Με τον στόλο μας στο Αιγαίο. Με τους πιλότους μας σε ετοιμότητα. Με την κοινωνία να αναρωτιέται αν θα γίνει πόλεμος. Είναι δυνατόν να γίνεται λάθος σε έκδοση NAVTEX για άσκηση με πραγματικά πυρά στο Καστελόριζο; Την ώρα που τα τουρκικά πλοία επέστρεφαν στις βάσεις τους; Ενώ το σκάφος- πρόκληση παρέμενε αγκυροβολημένο; Και το λάθος αυτό να μη γίνεται από ένα ιδιωτικό μέσο ενημέρωσης, αλλά από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων; Είναι προφανές ότι και όσοι βρισκόμαστε στα μετόπισθεν οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Να μη βιαζόμαστε. Γιατί φοβάμαι πως ορισμένοι ζουν φανταστικούς θριάμβους. Ελπίζω να μη ζήσουμε όλοι πραγματικές τραγωδίες. Θα μου πείτε: Αν το λάθος έγινε από μία υπηρεσία τι σου φταίνε οι δημοσιογράφοι; Πρώτον, δεν μου φταίνε οι δημοσιογράφοι. Αλλά μιας και ρωτάτε για αυτούς πιστεύω ότι για ορισμένες ειδήσεις οφείλουν να τσεκάρουν και να τσεκάρουν ξανά και ξανά. Προσωπικά όταν είδα την είδηση δεν την πίστεψα. Δεν είχαμε κανέναν λόγο να το κάνουμε. Δεν έβγαζε νόημα. Και τελικά αποδείχθηκε αυτό.
Εκτός κι αν κάνουμε και εμείς ότι και οι Τούρκοι. Που ανέβασαν στο twitter πως σάλπαρε το ερευνητικό σκάφος και μετά το κατέβασαν. Αλλά, οι σοβαρές χώρες δεν τα κάνουν αυτά. Όχι οι χώρες που έχουν για σημαία τη νομιμότητα και το διεθνές δίκαιο. Όχι οι χώρες που σέβονται τους κατοίκους τους. Γιατί μιλούσα το απόγευμα της Κυριακής με ακρίτες και δήλωναν ανακουφισμένοι από τη διαφαινόμενη αποκλιμάκωση.
Γιατί οι άνθρωποι περιμένουν να δουλέψουν. Θέλουν ειρήνη. Δεν θέλουν πόλεμο. Και για αυτούς δεν είναι κάτι το θεωρητικό. Είναι δίπλα τους. Αφορά τα δικά τους σπίτια. Αυτούς τους ανθρώπους οφείλουμε όλοι να τους σεβόμαστε. Και να μην κάνουμε τίποτα που θα κάνει πιο δύσκολες από όσο ήδη είναι τις ζωές τους. Γιατί αυτοί ήταν και είναι εκεί: στην πρώτη γραμμή.
Προφανώς και το άρθρο δεν γράφεται από εισαγγελέα που τα ξέρει όλα. Είναι μία αντανακλαστική αντίδραση με βάση την ειλικρινή αγωνία ενός πολίτη που θέλει να δει τη χώρα του να προοδεύει. Ενός πολίτη που δε θέλει να κάνουμε και εμείς ότι ο Ερντογάν. Γιατί η ένταση φέρνει δυστυχία. Και παραλογισμούς. Εδώ κάποιοι ήθελαν να μετατρέψουμε σε κάτι που δεν πρόσεξα το σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη. Λες και είναι δικό μας. Αλλά και να ήταν θα επρόκειτο για τεράστιο λάθος. Είπαμε: δεν κάνουμε τα λάθη των άλλων. Τα δικά μας είναι αρκετά. Αλλά και πάλι δεν τα προσεγγίζω με εισαγγελική διάθεση. Λάθη γίνονται, αλλά πρέπει να διορθώνονται και να λαμβάνονται μέτρα ώστε να μην επαναλαμβάνονται. Γιατί αυτή είναι η ουσία της ζωής. Να γινόμαστε καλύτεροι και να κοιτάμε μπροστά.