Νίκη Λυμπεράκη δημοσιογράφος Open: Η παρουσιάστρια που ροκάρει

Νίκη Λυμπεράκη δημοσιογράφος Open: Αν ρωτούσες τη Νίκη Λυμπεράκη τι θα προτιμούσε περισσότερο, να ξεροσταλιάζει στην Ευελπίδων ή να τρέχει πίσω από την είδηση σίγουρα θα απαντούσε το δεύτερο. Αυτή άλλωστε ήταν και η επιλογή της, ακόμη και όταν πέρασε στη Νομική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου ΑΘηνών, όπου από φοιτήτρια ήδη εργαζόταν ως δημοσιογράφος.

Από το 2002, οπότε και άρχισε η ενασχόλησή της με τη δημοσιογραφία, έως σήμερα, έχει εργασθεί σε σειρά ραδιοτηλεοπτικών μέσων, με έμφαση στο εξωτερικό δελτίο αλλά και στην παρουσίαση εκπομπών και δελτίων ειδήσεων. Η παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Open μπαίνει στα σπίτια των τηλεθεατών κάθε βράδυ στις 19:30 το απόγευμα και με σωστό λόγο που ορισμένες φορές… σπάει κόκκαλα, παρουσιάζει τις εξελίξεις και ενίοτε βγάζει και ειδήσεις.

Όπως η ίδια έχει πει σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό Gala η δημοσιογραφία ήρθε τυχαία στη ζωή της αφού μικρή ήθελε να γίνει Ιντιάνα Τζόουνς! “Έβλεπα πολύ Ιντιάνα Τζόουνς και έλεγα ότι θα γίνω αιγυπτιολόγος. Στο σχολείο, όμως, είχα μια καταπληκτική φιλόλογο που μου εξήγησε ότι και αρχαιολόγος να σπουδάσω τελικά θα γίνω φιλόλογος γιατί στην Ελλάδα δεν ήταν πολύ εύκολο να φτάσεις να ασχοληθείς με ανασκαφές. Μετά έβλεπα “Μάτλοκ”.

Ήθελα να γίνω δικηγόρος να σηκώνομαι και να λέω, “Ένσταση”! Από την τηλεόραση έπαιρνα τις αναφορές μου. Γιατί βιβλίο δεν άνοιγα. Άργησα πολύ, από το Γυμνάσιο άρχισα να εκτιμώ τα βιβλία και τη μάθηση. Τελικά μπήκα στη Νομική και κάπως τυχαία βρέθηκα στα μέσα ενημέρωσης’.

Και συγκεκριμένα ο συντοπίτης της από την Λευκάδα, δημοσιογράφος Γιάννης Πολίτης ο οποίος όταν η Νίκη Λυμπεράκη ήταν ακόμη φοιτήτρια στη Νομική της έδωσε την ευκαιρία να δει πως λειτουργεί μια εφημερίδα και την πήγε στα “Νέα”. Μπαίνοντας στην εφημερίδα από περιέργεια μαγεύτηκε και αποφάσισε ότι αυτή θα είναι η δουλειά της, από εκείνη τη στιγμή.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης στο Gala, η Νίκη Λυμπεράκη ομολογεί πως “προφανώς ο ΣΚΑΪ μού έδωσε μεγάλες ευκαιρίες. Και βέβαια πολύ μεγάλη ευκαιρία και πολύ μεγάλο στοίχημα είναι το OPEN. Το γεγονός ότι μου πρότειναν να αναλάβω ένα δελτίο ειδήσεων είναι πολύ τιμητικό, είναι μια τεράστια ευκαιρία”.

Ενώ σε ερώτηση που της έγινε για το εάν έχει δεχτεί σεξιστικές συμπεριφορές στην επαγγελματική της διαδρομή ή αν την έχουν παρενοχλήσει ή υποτιμήσει η Νίκη Λυμπεράκη απαντά: “Αν με έχουν υποτιμήσει; Όπως το λέτε, ναι, υπάρχουν άνθρωποι που με έχουν υποτιμήσει.

Δεν μπορώ να ξέρω με βεβαιότητα ότι το έκαναν επειδή είμαι γυναίκα ή επειδή είμαι νεότερη τους ή επειδή ήμουν λιγότερα χρόνια στη δουλειά ή επειδή μπορεί στο κάτω – κάτω να το εισπράττω εγώ ως υποτίμηση. Όλα είναι και θέμα οπτικής. Δεν μπορώ να πω, πάντως, ότι έχω έρθει αντιμέτωπη με συμπεριφορές ξεκάθαρα σεξιστικές”.

Η μόρφωσή της αδιαμφισβήτητη. Μιλάει αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και γερμανικά. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν άσκησε ποτέ τη δικηγορία, αφού όπως προαναφέραμε ήδη από φοιτήτρια εργαζόταν ως δημοσιογράφος.

Από το 2002, οπότε και άρχισε η ενασχόλησή της με τη δημοσιογραφία, έως σήμερα, έχει εργασθεί σε σειρά ραδιοτηλεοπτικών μέσων, με έμφαση στο εξωτερικό δελτίο αλλά και στην παρουσίαση εκπομπών και δελτίων ειδήσεων.

Εδώ και πολλά χρόνια εργαζόταν στον Αθήνα 984 και στο protagon, ξεκίνησε την τηλεοπτική της πορεία από την ΕΡΤ και συνέχισε στο Alter, στο SBC και το Kontra. Στη συνέχεια ήρθε ο ΣΚΑΙ όπου παρουσίαζε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σαββατοκύριακου αλλά και την βραδινή ενημερωτική εκπομπή “Ρουά Ματ”.

