Διαβάζεις τα ονόματα που συνθέτουν πια την νέα Κυβέρνηση, μπορεί να έχεις τις σκέψεις σου , τους προβληματισμούς σου, τις θετικές ή και αρνητικές απόψεις σου και τότε γίνεται το « θαύμα ». Διαβάζεις αρχικά την σχετικη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ και αρχίζεις να γελάς, να απελπίζεσαι που αυτό το κόμμα αδυνατεί να ασκήσει στοιχειώδη αντιπολίτευση σαν Αξιωματική Αντιπολίτευση, στοιχείο απαραίτητο σε ένα πολιτικό σύστημα που λειτουργεί εύρυθμα. Ωστόσο, φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει βαθύ υπαρξιακό πρόβλημα και αυτό δεν κρύβεται ούτε από την γεμάτη αμηχανία ανακοίνωσή του. Κατ΄αρχήν ξεκινάει με την εκτίμηση « γνωρίζαμε ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την οικονομική και υγειονομική κρίση». Αναφέρεται ασφαλώς στον Πρωθυπουργό που λίγες εβδομάδες όλες μα όλες οι δημοσκοπήσεις μετρούσαν ικανοποίηση από τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντά του κατά μέσο όρο στο 65%! Ο ίδιος Πρωθυπουργός σύμφωνα με μετρήσεις της OPINION POLL είχε 85% ικανοποίηση για τον τρόπο που αντιμετώπισε την Τούρκικη πρόκληση στον Έβρο, 83% για τον τρόπο που αντιμετώπισε την υγειονομική κρίση και περίπου 50% για τον τρόπο που χειρίστηκε από την έναρξη του lock down μέχρι και πρόσφατα τα θέματα της οικονομίας.
Στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν ότι ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί… Μάλλον πάσχουν από ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΑ υπέρμετρη απόσταση από την πραγματικότητα αφού ποσοστά 20% έως 30% ανάλογα με το ερώτημα, οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν θετικά τις πρωτοβουλίες του, ενώ ένα 14% των ψηφοφόρων του τον Ιούλιο του 2019 δηλώνει ότι θα ψηφίσει Κ. Μητσοτάκη και Ν.Δ! Από εκεί και πέρα, η αμήχανη ανακοίνωση « παίζει» με παιδικές σφήνες για πρόσωπα , ενώ ανακαλύπτει την νεοφιλελεύθερη ατζέντα που ενισχύεται επειδή αναβαπτίστηκε ο Θ. Σκυλακάκης και έγινε Αναπληρωτής Υπουργός ο Π. Τσακλόγλου γνωστός μάλλον για τους κεντροαριστερούς προσανατολισμούς.Αλλά δεν έχει και σημασία Η λέξη νεοφιλελευθερισμός στην Ελλάδα χρησιμοποιείται τόσο συχνά στην Ελλάδα , αν και θεωρώ ότι οι περισσότεροι που την χρησιμοποιούν δεν γνωρίζουν και τι σημαίνει. Φτώχεια λοιπόν, αμηχανία, εκτός τόπου και χρόνου ανακοίνωση για τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα. Φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολύ, μα πολύ μακρύ δρόμο να διανύσει μέχρι να καταλάβει γιατί έχασε , γιατί χάνει το ένα τρίτο των δυνάμεών του στις δημοσκοπήσεις, γιατί ο πολιτικός του λόγος δεν πείθει και μοιάζει σαν τον τροχό που γυρίζει μη πατώντας στο έδαφος.
Ωστόσο, η έκπληξη δεν ήρθε τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο από την φλύαρη ανακοίνωση του ΚΙΝΑΛ που κάνει πολύ σημαντικές « ανακαλύψεις». Η ηγεσία του δείχνει να πιστεύει ότι μπορεί να καλύψει το κενό αντιπολίτευσης λόγω αδυναμίας ΣΥΡΙΖΑ με προσπάθεια μίμησης παλιών ηρωικών στιγμών του. Διαπιστώνει βαθιά συντηρητική πολιτική, διαπιστώνει τον νεοφιλελεύθερο ρόλο του Θ.Σκυλακάκη που θα επηρεάσει όλη την Κυβέρνηση, βλέπει αποτυχία σε εργασία – τουρισμό- αγροτική πολιτική ( ούτε ο superman του διεθνούς νεοφιλελευθερισμού να ήταν) . Κρίμα για την ηγεσία του , αλλά χαρούμενη που στις τελευταίες δημοσκοπήσεις φαινόταν στο 5.5% – 6% δείχνει άγχος, μη κατανόηση του τι συμβαίνει παγκόσμια από την οικονομική κρίση λόγω του κορονοιού και πως αυτό εκφράζεται ιδιαιτερα σε χώρες που έχουν μεγάλο βαθμό εξάρτησης από τον Τουρισμό. Έτσι κουνάει ανέξοδα και μικρομέγαλα το δάχτυλο σημειώνοντας με νόημα « αναλαμβάνει τις ευθύνες» ( αναφερόμενη στον Πρωθυπουργό) .Σώπα! Και εμείς νομίζαμε ότι στην Δημοκρατία μας τις ευθύνες τις έχει αναλάβει ο Αρχιεπίσκοπος. Λέει κι άλλα όμως, όπως ότι η Κυβέρνηση κοιτάει τους ισχυρούς και όχι τα μεσαία στρώματα. Φαίνεται ότι στην χώρα μας οι ισχυροί είναι περίπου το 65% , όσοι δηλαδή βλέπουν θετικά την Πρωθυπουργική θητεία του Κ. Μητσοτάκη. Λέει κι άλλα όμως.
