Οικονομία

ΔΝΤ Ελλάδα: Νέος αντιπρόσωπος για τη χώρα μας

ΔΝΤ Ελλάδα: Ο Μιχάλης Μασουράκης είναι ο νέος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Νέο αντιπρόσωπο της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) όρισε το υπουργείο Οικονομικών, κατόπιν απόφασης του αρμόδιου υπουργού, Χρήστου Σταϊκούρα. Πρόκειται για τον Μιχάλη Μασουράκη, ο οποίος από την 1η Σεπτεμβρίου του 2020 θα αντικαταστήσει τον Μιχάλη Ψαλιδόπουλο, έπειτα από πέντε χρόνια παραμονής στην Ουάσιγκτον. “Η Κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών θέλουν να ευχαριστήσουν τον κ. Ψαλιδόπουλο για την προσφορά του καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του, καθώς και για την άψογη συνεργασία τον τελευταίο ένα χρόνο” αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.

Ποιος είναι ο κ. Μασουράκης:

Ο νέος αντιπρόσωπος της Ελλάδας, Μιχάλης Μασουράκης, έχει διατελέσει επικεφαλής οικονομολόγος στον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (2015-2020), καθώς και Ανώτερος Διευθυντής Οικονομικών Μελετών στην Alpha Bank (1996-2015). Παράλληλα, έχει εργαστεί ως οικονομολόγος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (1983-1986) και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα ως αναπληρωματικό μέλος στην Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1988-1996).

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. Το ΔΝΤ ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 όπως κυρώθηκε στο Φεκ 315 και τον Αναγκαστικό Νόμο 766 στην Ουάσιγκτον, την πρωτεύουσα των ΗΠΑ κατόπιν συνομολόγησης 29 Χωρών που είχαν συμβάλει στο 80% του κεφαλαίου. Η ίδρυση του Οργανισμού αυτού είχε προπαρασκευαστεί κατά τη Διεθνή Νομισματική και Χρηματοδοτική Συνδιάσκεψη που συνήλθε στο Μπρέτον Γουντς, του Νιου Χάμσαϊρ των ΗΠΑ, ενάμισι χρόνο πριν, από 1ης Ιουλίου μέχρι 22 Ιουλίου του 1944. Έδρα του Οργανισμού ορίσθηκε η Ουάσιγκτον ως πρωτεύουσα της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής. Κύριος σκοπός του εν λόγω οργανισμού είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών – μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Για τον σκοπό αυτό προωθούνται συγκεκριμένα μέτρα, ή οσάκις κρίνεται αναγκαίο αποφασίζονται ιδιαίτερα μέτρα, μεταξύ των οποίων είναι:

  • Η ενιαία διαδικασία ομαλής προσαρμογής εκάστου κράτους μέλους στις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
  • Διεθνείς διαβουλεύσεις σε περιπτώσεις σημαντικών αλλαγών των ακολουθουμένων συναλλαγματικών πρακτικών.
  • Επιβολές ορισμένων περιοριστικών συναλλαγματικών μέτρων και τέλος
  • Άρση των παραπάνω περιοριστικών μέτρων κατόπιν διαπιστωμένης βελτίωσης οικονομικής θέσης του συγκεκριμένου κράτους – μέλους.