Το νέο και πολλά υποσχόμενο πρόσωπο της ειδησεογραφίας βρίσκεται πλέον στο τιμόνι του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Open.  Γεννήθηκε στην Αθήνα με της ρίζες της να κρατούν από το όμορφο νησί του Ιονίου την Λευκάδα.

H ίδια είχε γράψει ένα κείμενο σχετικά που είχε δημοσιευτεί στην Athens voice και ανέφερε: “Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Κι όμως, κάθε φορά που με ρωτούν, χωρίς δεύτερη σκέψη, απαντώ πως είμαι Λευκαδίτισσα. Με δυο γονείς απ’ αυτό το περίεργο νησί που επισκέπτεται κανείς με το αυτοκίνητο, με ατέλειωτα καλοκαίρια στο Κατωχώρι, το χωριό της μάνας μου και το Σύβρο, τον τόπο του πατέρα μου, ποτέ δεν ένιωσα Αθηναία.

Πλάι στη γιαγιά μου τη Νίκω, έμαθα να κεντάω, να πλέκω, να ζυμώνω, να ψέλνω, να σκαλίζω τον κήπο και να ταΐζω τις κότες. Πλάι της έμαθα και να μιλάω κι έτσι όταν ήρθε η ώρα να πάω στο σχολείο, η δασκάλα φώναξε τους γονείς μου να τους πει πως κάτι πρέπει να γίνει με την περίπτωσή μου γιατί με την προφορά μου και με τη διάλεκτο που μιλάω και γράφω, δεν πολυσυνεννοούμαστε.

Αυτή τη διάλεκτο, την ολίγο από ιταλικά κι ολίγο από Αιτωλοακαρνανία, ακόμα και σήμερα την περιμένω με λύτρωση, κάθε που περνάω τη γέφυρα της Αγίας Μαύρας. Έτσι είναι η Λευκάδα. Ολίγον από καντάδα κι ολίγον από τσάμικο. Έτσι είναι κι η κουζίνα της. Θα πας στα Σύβοτα για ψάρι κι αστακούς και την επόμενη μέρα στα Χαραδιάτικα, το Φτερνό ή το Σύβρο για κοψίδια”. Χωράει πολλούς κόσμους η Λευκάδα.

Είναι το νησί του Βαλαωρίτη, του Σικελιανού και του Λευκάδιου Χερν, που γεννήθηκε εδώ πριν περιπλανηθεί ως την Ιαπωνία και δοξαστεί εκεί, με το όνομα Κοϊζούμι Γιάκουμο, ως ένας από τους εμβληματικότερους συγγραφείς της χώρας. Είναι και το νησί του Ωνάση (και του Ριμπολόβλεφ πια). Χωράει τις ετήσιες γιορτές Λόγου και Τέχνης, με παραδοσιακά συγκροτήματα από κάθε γωνιά της γης, και την ίδια ώρα απλώνει τα νερά της φιλόξενα για τους εκατοντάδες σέρφερ και καϊτάδες που φτάνουν κάθε χρόνο στην Πόντη της Βασιλικής και τον Αϊ-Γιάννη αντίστοιχα.

Κι ύστερα, τα νερά της! Αυτό το γαλάζιο που μόνο εδώ θα δεις. Απ’ το αγαπημένο μου Πόρτο Κατσίκι, που για να το απολαύσεις καλό είναι να πας Ιούνιο ή Σεπτέμβρη, ως τους Εγκρεμνούς, που φέτος θα τους προσεγγίσεις μόνο από θάλασσα, λόγω του πρόσφατου μεγάλου σεισμού που κατέστρεψε το δρόμο, και τα Πευκούλια που λίγοι τα ξέρουν κι ακόμη λιγότεροι τα επισκέπτονται.

Να τολμήσεις την πεζοπορία στο φαράγγι της Μέλισσας στους Σφακιώτες, να βουτήξεις στη λιμνούλα του καταρράκτη στο Νυδρί ή να διασχίσεις το μαγικό Δρυόδασος των Σκάρων, ανάμεσα στις υπεραιωνόβιες βελανιδιές, με θέα που κόβει την ανάσα.

Να πας στην Εγκλουβή που βγάζουν φακές, απ’ τις καλύτερες του κόσμου, όπως λένε εκεινοι που γνωρίζουν, κι ύστερα να πιεις καφέ κάτω απ’ τα πλατάνια στην Καρυά και να ψάξεις τις ξακουστές κεντήστρες που θα σου δείξουν με καμάρι τα εργόχειρά τους, με βελονιά καρσάνικη, σήμα κατατεθέν της λαογραφίας της Λευκάδας. Να δοκιμάσεις το τοπικό σαλάμι αέρος που εξάγεται σ’ όλον τον κόσμο και να πιεις ντόπιο κρασί.

Για τους ρομαντικούς καλοφαγάδες, δείπνο με θέα το ηλιοβασίλεμα στην Εξάνθεια και για τους ρομαντικούς (σκέτο) ηλιοβασίλεμα στο Κάθισμα, τυλιγμένοι με την πετσέτα πάνω στην ξαπλώστρα, με τον ήλιο να χάνεται στον ορίζοντα του Ιονίου και το κύμα να δίνει τον ρυθμό”.

Ένα όμως από τα μυστικά της ακούει στο συγκρότημα “Αχτύπητα Φιλέτα” μια μπάντα στην οποία ροκάρει και τραγουδάει απολαύστε την.