Τα ρίχνει στην Επιτροπή Πισσαρίδη, κάτι βέβαια που δεν προκαλεί εντύπωση , πρώτον γιατί μάλλον δεν διάβασε και δεύτερο γιατί ήταν το ΠΑΣΟΚ που κυρίως μηδένισε επί Σημίτη το πόρισμα Σπράου για το ασφαλιστικό και πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τον Νόμο Γιαννίτση.Φαίνεται ότι η ηγεσία του περιστοιχισμένη από όσους ακριβώς πρωτοστάτησαν εντός Κόμματος και στο συνδικαλιστικό Κίνημα για να αποσυρθεί ο Νόμος για τον οποίο μετά από πολλά χρόνια όλοι νοσταλγούσαν και διαπίστωναν πόσα θα άλλαζαν αν τότε ψηφιζόταν. Η ηγεσία του αντί να επιλέξει μία σταθερή μεταρρυθμιστική γραμμή πλεύσης, ταλαντευεται μία από εδώ και μία από εκεί. Γι αυτό και βρίσκεται στο 5.%-6% , την στιγμή που σε αλλεπάλληλες έρευνες οι ψηφοφόροι του κατά 65% και πάνω τάσσεται υπέρ όλων των βασικών επιλογών της σημερινής Κυβέρνησης. Κάνει όμως και ένα πολύ άσχημο ατόπημα η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Μιλάει για βούληση του Πρωθυπουργού ελέγχου των πόρων του Ταμείου Ανασυγκρότησης.Αν εννοεί ότι θέλει να ελέγχει τα πάντα για να προχωρήσουν όλα γρήγορα και να μην μείνει ανεκμετάλλευτο ούτε ένα ευρώ, τότε καλά κάνει ο Κ. Μητσοτάκης και ας φωνάζει το ΚΙΝΑΛ. Αυτό εννοεί όμως; Νομίζω ότι καλό θα ήταν να μας το πεί το ίδιο.
Πάντως οι ανακοινώσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ ήταν δυστυχώς για γέλια και για κλάματα. Αρκούσε να κάνει κάποιες οριακές, χειρουργικές κινήσεις στο Κυβερνητικό σχήμα ο Κ. Μητσοτάκης και φάνηκε όλο το ιδεολογικό, πολιτικό, δομικό, υπαρξιακό πρόβλημα και των δύο βασικών δυνάμεων της Αντιπολίτευσης. Κρίμα για τα ίδια, κρίμα για την χώρα. Η χώρα δοκιμάζεται αυτή την περίοδο από την δυναμική επανεμφάνιση του κορονοιού και την αγωνιώδη προσπάθεια να κρατηθεί ο Τουρισμός και η Οικονομία, από την ωμή επιθετικότητα του Ερντογάν, από το κύμα της διεθνούς Οικονομικής κρίσης.
Θα ήταν πολύ σημαντικό να διατυπώνεται πολιτικός λόγος εθνικά υπεύθυνος , να ακούγονται ουσιαστικές προτάσεις και όχι πολιτικά φληναφήματα. Θα ήταν πολύ σημαντικό να δείξουν ωριμότητα και διάθεση να βάλουν πλάτην για την πατρίδα. Μάλλον ζητάμε πολλά. Καλό πάντως θα ήταν να ξανασκεφτούν τι θέλουν. Γιατί οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ πέρα από άλλα έχουν ένα ανατριχιαστικά κοινό σημείο: Προαναγγέλλουν καταστροφες, λιμούς, καταποντισμούς, πείνα, ανεργία, θανάτους. Να πιστεύουν άραγε αυτά που γράφουν ή τους βγαίνει η εκτίμηση που κάνουν ότι θα λυγίσει η Κυβέρνηση υπό το βάρος των προβλημάτων και αυτά θα κερδίσουν. Αν σκέφτονται έτσι θα πρέπει να ντρέπονται, αλλά δείχνουν ότι λειτουργούν και ανιστόρητα. Απατώνται αν νομίζουν ότι με φλυαρίες άνευ ουσίας θα παίξουν ρόλο ακόμα και αν η Κυβέρνηση λύγιζε. Στην ζωή και στην Πολιτική τα κενά καλύπτονται από φρέσκες δυνάμεις που έχουν κάτι νέο να πουν.
Μέχρι να γίνει το τέλος των πάντων πάντως που προαναγγέλλουν, ο Κ.Μητσοτάκης σαρώνοντας ψευτο διαχωριστικές γραμμές κυριαρχεί απόλυτα όχι στον χώρο μόνο της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, αλλά και του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς Ας το λάβουν αυτό τα επιτελεία των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.