Η Τουρκία πάτησε πόδι στη Λιβύη. Και ως γνωστόν όπου πατάει πόδι δύσκολα φεύγει. Βασικά δεν φεύγει εκτός και αναγκαστεί. Δια της βίας, εννοείται. Η Άγκυρα κατάφερε με τη μαζική αποστολή μισθοφόρων, Τούρκων αξιωματικών, ειδικών δυνάμεων και εξοπλισμού που περιλαμβάνει από drones και τεθωρακισμένα οχήματα μέχρι αντιαεροπορικά συστήματα, να ανατρέψει την κατάσταση επί του πεδίου και από εκεί που οι δυνάμεις του Χαλίφα Χάφταρ βρίσκονταν λίγα χιλιόμετρα έξω από την Τρίπολη, τώρα χάνουν εδάφη και τη μία βάση μετά την άλλη.
Η διάσωση του καθεστώτος του Φαγέζ αλ Σαράζ είναι ζωτικής σημασίας για την Τουρκία διότι με αυτόν έχει υπογράψει το Σύμφωνο που περιλαμβάνει και την ψευδο-ΑΟΖ. Η οποία μπορεί να αποτελεί διεθνοδικαιακό ανέκδοτο, αλλά δεν προσφέρεται για γέλια. Αφενός έχει καταχωρισθεί στον ΟΗΕ, αφετέρου και κυρίως η Τουρκία θα επιχειρήσει να την εφαρμόσει στην πράξη αντλώντας «νομιμοποίηση» από το γεγονός ότι την υπέγραψε με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση που είναι ο Σαράζ και οι ισλαμο-κατσαπλιάδες του.
Έσπασε το εμπάργκο
Η Τουρκία έσπασε το εμπάργκο αδιαφορώντας για τις συνέπειες οι οποίες ούτως ή άλλως δεν υπήρξαν διότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να της επιβάλλει. Αντιθέτως. Ακόμα και ο ΓΓ του ΝΑΤΟ δικαιολόγησε την τουρκική εμπλοκή λέγοντας ότι δεν είναι το ίδιο η «νόμιμη κυβέρνηση» του Σαράζ με τις αντίπαλες δυνάμεις του Χάφταρ. Η Τουρκία έκανε τα πάντα για να στηρίξει το ανδρείκελό της και πέτυχε την αντιστροφή της κατάστασης.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="750" width="1200" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Είναι ενδεικτική η παρέμβαση της Μόσχας, η οποία στηρίζει τον Χάφταρ, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται όχι αρκετά και πάντως όχι αποτελεσματικά μέχρι στιγμής. «Διαπιστώνουμε ότι η κατάσταση στη Λιβύη εξακολουθεί να επιδεινώνεται. Η εκεχειρία, που είχε ανακοινωθεί τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, τελικά δεν εφαρμόζεται. Οι εχθροπραξίες, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, ξανάρχισαν και είναι σε πλήρη εξέλιξη. Παράλληλα η κατάσταση επί του πεδίου διαφέρει ουσιαστικά από εκείνη που υπήρχε την στιγμή που τερματίσθηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις. Χάρη στην μαζική έξωθεν βοήθεια ο συσχετισμός των δυνάμεων έχει αλλάξει. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η περαιτέρω συνέχιση της σημερινής κρίσης, την οποία χαρακτηρίζουμε συστημική κρίση, απειλεί την Λιβύη και τον πολύπαθο λαό της με καταστροφικές συνέπειες», δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα.
Το ερώτημα είναι αν εκτός από τη διαπίστωση οι Ρώσοι προτίθενται να κάνουν και κάτι άλλο για να στηρίξουν τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA) του Χάφταρ, έναντι των δυνάμεων της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) του Σαράζ τις οποίες ενισχύει η κατά τ’ άλλα σύμμαχός της Μόσχας, Τουρκία.
Οι μισθοφόροι της ρωσικής Wagner αποσύρονται, αλλά ξαφνικά έκαναν την «εμφάνισή» τους 14 ρωσικά μαχητικά MiG 29 και SU-24, χωρίς διακριτικά, σε αεροπορική βάση που ελέγχει ο Χάφταρ. Προφανώς δεν πήγαν εκεί για να πάρουν μέρος σε έκθεση, οπότε αναμένεται η εξέλιξη του «μυστηρίου»
Σε κάθε περίπτωση η παρουσία των Τούρκων στη Λιβύη είναι γεγονός. Στόχος της Άγκυρας είναι η μόνιμη εγκατάσταση δυνάμεων εκεί και ο διαρκής έλεγχος του καθεστώτος στην Τρίπολη στο πλαίσιο του σχεδιασμού της για επικυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο και αρπαγή των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου. Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα, η Τουρκία περικυκλώνει την Ελλάδα. Στην κυριολεξία με την κανονική στρατηγική έννοια της περικύκλωσης. Αν προστεθεί η συμφωνία αμυντικής συνεργασία με την Αλβανία που προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία τουρκικού ναυστάθμου στον Αυλώνα και την πλήρη αλβανική εξάρτηση σε εξοπλισμούς από την Άγκυρα (το προβλέπει η συμφωνία), τότε και ο πιο αδαής αντιλαμβάνεται ότι η περικύκλωση της Ελλάδας προχωρά και στο Ιόνιο.
Όπερ σημαίνει ότι σε περίπτωση σύγκρουσης θα έχουμε μέτωπο με την Τουρκία και στα δυτικά, στα Επτάνησα και την Ήπειρο… Κρίμα που η Τουρκία δεν καταλαβαίνει αυτό που λένε διαρκώς οι Έλληνες αρμόδιοι ότι «η πολιτική των κανονιοφόρων δεν συνάδει με τον 21ο αιώνα».