Από το «Μένουμε Σπίτι» στο «Τηρούμε τις Αποστάσεις»

Πολλοί φίλοι ρωτούν για την επόμενη μέρα. Κυρίως το πότε και με ποια διαδικασία θα βγούμε από τα σπίτια μας. Η απάντηση είναι απλή. Δεν ξέρει κανείς. Μπορώ, όμως, να σας μεταφέρω κάποιες κουβέντες με στελέχη που γνωρίζουν από υγειονομικές κρίσεις και έχουν πρόσβαση στη σχετική βιβλιογραφία. Τονίζω ότι δεν ακολουθεί επίσημη ενημέρωση. Απλά κάποιες σκέψεις ανθρώπων που ασχολούνται με το θέμα και φαντάζουν λογικές. Αν τα κρούσματα μειωθούν τον Απρίλιο, τον Μάιο θα ξεκινήσει η χαλάρωση των μέτρων.

Είναι σαφές πως η όλη διαδικασία θα γίνει σε στάδια. Δε θα ξεχυθούμε όλοι μαζί στους δρόμους. Ο τίτλος που θα μπορούσε να μπει είναι «από το Μένουμε Σπίτι στο Τηρείτε τις Αποστάσεις». Τα γραφεία θα λειτουργήσουν, αλλά με συστάσεις να υπάρχει απόσταση μεταξύ των εργαζομένων. Όχι πέντε ή δέκα σε λίγα τετραγωνικά. Το ίδιο και στα καταστήματα. Μόνο που οι περιορισμοί θα αφορούν και στους εργαζόμενους και τους πελάτες. Οι έλεγχοι από τους δρόμους θα γίνονται πλέον κυρίως στο εσωτερικό. Και θα πρόστιμα θα είναι εξίσου αυστηρά. Πιθανότατα θα υπάρχει και γραμμή για καταγγελίες.

Σχολεία και πανεπιστήμια το πιθανότερο είναι να επιστρέψουν κατευθείαν για τις εξετάσεις. Αν είμαστε τυχεροί ίσως μεσολαβήσει και μία εβδομάδα για το… καλό καλοκαίρι. Τελευταίες θα ανοίξουν οι επιχειρήσεις εστίασης με δυνατότητα να σερβίρουν πελάτες στο τραπέζι. Ο λόγος είναι γιατί όταν είμαστε ο ένας κοντά στον άλλον, το φορτίου του ιού που μπορεί να «ταξιδέψει» είναι πολύ μεγάλο. Σε απλά ελληνικά τα μπαρ όπου ο ένας μιλά στο πρόσωπο του άλλου θα αργήσουμε να τα ζήσουμε ξανά. Σε ότι αφορά σε καφετέριες και εστιατόρια μπορεί να μπουν περιορισμοί στον αριθμό των πελατών στο σύνολο του μαγαζιού και ανά τραπέζι. Μέχρι δύο σε ένα τραπέζι και με ένα άδειο τραπέζι να μεσολαβεί με το επόμενο που θα έχει πελάτες.

Για μαζικές εκδηλώσεις ούτε λόγος. Μπορεί να έχουμε αγώνες χωρίς θεατές ή με κενά καθίσματα ανάμεσά τους και σίγουρα θα αργήσουμε αρκετά να δούμε ασφυκτικά γεμάτες συνεδριακές αίθουσες. Σε ότι αφορά στα μέσα μαζικής μεταφοράς θα γίνει προσπάθεια να πυκνώσουν τα δρομολόγια και να αραιώσει το κοινό. Επισημαίνω πως όλα αυτά είναι σενάρια. Γιατί η κρυφή ελπίδα όλων είναι η επιστήμη να κάνει το θαύμα της, να βρουν οι ειδικοί φάρμακα και εμβόλια και η ομαλοποίηση της καθημερινότητάς μας να γίνει πιο γρήγορα και ολοκληρωτικά. Ας το ελπίσουμε.

Καλό, όμως, είναι να προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά και για το ενδεχόμενο σταδιακής μετάβασης. Προφανώς θα μείνουν σε ισχύ οι οδηγίες ατομικής προστασίας και υγιεινής. Να μη βήχουμε ανεξέλεγκτα, να μη βγαίνουμε αν έχουμε συμπτώματα, να πλένουμε τα χέρια μας και να χρησιμοποιούμε μάσκες και γάντια όταν πρέπει. Είναι απλά πράγματα που αν τα ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά μας θα αυξήσουμε κατακόρυφα την ανθεκτικότητά μας σε «επιθέσεις» ιών. Είναι θέμα συνήθειας και ατομικής ευθύνης. Και, βεβαίως, σωστής ενημέρωσης και εκπαίδευσης.

ΥΓ. Για ταξίδια και… αγκαλιές; Πριν συνεχίσω θα επαναλάβω ότι τις πραγματικές οδηγίες θα της δώσει η κυβέρνηση. Σε κάθε περίπτωση, η εξομάλυνση στις μεταφορές και τα ταξίδια θα εξαρτηθεί από την πορεία των κρουσμάτων στις υπόλοιπες χώρες. Αν δεν υπάρξει πτώση της καμπύλης τα πράγματα θα καθυστερήσουν. Για τις αγκαλιές σε άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες ισχύει η παρατήρηση με το φάρμακο. Και θα γίνουν ελεύθερες όταν με το καλό έχουμε το εμβόλιο.