Σε λίγες εβδομάδες θα κλείσουν δύο χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι. Σχεδόν δύο χρόνια μετά ο ανακριτής αποφάσισε ό,τι χρειάζεται και άλλα στοιχεία και κατέσχεσε σκληρούς δίσκους από την Πυροσβεστική, ζήτησε στίγματα κινητών τηλεφώνων κοκ. Ελπίζω η όλη διαδικασία να μην αποτελέσει στίγμα για τη δημόσια ζωή. Γιατί από την κυβέρνηση που δεν έβλεπε τους νεκρούς και τους αρχηγούς, οι οποίοι δεν έβρισκαν τα λάθη θα ήταν τραγικό να φθάσουμε σε μία καθυστερημένη Δικαιοσύνη.
Οι προθεσμίες παραγραφής τρέχουν. Έχουν περάσει 15 μήνες από την εισαγγελική διάταξη και 20 μήνες από τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων. Είναι πραγματικά αδιανόητο να βρίσκονται όλες οι πληροφορίες σε κάποια συρτάρια. Μιλάμε για την απώλεια περισσότερων από 100 ζωών. Και δεκάδων άλλων που καταστράφηκαν από τα εγκαύματα. Ορθώς η Δικαιοσύνη είναι τυφλή, αλλά δε θα πρέπει να αργοπορεί. Η κοινωνία περιμένει. Οι οικογένειες των θυμάτων περιμένουν να δουν αν υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα. Προσωπικά είμαι σίγουρος ό,τι υπάρχουν. Και περιμένω την επιβεβαίωση.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά παρουσιάστηκε και το νέο πολεοδομικό σχέδιο. Θέλει λίγο χρόνο να μελετηθεί. Δεσμεύομαι να το πάρω στο χέρι και να πάω να το δω επί τόπου. Γιατί, από μία πρώτη ματιά φοβάμαι πως κάποια τυφλά σημεία δεν αλλάζουν. Η περιοχή είναι δύσκολη και δεν παίρνει από ημίμετρα. Την έχω περπατήσει πολλές φορές και υπάρχουν σημεία μέσα σε χαράδρα και πίσω από γκρεμούς. Για να μην επαναληφθεί η τραγωδία δεν αρκεί να ικανοποιηθούν μονάχα τα αιτήματα των κατοίκων. Θα πρέπει οι κάτοικοι να αντιληφθούν ό,τι δε μπορεί να κατοικούν σε μία περιοχή που δεν ανταποκρίνεται σε στοιχειώδεις προϋποθέσεις ασφάλειας.
Αν και δεν ήταν το πολεοδομικό πρόβλημα η αιτία της καταστροφής. Σχεδόν δύο χρόνια μετά διαβάζουμε για σπίτια και μάντρες που ΘΑ κατεδαφιστούν. Είναι δυνατόν; Στα αλήθεια τόσο γρήγορα ξεχνάμε σε αυτή τη χώρα; Θυμάμαι τις πρώτες ημέρες μετά την καταστροφή την είχε πληρώσει μία μάντρα στη… Χαλκιδική. Και μετά οι μπουλντόζες επέστρεψαν στις δουλειές τους. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Βγάζει… Μάτι! Δεν χωρούν επικοινωνιακοί σχεδιασμοί και ελιγμοί για την αποφυγή του πολιτικού κόστους. Η Πολιτεία και οι πολίτες οφείλουν να συνεργαστούν για να μην επαναληφθεί η αδιανόητη τραγωδία του 2018.
Όταν χάσαμε περισσότερους από 100 ανθρώπους στην πίσω αυλή της Αθήνας. Μικρά παιδιά και ανυπεράσπιστες γυναίκες. Η Πολιτική Προστασία, που έδειξε ό,τι μπορεί, θα πρέπει η ίδια να μιλήσει και για το πολεοδομικό σχέδιο και για τις δικαστικές εξελίξεις. Η Πυροσβεστική και η Ελληνική Αστυνομία θα πρέπει να διεκδικήσουν πρώτες την απόδοση τη Δικαιοσύνης. Για να μπορέσουν κάποιοι να ζητήσουν συγχώρεση. Για να μην μπορέσουν ορισμένοι να κρυφτούν πίσω από τις παραγραφές.