Ποιος ασκεί δημοσιονομική πολιτική σε αυτή τη χώρα; Η κυβέρνηση μέσα στους περιορισμούς που θέτουν τα μνημόνια, στα οποία συμφώνησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν από τη χρεοκοπία της χώρας το 2010 και μετά, ή τα δικαστήρια έστω κι αν είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Σε μία συγκυρία επιδείνωσης της οικονομικής κρίσης λόγω των συνεπειών της αντιμετώπισης του κορωνοϊού, η κυβέρνηση αποφασίζει να δώσει τα αναδρομικά των συνταξιούχων ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, γιατί, λέει, το αποφάσισε το ΣτΕ και η κυβέρνηση σέβεται τις αποφάσεις των δικαστηρίων, κυρίως των ανώτερων. Η δε αντιπολίτευση, μείζον και ελάσσων, πλειοδοτεί και λέει γιατί μόνο τα 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ και όχι τα 3,9 δισεκατομμύρια ευρώ που είναι το συνολικό το ποσό αν επιμετρηθούν τα επικουρικά και τα δώρα, που χρωστάει το κράτος στους συνταξιούχους;
Η απάντηση θα μπορούσε να είναι πολύ απλή: Γιατί ακόμη και πριν την κρίση δεν υπήρχαν τα χρήματα και γιατί η κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση, αν θέλει να είναι πράγματι υπεύθυνη και σοβαρή, πρέπει να δώσει σε άλλους τομείς. Πρέπει να δώσει στους ανέργους και κυρίως στους μακροχρόνια ανέργους, πρέπει να ενισχύσει τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους μικρομεσαίους για να βγάλουν όπως όπως τον πιο δύσκολο χειμώνα της τελευταίας δεκαετίας και να διατηρήσουν τις δουλειές τους και τις επιχειρήσεις τους.
Ίσως μάλιστα θα έπρεπε και πριν από αυτούς να έχει σαν προτεραιότητα την ενίσχυση της δημόσιας Υγείας, της δημόσιας Παιδείας και συνολικά του κοινωνικού κράτους που είναι περισσότερο απαραίτητο σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης για το σύνολο των αδύναμων πολιτών. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να παρακάμψει την απόφαση του ΣτΕ, όπως κάνουν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις τα τελευταία δέκα χρόνια. Αλλά δεν το κάνει, όχι γιατί σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις, αλλά γιατί όσον αφορά στις συντάξεις, δημοσιονομική πολιτική δεν κάνει ούτε το υπουργείο Οικονομικών, ούτε τα δικαστήρια, κάνουν τα πρωινάδικα των τηλεοπτικών σταθμών.
«Αν δεν τα δώσει στους συνταξιούχους για να κρατήσει ψήφους, θα τα δώσει στους… φίλους της»
Από τα εκατοντάδες δίκαια κοινωνικά αιτήματα, τα μόνα που υποστηρίζουν με φανατισμό τα πρωινάδικα εδώ και πολλά χρόνια, και έχουν διαμορφώσει κοινό αλλά και μία αντίληψη δημοσιογραφίας, είναι τα αιτήματα των συνταξιούχων. Δήθεν γιατί τα χρήματα αυτά είναι από τις κρατήσεις των κόπων μιας ζωής κλπ. ΕΙΝΑΙ, όχι όμως για όλους τους συνταξιούχους, ίσως ούτε καν για τους περισσότερους, αλλά αυτό δεν ενδιέφερε τους παραγωγούς των πρωινάδικων. Αυτό που τους ενδιέφερε ήταν ότι το αίτημα ακουγόταν καλό και φιλολαϊκό στους συνταξιούχους που αποτελούν το βασικό κοινό τους μαζί με τις νοικοκυρές, τις δύο κατηγορίες δηλαδή που εκείνη την ώρα τους παρακολουθούν τηλεόραση.
Βεβαίως από μία άλλη οπτική, η παρούσα νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση έχει δείξει ότι σκέφτεται διαφορετικά. Αν δεν τα δώσει στους συνταξιούχους για να κρατήσει ψήφους, θα τα δώσει στους φίλους της ιδιοκτήτες των ΜΜΕ για να συνεχίσουν να την λιβανίζουν, θα τα δώσει στους ιδιοκτήτες ΚΕΚ, ή θα ενισχύσει μεγάλες εμπορικές ιδιοκτησίες και εκμεταλλεύσεις και όχι τους μικρομεσαίους που διαμαρτύρονται ότι τους έχει αφήσει στη τύχη τους. Οπότε από αυτή την άποψη, καλύτερα να τα πάρουν οι συνταξιούχοι, τουλάχιστον αυτοί θα τα ρίξουν στην κατανάλωση ή θα στηρίξουν τα άνεργα παιδιά τους.