Το ρεμπέτικο αυτό τραγούδι που θεωρείται από τα κλασσικά του είδους έχει για ήρωα ένα υπαρκτό πρόσωπο. Ο τρελλός τσιγγάνος ήταν υπήρξε στη ζωή της δημιουργού του τραγουδιού, Ιωάννας Γεωργακοπούλου, που σε συνέντευξή της στα Νέα και στον Πάνο Γεραμάνη το 1997 αποκαλύπτει την ταυτότητά του. Ήταν αντάρτης του ΕΛ.Α.Σ. που όπως λέει η ίδια στη συνέντευξη «αγωνίστηκε κι αυτός για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους Γερμανούς κατακτητές. Δυστυχώς, όμως, πλήρωσε με τη ζωή του. Εκτελέστηκε από τα Ες-Ες. Ήταν ο αληθινός ήρωας του τραγουδιού που έγραψα στα τέλη του 1943».
Ο Πάνος Γεραμάνης αναφέρει: «Η Γεωργακοπούλου, όταν θυμάται τον αληθινό ήρωα του θρυλικού τραγουδιού, δακρύζει. Δεν θέλει να πει άλλα λόγια, εκτός μία κουβέντα: «Ήταν όμορφος και ρομαντικός». Και άρχισε να ψιθυρίζει τα λόγια του τραγουδιού.
«Τρελλέ Τσιγγάνε, για πού τραβάς μέσα στη νύχτα μόνος πού πας ο χωρισμός σου είναι καημός μέσ’ στην καρδιά μου παντοτινός»
Η κόντρα με τον Τσιτσάνη
Το τραγούδι αυτό είναι συνδεδεμένο και με άλλες ιστορίες, που έχουν να κάνουν με την έριδα ανάμεσα στην Ιωάννα Γεωργακοπούλου και τον Βασίλη Τσιτσάνη. Έριδα για την πατρότητα του τραγουδιού. Πολλά έχουν γραφεί, πολλοί έχουν μιλήσει, για πολλά χρόνια το «Τρελλέ τσιγγάνε» το διεκδικούσαν και οι δύο, αλλά τελικά το τραγούδι κατοχυρώθηκε στην Ιωάννα Γεωργακοπούλου που είπε σχετικά στη συνέντευξή της:
«Ο Τσιτσάνης τό ‘παιξε με το μπουζούκι του και συμπλήρωσε την εισαγωγή πάνω στη δική μου μελωδία. Αργότερα, ο Μάνος Χατζιδάκις, που έγραψε τη μουσική για τη θρυλική ταινία “Στέλλα” και συνεργάστηκε με τον Τσιτσάνη στο τραγούδι “Αγάπη πού ‘γινες δίκοπο μαχαίρι”, χρησιμοποίησε πάλι τη μελωδία του «Τρελλού Τσιγγάνου».
Στο πέρασμα των χρόνων η Ιωάννα Γεωργακοπούλου δεν έμενε σε αυτήν την κόντρα και αναγνώριζε πάντα την αξία του Βασίλη Τσιτσάνη: «Παρά την κόντρα της με τον Τσιτσάνη, η Γεωργακοπούλου λέει πάντα καλά λόγια και σήμερα υποστηρίζει ότι ο μεγάλος λαϊκός βάρδος αντιστάθηκε και πάλεψε με τη γνήσια μουσική του σε μια δύσκολη εποχή» αναφέρει ο Πάνος Γεραμάνης.
Οι συνεργασίες και οι μεγάλες επιτυχίες
Η Ιωάνννα Γεωργακοπούλου ήταν μια σπουδαία τραγουδίστρια που ξεκίνησε να δουλεύει από 16 χρονών και συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους του ρεμπέτικου, του νησιώτικου και του ελαφρολαϊκού τραγουδιού. Τούντας, Στελλάκης, Περπινιάδης, Μάρκος, Στράτος, Τσαουσάκης, Τσιτσάνης, Χιώτης, Μητσάκης, Μπέμπης, Γούναρης και τόσοι άλλοι βρέθηκαν μαζί της στο πάλκο και στη δισκογραφία αφήνοντάς μας εξαιρετικά κομμάτια που τραγουδιούνται μέχρι σήμερα.Η Ιωάννα ξεκινώντας την καριέρα της προπολεμικά ερμήνευσε συνολικά πάνω από 1.000 τραγούδια, με χαρακτηριστικά τη «Γερακίνα», την «Ψαροπούλα» το εξαιρετικής ερμηνείας «Αργοσβήνεις μόνη».
Η ίδια συνέθεσε στίχους και μουσική στα «Τρελέ τσιγγάνε», «Σ’αγαπώ», «Φυσάει ο μπάτης», «Εξωτικές σειρήνες», πράγμα για το οποίο αισθανόταν πάντα περήφανη.
Η ζωή της
Γεννήθηκε το 1920 στον Πύργο Ηλείας και στα δύο της χρόνια έχασε τον πατέρα της. Μετακόμισαν στην Αθήνα με την μητέρα της και τα αδέρφια της σ’ ένα σπίτι στα Θυμαράκια, επί της Λιοσίων. Η μητέρα της δούλευε όπως λέει η ίδια «σαν παραδουλεύτρα όπου έβρισκε, για να μας εξασφαλίσει το καθημερινό φαγητό». Η ίδια από τα 8 της συμμετείχε στην παιδική χορωδία του Αγίου Παύλου, όπου έψελναν τις Κυριακές. Εκεί την άκουσε η Αγγέλα Λυκιαρδοπούλου, τραγουδίστρια και μούσα του Αττίκ, που της άνοιξε την πρώτη πόρτα στην επαγγελματική μουσική.
Η πορεία της μέχρι να καθιερωθεί είχε σκαμπανεβάσματα αλλά τελικά η Ιωαννα Λυκιαρδοπούλου πετυχαίνει να γίνει μία από τις πιο σπουδαίες φωνές του ελληνικού τραγουδιού. Τραγουδούσε πάντα και προς το τέλος της ζωής της σε μικρότερους χώρους, ενώ συνεργαζόταν μ‘ έναν πιστό του ρεμπέτικου τραγουδιού, τον Γιάννη Λεμπέση, τον οποίο εκτιμούσε και ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη.
«Θα τραγουδώ μέχρι τη στερνή μου ώρα»
«Θα τραγουδώ μέχρι τη στερνή μου ώρα. Ακόμη και στο σπίτι μου, όταν μένω μόνη, τραγουδώ παλιά τραγούδια μου κι ό, τι μου ‘ρθει εκείνες τις στιγμές», έλεγε η Ιωάννα Γεωργακοπούλου. Έφυγε από τη ζωή το 2007 σε ηλικία 87 ετών γεμάτη από εμπειρίες, μουσική, ζωή και αφήνοντάς μας για πάντα τον «Τρελλό Τσιγγάνο».