Άποψη

Βάζουν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα – διαδηλωτές

Το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να περάσει η κυβέρνηση θα επιτρέπει στην Αστυνομία να επιλέγει ποιος έχει δικαίωμα να κάνει διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Ο Σπύρος Γκουτζάνης από το blog του στο pagenews.gr αναφέρει ότι αυτή η εξέλιξη είναι σαν να βάζεις τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

Θα πρέπει να έχει κανείς οργουελιανή αντίληψη της γλώσσας για να υποστηρίζει ότι η Αστυνομία θα εγγυάται την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων.Είναι ακριβώς γιατί τα ατομικά δικαιώματα από τον ορισμό τους, θεσμοθετήθηκαν αμυντικά έναντι του κράτους και του πιο σκληρού κατασταλτικού μηχανισμού του που είναι η Αστυνομία. Είναι σαν να βάζεις τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα και να περιμένεις ότι θα πάει κόντρα στη φύση του. Ειδικά επί της κυβέρνησης Μητσοτάκη με υπουργό τον Μιχάλη Χρυσοχοίδη, γνωρίζει ημέρες μεγάλης δόξας στην παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών και της καταπάτησης όλων των ατομικών ελευθεριών, σύμφωνα με τον αυξημένο αριθμό των καταγγελιών, που φυσικά δεν καταλήγουν ποτέ σε απόδοση ευθυνών. (Θα είχε ενδιαφέρον να ρωτήσει κανείς τους νεαρούς της ομάδας ΔΙΑΣ που προσέλαβε ο κ. Χρυσοχοϊδης πέρυσι τον Σεπτέμβριο και τους έβγαλε ανεκπαίδευτους στον δρόμο, αν έχουν έστω και μία γενική ιδέα για το τι είναι οι ατομικές ελευθερίες).

Σύμφωνα με την κυβέρνηση λοιπόν το σχέδιο νόμου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων “καλύπτει ένα υπαρκτό κενό στην προστασία των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών που προβλέπει το Σύνταγμα και επιχειρεί να διαμορφώσει ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και ειδικότερα τη διενέργεια δημοσίων συναθροίσεων”.Δεν πρόκειται μόνο για καταστροφή αλλά και για διαστροφή των λέξεων. Φυσικά και επικαλούνται τον εμπορικό κόσμο, λες και η ελευθερία του συνέρχεσθαι ευθύνεται που τα μαγαζιά τους είναι άδεια και δεν πατάει άνθρωπος και όχι ότι η κυβέρνηση δεν ενισχύσει τα χαμηλότερα εισοδήματα για να ξοδεύουν έστω τα στοιχειώδη. Σαν να μην καταλαβαίνουν ότι οι διαδηλώσεις αυξήθηκαν κατακόρυφα μέσα σε έναν χρόνο λόγω της πολιτικής της κυβέρνησης.

Οι όροι και οι προυποθέσεις που θέτει “το σύγχρονο νομικό πλαίσιο”, καθιστούν τους διοργανωτές οποιασδήποτε διαδήλωσης εξ ορισμού δοσίλογους, ενώ δίνει στην Αστυνομία μία διπλή δυνατότητα: πρώτον να απαγορεύσει οποιαδήποτε διαδήλωση, εφόσον το θέλήσει. Οι απαγορευτικές διατάξεις θα μπορούσαν κάλλιστα να εφαρμοστούν ακόμη και στις διαδηλώσεις των “Μένουμε Ευρώπη” ή πολύ περισσότερο των “Μακεδονομάχων”. Δεύτερον, της επιτρέπει να διαλύσει οποιαδήποτε διαδήλωση και ακολούθως να σέρνει στα δικαστήρια με απειλές φυλάκισης ή αποζημιώσεων τους διαδηλωτές.

Οι εμπνευστές της νομοθετικής ρύθμισης δεν βλέπουν τους εαυτούς τους ως προσωρινούς από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά σαν μόνιμους ιδιοκτήτες γι αυτό και αδυνατούν να κάνουν μία προβολή στο μέλλον όπου η Αστυνομία σε ένα διαφορετικό πολιτικό καθεστώς από το δικό τους χρησιμοποιείται εναντίον τους. Θεωρούν ότι πάντα θα είναι στην εξουσία και οπλίζουν το καθεστώς τους με θεσμικά όπλα κατά των αριστερών και κεντροαριστερών αντιπάλων. Θα πρέπει οι κυβερνώντες να περιμένουν μεγάλες κοινωνικές αναταράξεις για να φέρνουν τέτοιες ρυθμίσεις. Στην πραγματικότητα με τις διατάξεις επιτρέπεται μόνο η σύναξη ηλικιωμένων κυριών για απογευματινό τσάι.

Είναι στο DNA της Δεξιάς, νιώθουν ταυτισμένοι με την Αστυνομία, πιστεύουν την ρήση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προς τους εκπροσώπους των δυνάμεων καταστολής “εσείς είσαστε το κράτος”.Τους είναι αδιανόητο ότι κάποια στιγμή αυτό το κράτος μπορεί να στραφεί εναντίον τους.

Η βαθύτερη αντίληψη είναι ότι “όποιος διαδηλώνει είναι εναντίον της νομιμότητος και του κράτους του νόμου και της τάξης”. Άλλωστε η Δεξιά στην Ελλάδα σε όλες της τις εκφάνσεις -με εξαίρεση την περίοδο του δεύτερου Καραμανλή -δεν είχε καλή σχέση με την δημοκρατία και τα δικαιώματα. Δικό της αποκλειστικό δημιούργημα ήταν το κράτος και το παρακράτος της περιόδου 1952-1967 που οδήγησε στην Δικτατορία, ακριβώς για να αποφευχθεί “η πολλή Δημοκρατία που βλάπτει”.

Ακόμη και μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας -που εν πολλοίς πιστώνεται-, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διατήρησε το αστυνομικό κράτος. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έβλεπε τις δυνάμεις καταστολής ως το κράτος. Το νήμα πήρε ο Αντώνης Σαμαράς με μία συνολική προσπάθεια “αυταρχικοποίησης” μετά την πολλή δημοκρατία Μεταπολίτευσης (με το νόμο για τις κουκούλες). Και συνεχίζει ασμένως ο Κυριάκος Μητσοτάκης (μετά από μία δημοκρατική αριστερή παρένθεση), αφού άλλωστε όπως δίδαξε ο Μίλτον Φρίντμαν ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός χρειάζεται τον πολιτικό αυταρχισμό για να ευδοκιμήσει, περίπου όπως στην Χιλή…

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο