Άποψη

Αν δεν είχαμε μπει στην ΕΟΚ τι χειρότερο θα είχε συμβεί στην χώρα;

Η Ελλάδα έκλεισε 41 χρόνια από την ένταξή της στην τότε ΕΟΚ και ο Σπύρος Γκουτζάνης στο νέο blog του στο pagenews.gr, θέτει το ερώτημα για το πως θα ήταν τώρα η χώρα μας αν δεν είχε γίνει μέλος.

Συμπληρώθηκαν 41 χρόνια από την ένταξη στην τότε ΕΟΚ όπως φρόντισε να μας υπογραμμίσει, μήπως και μας ξεφύγει, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός. Φυσικά η υπενθύμιση είχε πολιτική στόχευση να εξυμνήσει για μία ακόμη φορά τη ΝΔ και τον ιδρυτή της, Κωνσταντίνο Καραμανλή, που έβαλε την χώρα στην ΕΟΚ, όταν το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά ήταν αντίθετοι και φώναζαν “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”.

Μιας και οι επέτεοι προσφέρονται για απολογισμούς, ένας πρόχειρος απολογισμός δείχνει ότι 30 χρόνια μετά την ένταξη, το 2010 η Ελλάδα χρεωκόπησε. Δέκα χρόνια αργότερα το 2020 ακόμη και δίχως τον κορονοϊό δεν έχει συνέλθει. Συνέπεια των ευρωπαϊκών προγραμμάτων τιμωρίας -και όχι διάσωσης- ήταν: μειώσεις πραγματικών μισθών στο Δημόσιο έως και 50%, κατάργηση 13ου και 14ου μισθού, κατάργηση 13ης και 14ης σύνταξης, μειώσεις πραγματικών (ήδη χαμηλών) μισθών στον ιδιωτικό τομέα και ακόμη περισσότερο κατά 20% λόγω της δευτερογενούς κρίσης του κορονοϊού, κατασχέσεις σπιτιών, καταπάτηση βασικών άρθρων του Συντάγματος και δημοκρατικών δικαιωμάτων, καταπάτηση όλων σχεδόν των εργατικών δικαιωμάτων (από απεργία, μέχρι ωράριο κ.λπ.), άνοδος -εξ αυτών των λόγων- των φασιστικών κομμάτων, όπως και του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και φυσικά διαρκής κίνδυνος σύγκρουσης με Τουρκία.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μετά από δέκα χρόνια τιμωρία από την γερμανική ΕΕ και ταπεινώσεις, θυσίες για τον λαό στο σύνολό του, μετανάστευση του πιο δυναμικού κομματιού της κοινωνίας, η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει ένα δυσθεώρητο δημόσιο χρέος, το οποίο αυξήθηκε λόγω των προγραμμάτων που της επιβλήθηκαν. Το χρέος αυτό φυσικά δεν μπορεί να το αποπληρώσει και θα επικρέμεται διαρκώς σαν δαμόκλειος σπάθη υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια ανάκαμψης. Τα όσα περί του αντιθέτου λέει το πολιτικό σύστημα επ αυτού -πλην του Γιάνη Βαρουφάκη– είναι ανυπόστατα και επικίνδυνα. Βασικά προτιμά να αποκρύπτει την πραγματικότητα λέγοντας μπούρδες για την Ελλάδα που επιστρέφει κλπ

Όλα αυτά συνέβησαν στην χώρα και αυτή είναι η κατάστασή της 41 χρόνια μετά την ένταξή της στην τότε ΕΟΚ -που εξελίχθηκε σε ΕΕ- και στην συνέχεια στην ευρωζώνη. Άραγε οι υπέρμαχοι της ΕΕ θεωρούν ότι είναι θετικός αυτός ο απολογισμός; Ή ακόμη περισσότερο επιμένουν ότι η ένταξη στην ΟΝΕ με πλαστά οικονομικά στοιχεία και δημιουργική λογιστική ήταν η σωστή απόφαση. Γιατί θα μπορούσε η χώρα να είναι στην ΕΕ αλλά να έχει διατηρήσει το νόμισμά της και τα περιθώρια άσκησης οικονομικής πολιτικής και όχι να προσπαθεί να επιβιώσει με το σκληρό ευρώ, μετεξέλιξη του σκληρού γερμανικού μάρκου.

Ή για να το θέσουμε απλά αν δεν είχαμε μπει στην ΕΟΚ και στην ευρωζώνη τί χειρότερο θα είχε συμβεί στην χώρα; Οι υπέρμαχοι της ΕΕ απλά δεν απαντούν σε αυτό. Άλλωστε η ιστορία δεν γράφεται με αν.