Δεν χρειάζονται ακόμα περισσότερα περιστατικά ωμής βίας των αστυνομικών των ΗΠΑ προκειμένου να γίνει καταληπτό ότι το σύστημα αστυνόμευσης και καταστολής χωλαίνει και βραδυπορεί να εξελιχθεί, τουλάχιστον σε ένα περιστατικό ήπιας κρίσης όπως το συγκεκριμένο. Με λίγα λόγια ένας αστυνομικός από τους «εκλεκτούς», ακινητοποίησε τον άοπλο Τζορτζ Φλόιντ και τον πίεζε με το γόνατο στον λαιμό μέχρι που εκείνος στο τέλος κατέληξε. Ο άτυχος Φλόιντ στη διάρκεια όλης αυτής της σκαιής συμπεριφοράς του αστυνομικού ( 7 ολόκληρα λεπτά τον πατούσε) παρακαλούσε για τη ζωή του διαμαρτυρόμενος ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ότι πονούσε, ώσπου έφτασε η στιγμή που ο άνδρας σταμάτησε να κινείται και έχασε κάθε μάχη.
Η απάνθρωπη συμπεριφορά του αστυνομικού και δη σε ένα περιστατικό ασφυξίας δεν είναι η πρώτη. Τον Ιούλιο του 2014 στη Νέα Υόρκη ο Αφροαμερικανος Έρικ Γκάρνερ παθαίνει ανακοπή όταν ένας αστυνομικός τον πνίγει καθώς αντιστάθηκε σε έλεγχο, ενώ μάλιστα του δήλωσε ότι είναι ασθματικός. Ο συγκεκριμένος αστυνομικός απολύθηκε μετά από 5 χρόνια και αθωώθηκε για το περιστατικό αφού δεν διαπιστώθηκε δόλος. Το κοινό χαρακτηριστικό και στις δύο περιπτώσεις είναι ότι οι …δράστες ήταν άοπλοι και δεν επιτέθηκαν κατά των αστυνομικών παρά μόνο αντιστάθηκαν. Στην υπόθεση του Φλόιντ οι αντιδράσεις ήταν τεράστιες, γεγονός που άμεσα εξελίχθηκε σε διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες για την απεχθή πράξη του αστυνομικού.
Υπονόμευση της ανθρώπινης ύπαρξης
Η συμπεριφορά των αστυνομικών στις ΗΠΑ απέναντι στους υποσαχάριους πολίτες είναι γνωστή, όμως οι στιγμές που τα όρια ξεπερνούν την λογική και την συνείδηση αυξάνονται με ωκείς ρυθμούς. Οι ρατσιστικές συμπεριφορές και η υπονόμευσης της ανθρώπινης ύπαρξης είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο σε μερικές πολιτείες που διαχωρίζουν του μαύρους από τους λευκούς και αναλώνονται στα πρότυπα του μεσαίωνα και των κάστρων. Είναι αρκετά βαρύ αλλά μόνο η θανατική ποινή στους μαύρους θα ευχαριστούσε τους περισσότερους στις ΗΠΑ για να νιώθουν ευχαριστημένοι και να υπερπληρώσουν το «εγώ» τους και την υποτιθέμενη φυλετική διάκριση που τους κατατρώγει.
Τους εξαγριώνουν γιατί τους μισούν
Ακόμα και πολιτειακοί άρχοντες που δείχνουν ένθερμη υποστήριξη σε οποιαδήποτε φυλή σε παρόμοια περιστατικά όπως τα παραπάνω, βρίσκουν τον τρόπο να γίνουν θελκτικοί στο κοινό τους. Υποστηρίζουν ότι δεν συμμορφώνονται και δεν συνεργάζονται με τις αρχές. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποκωδικοποιείται ως δολοφονία, δεν μπορεί ο κάθε αστυνομικός να τυραννάει οποιονδήποτε και να τον καταδικάζει σε θάνατο επειδή κατάφερε να έχει το πάνω χέρι. Επί της ουσίας με αυτή την μονοδιάστατη λογική καταστολής εξαγριώνονται οι Αφροαμερικανοί και δεν υπακούν πλέον, έχοντας την γνώση της βασανιστικής διάθεσης των αστυνομικών, γνωρίζοντας το μεγάλος μίσος που ρέει διάχυτο στο αίμα τους.
Αυτό το περιστατικό είναι ένα κελαινεφές μάθημα και για τους δικούς μας Έλληνες αστυνομικούς που πολλές φορές συμπεριφέρονται απρεπώς και άλλοτε βιαίως σε ανθρώπους άνευ ελληνικής υπόστασης και υποβάθρου, σκεπτόμενοι την αδυναμία τους, αφενός της νομικής, αφετέρου της κοινωνικής.