Βγήκαν από τα ρούχα” ορισμένοι με το εξαιρετικό κείμενο που υπογράφει ο Κρίτων Βασιλικόπουλος για τον Ιωάννη Μεταξά! Η καλοκαιρινή ραστώνη προσφέρεται για διάβασμα. Θα τους προτείνουμε ένα εξαιρετικό βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού. Ο τίτλος του “Τερέζα”. Αληθινή ισοτορία, γραμμένη αριστουργηματικά από τον Φ.Γερμανό, μπορεί να διαβαστεί σ’ ένα απόγευμα! Εκεί οι θαυμαστές του Ιωάννη Μεταξά θα ΄χουν την ευκαιρία να διαπιστώσουν τον άνθρωπο που…θαυμάζουν.
Όσο για τους “κομμουνιστοφάγους” που εμφανίστηκαν ξανά ενθυμούμενοι τον εμφύλιο καλό θα ΄ναι να μην έχουν επιλεκτική μνήμη και να μην πιάνουν την άκρη του νήματος από εκεί που τους βολεύει. Κάποια στιγμή θα πρέπει να μας πούνε για τους δοσίλογους που δεν τιμωρήθηκαν, τους συνεργάτες των Γερμανών που έφθασαν πολύ ψηλά σε αξιώματα, τους μαυραγορίτες που θησαύρισαν κι αντί να τιμωρηθούν έγιναν “τζάκια”. Και τέλος να μας πουν για τη περίοδο της “Λευκής Τρομοκρατίας” κατά την οποία όλοι αυτοί κυνήγησαν με τις ευλογίες του κράτους όσους πραγματικά πολέμησαν τον κατακτητή. Καλή ανάγνωση με την “Τερέζα” και καλά μυαλά…
Ποιος ήταν ο Μεταξάς
Ο Ιωάννης Μιχαήλ Μεταξάς , ο οποίος γεννήθηκε στην Ιθάκη στις 12 Απριλίου του 1871 και απεβίωσε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου του 1941 ήταν Έλληνας στρατιωτικός, πολιτικός και δικτάτορας από το 1936 ως το 1941. Ως αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους. Επίσης, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και στον Εθνικό Διχασμό συντασσόμενος με την παράταξη των βασιλοφρόνων αντιβενιζελικών και το 1917 εξορίστηκε στην Κορσική. Με την επιστροφή του ίδρυσε το κόμμα των Ελευθεροφρόνων, το οποίο κατάφερε πολλές φορές να εισέλθει στη Βουλή συγκεντρώνοντας όμως χαμηλά ποσοστά.
Το 1936, κατόπιν διαφόρων συγκυριών, διορίστηκε από το βασιλιά Γεώργιο πρωθυπουργός της Ελλάδας, στη θέση του αποβιώσαντος Δεμερτζή και στη συνέχεια πρωτοστάτησε στην επιβολή του δικτατορικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου σε συνεργασία με το βασιλιά. Κυβέρνησε έως το θάνατό του τον Ιανουάριο του 1941. Ο Μεταξάς έμεινε στην ιστορία για την απόρριψη του ιταλικού τελεσιγράφου της 28ης Οκτωβρίου 1940, που του επιδόθηκε από τον Ιταλό πρεσβευτή Εμμανουέλε Γκράτσι. Η πράξη αυτή αποκρυσταλλώθηκε συμβολικά στον επίσημο κρατικό λόγο και στη δημόσια ιστορία, καθώς και εντυπώθηκε στη συλλογική μνήμη ως «ΟΧΙ».