Ξέρει ο κ. Σταϊκούρας τι γίνεται στη οικονομία;

Το Πρόγραμμα Σταθερότητας που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το υπουργείο Οικονομικών περιέχει την πρόβλεψη ότι η ύφεση το 2020 θα είναι 4,7%. Ακολούθως η κυβέρνηση εκτιμά ότι το 2021 η ανάπτυξη θα είναι 5,1%. Άρα όπως έχει πει ο πρωθυπουργός, η εκρηκτική ανάπτυξη του 2021 θα είναι μεγαλύτερη από την σημαντική ύφεση του 2020.

To good to be true. Αν είναι έτσι τότε γιατί δεν απάντησε ο πρωθυπουργός στην Βουλή στις επίμονες ερωτήσεις του Γιάνη Βαρουφάκη για τα εναλλακτικά σενάρια της ύφεσης σε σχέση με τις επιπτώσεις στο χρέος, στον δημόσιο δανεισμό, στον τραπεζικό τομέα, στην ανεργία; Ίσως η απάντηση είναι στο δεύτερο σενάριο που περιελάμβανε το Πρόγραμμα Σταθερότητας που απέστειλε ο Χρήστος Σταϊκούρας στην Κομισιόν και το οποίο προβλέπει ύφεση της τάξης του 7,9%.

Μόνο που έπρεπε να επιμείνει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος για να δοθεί στην δημοσιότητα η συμπληρωματική πρόβλεψη -το αρνητικό σενάριο- που όμως ήταν μόνο στο αγγλικό κείμενο και όχι στο ελληνικό. Προφανώς ο Χρήστος Σταϊκούρας δεν θεωρεί σκόπιμο να ενημερώνει τον ελληνικό λαό για το τι τον περιμένει, εκτός αν πιεστεί από την αντιπολίτευση κατά τρόπο που δεν μπορεί να ξεφύγει.

Στην αρχή της κρίσης ο κ. Σταϊκούρας είχε δηλώσει δημοσίως ότι η ανάπτυξη το 2020 θα είναι μηδενική.

Στην συνέχεια δήλωσε ότι θα κινηθεί στο 2%-3% και μόνο στην Έκθεση προς την Κομισιόν αναφέρεται σε 4,7% και 7,9%. Παρά τις προβλέψεις για την ύφεση, στην ίδια Έκθεση, υποστηρίζει ότι το έλλειμμα θα είναι κάτω από 3%. Ο κ. Σταικούρας είχε επίσης πει ότι μέχρι το τέλος Ιουνίου δεν θα αγγίζαμε τα ταμειακά διαθέσιμα -το γνωστό μαξιλάρι-, για να τον διαψεύσει ο υφιστάμενος του, Αντώνης Σκυλακάκης που είπε ότι έχουμε είδη βάλλει χέρι από τις αρχές Απριλίου και ότι μέχρι τον Ιούνιο μπορεί να χρησιμοποιήσουμε 12-14 δις ευρώ.

Είναι λίγο δύσκολο το υπουργείο Οικονομικών να μην έχει υπολογίσει τα αρνητικά σενάρια. Αν ο κ. Σταϊκούρας υποστήριζε σαν φοιτητής, στο Πανεπιστήμιο που δίδασκε, αυτά που λέει τώρα σαν υπουργός, μάλλον θα κοβόταν. Συμπερασματικά λοιπόν προκύπτει ότι το κυβερνητικό επιτελείο και το υπουργείο Οικονομικών που ακολουθεί, παρουσιάζει μία εξωραϊσμένη εικόνα της πραγματικότητας και συντηρεί μία τεχνητή αισιοδοξία στην κοινή γνώμη.

Αυτά μεταφράζονται σε υψηλά ποσοστά αποδοχής της κυβερνητικής πολιτικής και του πρωθυπουργού.

Παράλληλα βέβαια η κυβέρνηση προωθεί όλα τα μέτρα της πλήρους απορρύθμισης της εργασίας κατά τα κελεύσματα των επιχειρηματιών φίλων της. Ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι οι μεταρρυθμίσεις ήλθαν για να μείνουν κυρίως σε ότι αφορά την ελαστική εργασία, την τηλε-εργασία και τη μείωση των αμοιβών, πιστός στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη ότι η ανάπτυξη θα έλθει με την επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων και την μείωση του εργασιακού κόστους.

Ωστόσο ο εξωραϊσμός της πραγματικότητας και η απόκρυψη της εικόνας, όσο κι αν φροντίζουν τα φιλικά ΜΜΕ, έχει ημερομηνία λήξεως. Μέχρι η γερμανική Ευρώπη να επιβάλλει το επόμενο μνημόνιο ή μέχρι η κυβέρνηση να καταφύγει σε εκλογές για να ανανεώσει τον χρόνο της.