Θανάσης Ιντζόγλου: Πέθανε ο θρύλος του Πανιωνίου

Σε ηλικία 75 ετών έφυγε ένας από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Θανάσης Ιντζόγλου. Βαρύ πένθος στη Νέα Σμύρνη για τον θρύλο του Πανιωνίου και έναν από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους στην Πλατεία, βαρύ πένθος και στην οικογένειά του.

Η ανακοίνωση των οργανωμένων οπαδών του Πανιωνίου είναι ενδεικτική:

Ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου από το 1962 έως το 1976. Μια ακόμα τεράστια σημαία του Συλλόγου, αναχώρησε για τους ουρανούς.

Βασικό στέλεχος της καλύτερης ομάδας όλων των εποχών του Ιστορικού (1970-71) που τερμάτισε 2η (83 βαθμούς, 21 νίκες, 7 ισοπαλίες, 6 ήττες) στο πρωτάθλημα, η οποία (σύμφωνα με την σύσσωμη γνώμη και των αντιπάλων της εποχής) άξιζε την πρωτιά (και δεν την πήρε για άλλους λόγους, βλέπε χούντα και κυρά δέσποινα).

Ο Θανάσης ήταν επίσης στην ομάδα που έφερε το ένα και μοναδικό ευρωπαϊκό τρόπαιο του Συλλόγου μας, το βαλκανικό κύπελλο του 1971 (με αντίπαλο την αλβανική Μπέσα) αλλά και την πρώτη πρόκριση ελληνικής ομάδας επί ισπανικής (Ατλέτικο Μαδρίτης), την ίδια χρονιά.

Καλο ταξίδι μεγάλε Θανάση, το άστρο σου θα λάμπει πάντα, οδηγός όλων εκείνων που επιλέγουν τον Πανιώνιο ως ομάδα για τα ιδανικά και τις αξίες της.

Δείτε την ανάρτηση των Panthers

Είχε υπηρετήσει τον Πανιώνιο για 14 χρόνια, αγωνιζόμενος στους Νεοσμυρνιώτες απ’ το 1962 έως το 1976. Γεννημένος το 1945, ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Χαλκηδόνα Νίκαιας. Από εκεί μεταπήδησε στον Πανιώνιο στον οποίο έμεινε για 14 ολόκληρα χρόνια. Όντας μέλος της σπουδαιότερης ίσως ομάδας των «κυανέρυθρων», όταν και τερμάτισαν δεύτεροι στο Πρωτάθλημα το 1970-71. Ο Ιντζόγλου μάλιστα είχε σκοράρει απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης.

Ακολούθως πήρε μεταγραφή για τον Εθνικό στον οποίο παρέμεινε δύο χρόνια, πριν κλείσει την καριέρα του στην Κόρινθο το 1979. Υπήρξε και μέλος της Εθνικής Ελλάδος, τόσο σε επίπεδο Ελπίδων όσο και ανδρών. Τη φανέλα της «μεγάλης» Εθνικής τη φόρεσε 4 φορές.

Σπουδαίος με το κεφάλι, σπεσιαλίστας  στα πέναλτι

Διακρινόταν για την ταχύτητά του, το δυνατό σουτ και την ικανότητα να σκοράρει με κεφαλιά. Με το κεφάλι είχε σκοράρει 25 φορές. Επίσης, είχε ιδιαίτερη ευστοχία στα πέναλτι. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1968 έως το 1977 είχε 22 συνεχόμενα εύστοχα χτυπήματα πέναλτι. Το σερί του σταμάτησε στις 15 Μαΐου 1977 στο ματς Παναιτωλικός-Εθνικός: 3-2.

Στην καριέρα του ευστόχησε σε 25 από 31 πέναλτι που χτύπησε, ποσοστό επιτυχίας 81%, που λίγοι το ξεπέρασαν και είναι ανώτερο πολλών γνωστών σκόρερ, όπως των: Αναστόπουλου (75%), Μαύρου (71%), Δ. Σαραβάκου (74%) και Σιδέρη (76%). Αναδείχθηκε δύο φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής: το 1967-68 με 24 γκολ και το 1976-77 με 22 γκολ. Δυο φορές έχει σκοράρει τέσσερα γκολ σε ένα ματς και αρκετές από τρία.

Ήταν μέλος της ομάδας του Πανιωνίου που έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος το 1967. Αφού απέκλεισε τον ΟΦΗ με 2-2 και εύνοια στην κλήρωση και τον Πανελευσινιακό με 3-0, γνώρισε την ήττα στον τελικό από τον ΠΑΟ με 0-1. Επίσης, ήταν βασικός στην φοβερή πορεία του συλλόγου το 1970-71, όταν πήρε τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα πίσω από την ΑΕΚ αλλά μπροστά από τον φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Παναθηναϊκό και ταυτόχρονα κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο, ένα σημαντικό τότε διεθνές τρόπαιο.

Στον Εθνικό γνώρισε δυο καλές χρονιές. Συνολικά από το 1962 ως το 1978 αγωνίστηκε σε 346 ματς στην Α΄ Εθνική κατηγορία και πέτυχε 125 γκολ. Το 1978-79 αγωνίστηκε στην Κόρινθο, την οποία βοήθησε να κατακτήσει το πρωτάθλημα του Νοτίου Ομίλου Β΄ Εθνικής και την άνοδο στην Α΄ εθνική και παράλληλα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 22 γκολ.