Σήμερα Παρασκευή 24 Ιουλίου, είναι της Αγίας Χριστίνης της Μεγαλομάρτυρος και του Αγίου Αθηναγόρου. Αυτό σημαίνει ότι γιορτάζουν οι:
- η Χριστίνα, η Χριστιάνα, η Κριστιάνα, η Χρίστα, η Κρίστα, η Χρίστη, η Κρίστη, το Χριστινάκι και
- ο Αθηναγόρας.
Αγία Χριστίνα η Μεγαλομάρτυς
Πρόκειται για Αγία της Ορθόδοξης και της Καθολικής εκκλησίας. Η Αγία Χριστίνα γεννήθηκε στην Τύρο. Καταγόταν από πλούσια, παγανιστική οικογένεια, θυγατέρα του στρατηγού Ουρβανού. Η Χριστίνα ήταν εξαιρετικά όμορφη και πολλοί ήθελαν να την παντρευτούν. Ο πατέρας της Χριστίνας, όμως, οραματίστηκε ότι η κόρη του έπρεπε να γίνει ειδωλολάτρισσα ιέρεια. Για τον σκοπό αυτό την πήγε σε μια ιδιαίτερη κατοικία, όπου είχε δημιουργήσει πολλά είδωλα χρυσού και ασήμι, και διέταξε την κόρη του να καίει θυμίαμα μπροστά τους.
Δύο υπηρέτες παρακολουθούσαν την Χριστίνα. Σύμφωνα με τους λογαριασμούς, ένας άγγελος επισκέφθηκε τη Χριστίνα, ο οποίος την έδωσε στην αληθινή πίστη. Ο άγγελος την αποκάλεσε νύφη του Χριστού και της είπε για το μελλοντικό της μαρτύριο. Η Χριστίνα κατέστρεψε όλα τα είδωλα στο δωμάτιό της και τα έριξε έξω από το παράθυρο. Όταν ο πατέρας της την επισκέφθηκε, την ρώτησε από πού είχαν εξαφανιστεί όλα τα είδωλα. Η Χριστίνα ήταν σιωπηλή. Κατόπιν, αφού κάλεσε τους υπηρέτες, ο Ουρβάνος έμαθε την αλήθεια από αυτούς.
Ο πατέρας της θύμωσε, ενώ η μητέρα της την παρακάλεσε να αλλάξει γνώμη, χωρίς αποτέλεσμα. Ο Ουρβανός μετά από σκληρά βασανιστήρια, την έριξε στη θάλασσα, αλλά η Αγία Χριστίνα σώθηκε εκ θαύματος. Ο πατέρας της πέθανε την ίδια νύχτα. Τον διαδέχθηκε ο Δίων, που διέταξε να τη βασανίσουν. Η Αγία Χριστίνα επέζησε των μαρτυρίων και 3.000 άνθρωποι, βλέποντας το θαύμα, έγιναν χριστιανοί. Η Αγία Χριστίνα αποκεφαλίστηκε, αφού της έκοψαν τη γλώσσα και το στήθος. Το λείψανό της φυλάσσεται στην εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου.
Άγιος Αθηναγόρας ο Αθηναίος ο Απολογητής
Ο Αθηναγόρας ο Αθηναίος έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ., ήταν σύγχρονος του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου. Ήταν Χριστιανός και ταυτόχρονα δάσκαλος φιλοσοφίας. Θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς απολογητές του Χριστιανισμού την περίοδο εκείνη.
Αν και είναι άγνωστος στους αρχαίους χριστιανούς ιστορικούς και γραμματολόγους, μαρτυρείται για πρώτη φορά από τον ανώνυμο συντάκτη της περίληψης της χαμένης εκκλησιαστικής ιστορίας του Φίλιππου Σιδήτη, ο οποίος θεωρεί τον Αθηναγόρα καθηγητή της φιλοσοφίας στην Αλεξάνδρεια, διδάσκαλο του Κλήμεντος, πρώην εθνικό και έπειτα χριστιανό απολογητή, και τοποθετεί τη δράση του στην εποχή του Αδριανού και του Μάρκου Αυρηλίου.
Βασικά στοιχεία για το πρόσωπο, τη μόρφωση και το έργο του αντλούμε από τα δύο έργα του, που διασώθηκαν σε κώδικα του 914 μ.Χ., ο όποιος εκπονήθηκε στο βιβλιογραφικό εργαστήριο του Αρέθα: «Πρεσβεία περί Χριστιανών» και «Περί αναστάσεως νεκρών». Ο Αθηναγόρας ξεχωρίζει από τους σύγχρονους του απολογητές για τη φιλολογική αρτιότητα και το προσεγμένο ύφος, ενώ στον χώρο της θεολογίας προβάλλει την ορθόδοξη τριαδολογική διδασκαλία, τη θεοπνευστία των Αγίων Γραφών και την αυστηρή ασκητική στάση στον ηθικό βίο των χριστιανών. Για αυτό και το συγγραφικό του έργο κατέχει αξιόλογη θέση στην εκκλησιαστική γραμματεία των πρώτων αιώνων.