμως, η θηλιά έσφιγγε ενώ η Τουρκία προετοιμαζόταν να το θέσει σε εφαρμογή, δηλαδή να ξεκινήσει σεισμικές έρευνες εντός της οριοθετημένης με τη Λιβύη περιοχής, χωρίς να σημαίνει ότι τελικά δεν θα το κάνει. Η Αθήνα, ωστόσο, είχε καταφέρει, έστω και συμβολικά, να μην πρωτοκολληθεί ακόμη στον ΟΗΕ, ενώ σύσσωμη η διεθνής κοινότητα το έχει καταγγείλει».

Όμως, τώρα, «μετά τη συμφωνία μας με την Αίγυπτο δημιουργείται ισχυρή νομική διαφορά, καθώς η μία συμφωνία επικαλύπτει την άλλη. Αυτό μας δίνει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες», αναφέρει στο iefimerida. Οι λόγοι λοιπόν, για τους οποίους η συμφωνία αυτή είναι σημαντική και απαραίτητη έχουν ως εξής:

• Κατοχυρώνουμε τα δικαιώματά μας, τα οποία, μάλιστα, αναγνωρίζονται από την αντικείμενη γεωγραφικά, γειτονική χώρα, έτσι ώστε να μπορούμε πλέον να τα ασκήσουμε. Πιο συγκεκριμένα, αν προηγουμένως ένα τουρκικό σεισμογραφικό σκάφος, κατόπιν σχετικής προκήρυξης διεθνούς διαγωνισμού και εν συνεχεία πρόσκλησης της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης, εισερχόταν σε ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, η «απόκρουσή» του ή πολύ περισσότερο ενδεχόμενη χρήση βίας εκ μέρους μας δεν θα είχε ισχυρή νομιμοποιητική βάση,
• Αν οι Έλληνες αλιείς επιχειρούσαν να ψαρέψουν εκτός των 6 ν.μ. στις περιοχές του παράνομου αλλά σε ισχύ τουρκολιβυκού συμφώνου, πιθανότατα θα εκδιώκονταν από το τουρκικό λιμενικό. Μετά τη συμφωνία της 6ης Αυγούστου οι αλιείς είναι απόλυτα ασφαλείς εντός της ελληνικής ΑΟΖ.

• Η Λιβύη βρίσκεται πλέον μεταξύ δύο απολύτως νόμιμων οριοθετήσεων (Ελλάδας-Ιταλίας και Ελλάδας–Αιγύπτου). Η κυβέρνηση Σάρατζ δεν έχει κανένα απολύτως επιχείρημα να απορρίπτει την συζήτηση με εμάς -και ενώ η χώρα του έχει οριοθετήσει με Μάλτα και Τυνησία με προσφυγή στη Χάγη- για να ολοκληρωθεί με νόμιμο τρόπο ο χάρτης των οριοθετήσεων στην περιοχή νότια της Κρήτης. Γι’ αυτό άλλωστε, σχεδόν το 90% των ακτών της Κρήτης έχει μείνει εκτός της συμφωνίας με την Αίγυπτο. Για να διευκολυνθεί μελλοντική οριοθέτηση με μία κανονική και νομιμοποιημένη στο σύνολο της Λιβύης κυβέρνηση, με εξαιρετικά πιθανή -σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο- την τριμερή συμφωνία και με την Αίγυπτο.
• Η ενίσχυση των δεσμών μας με το μεγαλύτερο αραβικό κράτος του κόσμου και σημαντικό περιφερειακό δρώντα, αν μη τι άλλο, σημαίνει ότι όταν στο μέλλον αποκατασταθούν οι σχέσεις του με την Τουρκία, η Ελλάδα δεν θα βρεθεί στο κενό. Προσώρας δε, λειτουργεί εξισορροπητικά έναντι της αλαζονικής και με ηγεμονικές τάσεις Άγκυρας.