Βιτριόλι, μέρος 2ο

Αλήθεια πού είναι τώρα όλοι εκείνοι που ασελγούσαν επί της προσωπικής ζωής του θύματος; Πού είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι προσπαθούσαν να «εξηγήσουν» αυτή τη σκοτεινή υπόθεση; Μπερδεύοντας τα «αίτια» με τις «δικαιολογίες»; Και ένα ακόμη ερώτημα: πού είναι η Πολιτεία; Γιατί επιτρέπει το εμπόριο τόσο επικίνδυνων ουσιών; Γιατί δεν είναι υποχρεωτικό να δηλώνεις ταυτότητα και χρήση για να αγοράζεις υλικά που μπορούν να καταστρέψουν ζωές; Γιατί εδώ δεν μιλάμε για οργανωμένο έγκλημα. Μιλάμε για έναν προσωπικό ανταγωνισμό. Και για αγορά του «όπλου» του εγκλήματος από το επίσημο εμπόριο. Αν, βεβαίως, είναι ένοχη η κοπέλα που θεωρεί ύποπτη η Ελληνική Αστυνομία.

Για όσους δεν το έχετε αντιληφθεί θέμα του άρθρου είναι η υπόθεση με το βιτριόλι. Δύο νέες γυναίκες έχουν ήδη καταστραφεί. Θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να μην καταστραφούν και άλλες στο μέλλον. Τα ΜΜΕ και οι εμπλεκόμενες Αρχές οφείλουν να χειριστούν την υπόθεση με σεβασμό στους κανόνες της δεοντολογίας και με κριτήριο την προστασία αθώων ψυχών που έρχονται σε επαφή με τα σκοτεινά μυστικά του ανθρώπινου μυαλού. Δεν είναι δυνατόν να επικρατήσει η λογική του «τι πουλάει». Θα ήταν πραγματικό βιτριόλι για τη δημόσια ζωή.

Υπάρχουν οι Αρχές, υπάρχουν τα ΜΜΕ, υπάρχουν όμως και οι πολίτες. Όλοι εκείνοι που γίνονται ερευνητές ή δικαστές του διαδικτύου. Και οι άλλοι, οι πολλοί που εκθέτουν τις προσωπικές τους ζωές στα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα και γίνονται στόχος ανθρώπων που δεν είναι ικανοποιημένοι από τη δική τους καθημερινότητα. Ένα πραγματικός φαύλος κύκλος ματαιοδοξίας, φθόνου και ζήλιας.

Ένας κόσμος εικονικός, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνος. Το τίμημα που έχουμε πληρώσει τα πρώτα χρόνια ύπαρξης αυτού του «κόσμου» είναι ήδη εξαιρετικά υψηλό.

Οι άνθρωποι θα πρέπει να μάθουμε ξανά να προσέχουμε και να προστατεύουμε την προσωπική και επαγγελματική μας ζωή. Γιατί, όταν κάτι αποκόπτεται από τα συμφραζόμενά του αλλάζει περιεχόμενο και ανοίγει την πόρτα των παρεξηγήσεων. Η οθόνη του υπολογιστή δεν είναι απλά μία «είσοδος» πληροφοριών από ολόκληρο τον κόσμο. Μπορεί να είναι γοητευτική, να είναι πάντα εκεί για εμάς, αλλά θέλει προσοχή. Αλλά, είναι και «καθρέφτης». Ένας πραγματικά «μαγικός καθρέφτης». Που έχει την ιδιότητα να κάνει και τις δικές μας πληροφορίες δημόσιες. Πολλές φορές με τη δική μας συγκατάθεση. Για να μην πω ικανοποιώντας τις δικές μας επιθυμίες. Τις δικές μας κρυφές φιλοδοξίες.

Όλοι έχουμε ευθύνες. Ευθύνες να μην κάνουμε τις υποθέσεις που συγκλονίζουν τη δημόσια ζωή παραδείγματα. Να μην κάνουμε το λάθος μέσα από την υπερβολική ανάλυση να νομιμοποιούμε σε ανώριμα μυαλά υπερβολικές αντιδράσεις. Γιατί, δεν είναι όλοι σε θέση να κρίνουν και τα ΜΜΕ λειτουργούν ως πηγή εναλλακτικών επιλογών. Που νομίζουν ότι έχουν στο θολωμένο τους μυαλό. Το θέμα είναι εξαιρετικά σημαντικό και απαιτεί πολύ και δύσκολη δουλειά από τους ανθρώπους των μέσων ενημέρωσης.