Πλην αλέκτωρ φωνήσαι, η Τουρκία από τις δηλώσεις ότι θα απόσχει από έρευνες στη Μεσόγειο, εξέδωσε NAVTEX με την οποία δεσμεύει περιοχές στην κυπριακή ΑΟΖ για σεισμογραφικές έρευνες του σκάφους Barbaros ανατολικά της Αμμοχώστου. Η περιοχή αφορά τα βυθοτεμάχια 2, 3 και 13 της κυπριακής ΑΟΖ με την ισχύ της NAVTEX να εκτείνεται μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου 2020.
Ο στόχος προφανής. Να διαχωρίσει τις παραβιάσεις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα από αυτές στην κυπριακή ΑΟΖ, ώστε να στείλει μήνυμα ότι για τη δεύτερη δεν πρόκειται να δεχθεί κανέναν διάλογο. Εξάλλου δεν αναγνωρίζει καν την Κυπριακή Δημοκρατία, οπότε κατά τη γνώμη της Άγκυρας δεν υπάρχει και αντικείμενο διαλόγου. Το ότι η Ελλάδα όμως αποδέχεται κάτι τέτοιο, εκλαμβάνει ως επαρκή κίνηση για να προσέλθει σε διάλογο την αναστολή των ερευνών στην υφαλοκρηπίδα της, αλλά θεωρεί ότι η εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ δεν συνιστά λόγο άρνησης να συζητήσει, δείχνει το μέγεθος της διολίσθησης.
Η Τουρκία διαχειρίζεται τα Κατεχόμενα ως αναπόσπαστο τμήμα της στρατηγικής της για τα οποία αξιώνει ίσο(!) διαμοιρασμό των υδρογονανθράκων και με τα οποία έχει… οριοθετήσει ΑΟΖ, ενώ η Ελλάδα αντιμετωπίζει την παραβίαση της ΑΟΖ της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας ως ήσσονος σημασίας και πάντως μη επαρκή αιτία για να απορρίψει τον διάλογο με τον εισβολέα.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="800" width="1200" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Άρα, γιατί να μην κλιμακώσει η Τουρκία την αναθεωρητική πολιτική της και γιατί οι ξένοι να μην πιέζουν για διάλογο όταν βλέπουν ότι η Ελλάδα προσεγγίζει την τουρκική επιθετικότητα a la carte και ας αφορά και στις δύο περιπτώσεις ζωτικά της συμφέροντα.
Το μήνυμα που ευθέως εκπέμπεται είναι ότι η Ελλάδα διαχωρίζει την προάσπιση των ζωτικών συμφερόντων της και των ζητημάτων ασφαλείας σε ελλαδικά και κυπριακά με τα δεύτερα να έρχονται όχι απλά σε δεύτερη μοίρα αλλά να μην υπάρχει καν διάθεση υπεράσπισής τους. Από τη στιγμή που είναι προφανές για οποιονδήποτε τρίτο με στοιχειώδη στρατηγική αντίληψη- και τέτοια διαθέτουν σχεδόν όλοι – ότι είναι αδύνατον να διαχωριστούν τα ζωτικά συμφέροντα και τα ζητήματα ασφαλείας μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, αλλά η Ελλάδα τα διαχωρίζει, είναι αναμενόμενο να πιέσουν την χώρα μας για εκποίηση κυριαρχίας. Ένα κράτος που έχει την εθνική, ιστορική γεωγραφική και γεωπολιτική σχέση και σύνδεση που έχει το δικό μας με την Κύπρο και δεν αντιλαμβάνεται ότι τα συμφέροντα είναι άρρηκτα και ενιαία, είναι ένα κράτος που ήδη έχει παραδώσει την κυριαρχία του.
Θαυμάστε τις δηλώσεις του Συμβούλου Ασφαλείας του πρωθυπουργού, Αλέξανδρου Διακόπουλου: «Είναι δύο διαφορετικά πράγματα αυτά (σ.σ.: το Oruc Reis στο Καστελόριζο και το Barbaros στην Κύπρο). Το καταλαβαίνετε αυτό. Η Κύπρος είναι ένα ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος, το οποίο υφίσταται και αυτό βέβαια την βάναυση καταπάτηση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, σε μία σχεδόν πειρατική ενέργεια της Τουρκίας, που έρχεται σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο. Αλλά δεν είναι και κάτι που γίνεται για πρώτη φορά. Όμως αυτό είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που λέγαμε για το Oruc Reis».
Όποιος έχει ακόμα απορίες για το ποιο είναι το περιεχόμενο της γερμανικής πρωτοβουλίας και σε τι είδους «διάλογο» μας πηγαίνουν με την Τουρκία, θα πρέπει να του λύθηκαν.