Μαφία

Από την ώρα που οι άνθρωποι κατέβηκαν από τα δέντρα και περπάτησαν στη γη δεν δικαιούνται να πέφτουν από τα σύννεφα. Το επισημαίνω για όσους δηλώνουν συγκλονισμένοι από τις αποκαλύψεις για το Μάτι. 102 νεκροί δεν μπορεί να είναι τύχη. Δεν μπορεί να έτυχε. Είναι προφανές ότι κάποιος απέτυχε. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει αποτύχει και το πολιτικό σύστημα και η πυροσβεστική.

Οι ευθύνες για όσα έγιναν και δεν έγιναν μπορεί να είναι βαριές για όσους πρωταγωνίστησαν, αλλά και όλοι οι προηγούμενοι δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Και όσοι ακολούθησαν βεβαίως. Ένα σύστημα δεν σαπίζει σε λίγα χρόνια. Συνήθως είναι μια μακρά διαδικασία. Εκφυλιστική. Άρα, κανείς δεν δικαιούται να πέφτει από τα σύννεφα. Όταν έχεις εκθρέψει έναν μηχανισμό ρουσφετιών, ώστε στη συνέχεια να έχεις εκλογικούς πελάτες δεν μπορεί να περιμένεις και πολλά πράγματα. Η συναλλαγή οδηγεί στη διαφθορά και την ανικανότητα. Μέσω της αναξιοκρατίας. Την πιο σύντομη οδό προς την κόλαση.

Πριν από λίγες ημέρες είχαμε την έρευνα της ΕΥΠ για τους επίορκους αστυνομικούς. Και πάλι είχαμε… πεφταστέρια. Όπως και στην περίπτωση των δικαστικών μεθοδεύσεων στην υπόθεση Novartis.

Αποκαλύφθηκε πως Έλληνας δικαστικός φύτεψε ονόματα Ελλήνων πολιτικών στην έρευνα του FBI, το προσπάθησε για την ακρίβεια, και ακόμη ορισμένοι το συζητούν. Δηλώνουν… έκπληκτοι. Κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε με την κοροϊδία. Οι ευσυνείδητοι υπάλληλοι δε μπορεί μια ζωή να είναι η ασπίδα για όσους τα παίρνουν. Για όσους συγκροτούν συμμορίες. Το μαχαίρι πρέπει να φτάσει στο κόκκαλο με βάση τις διαδικασίες και τις πρόνοιες του κράτους δικαίου. Αλλιώς το θύμα θα είναι η ίδια η κοινωνία. Χωρίς εξαιρέσεις.

Σήμερα το μεσημέρι ένας φίλος υποχρεώθηκε να δώσει φακελάκι σε νοσοκομείο απλά και μόνο για να κλείσει ραντεβού! Όχι για να εξεταστεί, αλλά για να μπει στη σειρά. Όπου ήταν βεβαίως ήδη τέσσερις ώρες, παρότι είχε… ραντεβού! Αλλά παρουσιάστηκαν «επιπλοκές», που τον οδήγησαν αντί για το εξεταστήριο στο «ταμείο». Και για το ραντεβού; Θα σας ειδοποιήσουμε. Πριν από μερικά χρόνια και εγώ δεν θυμάμαι πόσο μου κόστισαν κάτι περιπέτειες υγείας που είχα.

«Τίποτα δεν είναι τσάμπα» μου είχε πει μια… φιλόσοφος νοσοκόμα σε δημόσιο νοσοκομείο. «Δε θα μου πει εμένα η ασφαλιστική πόσο θα πληρωθώ» μου είχε πει ένας γιατρός σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Και αν διαμαρτυρηθείς θα σε αφήσουν χωρίς… εναέρια. Όπως ισχυρίζεται ο Ματθαιόπουλος πως έκανε ο Καπέλιος στον Βασιλειάδη. Ο τέως αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος για έναν εκ των προκατόχων του και έναν πρώην υπαρχηγό. Με αποτέλεσμα να καούν τα Κύθηρα και η Μάνη. Για να τιμωρηθεί ο απείθαρχος αξιωματικός.

Τι να κάνει ο απλός πολίτης; Πώς να τα βάλει με αυτό το τέρας; «Να το κάνω θέμα» ρώτησα τον γνωστό μου. «Όχι βρε Γιάννη. Δεν θα μπορώ να πάω ξανά στο νοσοκομείο» μου απάντησε έντρομος. Πραγματικά εφιαλτικό. Τον κατάλαβα. Γιατί το είχα νιώσει αυτό το συναίσθημα. Όταν δεν είχα πληρώσει αρχικά στο δημόσιο νοσοκομείο και με είχαν… ξεχάσει. Έφυγε ο γιατρός για συνέδριο και ξέχασε να υπογράψει το εξιτήριο!