Ενεργοί μπαμπάδες: Η Ελλάδα δεν εναρμονίζεται με τους διεθνείς κανόνες για την επιμέλεια των παιδιών

Η Ελλάδα δεν έχει εναρμονιστεί ακόμα με τους κανόνες του Ευρωπαϊκού Δικαίου όσον αφορά την επιμέλεια των παιδιών σε περίπτωση διαζυγίου. Ενώ η κοινή επιμέλεια είναι το μοντέλο που ακολουθείται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης στην Ελλάδα σύμφωνα με την οργάνωση «Ενεργοί Μπαμπάδες, για τα δικαιώματα των παιδιών» αυτό που ακολουθείται είναι η αποκλειστική επιμέλεια των τέκνων.

Τι ισχύει στις ευρωπαϊκές χώρες

Υπενθυμίζεται, ότι ήδη από το 2015 το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ψηφίσει, για την ισότητα των δυο φύλων και τα δικαιώματα των παιδιών, ίσες γονικές ευθύνες απέναντι στα παιδιά και την εναλλασσόμενη κατοικία των παιδιών. Αντίθετα με ό, τι συμβαίνει στην χώρα μας, στα περισσότερα κράτη-μέλη, όπως στην Γαλλία, το Βέλγιο, την Δανία, τη Σουηδία και τη Νορβηγία έχουν παρατηρηθεί σημαντικές εξελίξεις προς την κατεύθυνση αυτή.

Η ισότητα και η συμμετοχή και των δυο γονέων πρέπει να διασφαλίζεται από την γέννηση του παιδιού. Η κοινή επιμέλεια σημαίνει ότι και οι δύο γονείς συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών τους, έχοντας ίσα δικαιώματα, καθήκοντα και ευθύνες. Εντούτοις, στην Ελλάδα, οι πατεράδες βρίσκονται αντιμέτωποι με νόμους και πρακτικές ή προκαταλήψεις, που μπορεί να οδηγήσουν στο να τους αποστερήσουν τις συνεχείς σχέσεις με τα παιδιά τους.

Ειδικότερα, το Συμβούλιο της Ευρώπης, στο ψήφισμα 2079 του 2015:

• Ζητά από τα κράτη μέλη να σέβονται το δικαίωμα των πατεράδων στην κοινή επιμέλεια και να διασφαλίσουν ότι το οικογενειακό δίκαιο προβλέπει σε περίπτωση διάστασης η διαζυγίου την από κοινού άσκηση της επιμέλειας. Ο σεβασμός της οικογενειακής ζωής αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που κατοχυρώνεται από το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ( ets No 5) και πολλά διεθνή νομικά κείμενα. Ο χωρισμός γονέα και παιδιού έχει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στις σχέσεις τους.
• Είναι πεπεισμένο ότι η κοινή επιμέλεια βοηθά να υπερνικηθούν τα στερεότυπα βάσει φύλου τα σχετικά με ρόλους στο πλαίσιο της οικογένειας και αυτό αντανακλά στις κοινωνιολογικές αλλαγές που παρατηρήθηκαν εδώ και μισό αιώνα στο χώρο οργάνωσης της οικογένειας.
• Καλεί, για όλους τους ανωτέρω λόγους, τα κράτη-μέλη να υπογράψουν ή να κυρώσουν την σύμβαση για την άσκηση των δικαιωμάτων του παιδιού (ets Νo 160) και της σύμβασης για την επικοινωνία με τα τέκνα (ets Νo 192), για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική ισότητα των γονέων έναντι των παιδιών τους,
• Καλεί τα κράτη-μέλη να εξαλείψουν από τις νομοθεσίες τους κάθε διαφορά μεταξύ των γονέων που έχουν αναγνωρίσει το παιδί τους, είτε έχουν τελέσει γάμο είτε όχι. Καλεί τα κράτη-μέλη να εισάγουν στην νομοθεσία τους την αρχή της εναλλασσόμενης κατοικίας των παιδιών μετά τον χωρισμό.

Η Ελλάδα έχει προσυπογράψει το εν λόγω ευρωπαϊκό ψήφισμα, αποδεχούμενη όλες τις προτεινόμενες οδηγίες που αναφέρονται σε αυτό, από το 2015. Παρ΄όλα αυτά εν έτει 2020 εξακολουθεί να κωλυσιεργεί και να μην έχει προχωρήσει στην εφαρμογή του στο νομικό πλαίσιο του εθνικού οικογενειακού Δικαίου.