Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στις αρχές τις δεκαετίας του 90 και υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στα μέσα της δεκαετίας του 2000 τουιτάρει «η κρίση βοήθησε να φανεί μια άλλη, καλύτερη πλευρά της δημόσιας διοίκησης. Πιο γρήγορη και αποτελεσματική από ό,τι την ξέραμε», και προσθέτει: «Αντίθετα η ιδιωτική επιχείρηση φάνηκε να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις ταχύτητας και αποτελεσματικότητας που επιβάλλει η πανδημία». Ο κ. Μάνος είναι γνωστός αναλυτής οικονομικών ζητημάτων με εύστοχες αναλύσεις σε πολλές περιπτώσεις.
Το αξιοπερίεργο σε αυτή του την ανάρτηση είναι ότι ο Στέφανος Μάνος ποτέ δε χάνει ευκαιρία εδώ και πολλά χρόνια να τοποθετείται εναντίον του δημοσίου, υποστηρίζοντας με μεγάλη θέρμη πως είναι αναποτελεσματικό. Φαίνεται, όμως, πως οι ειδικές καταστάσεις που έχουν προκύψει από την πανδημία του κορωνοϊού, έχουν εκθέσει σε μεγάλο βαθμό τον ιδιωτικό τομέα, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με την υγεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ακόμα και “ορκισμένοι” νεοφιλελεύθεροι να αναθεωρούν τη χρησιμότητα του δημόσιου τομέα και να αναγνωρίζουν την ανάγκη της εύρυθμης λειτουργίας του.
Ποιος είναι ο Στέφανος Μάνος
Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1939 και είναι γιος του Αλέξανδρου Μάνου, χειρουργού και διευθυντή του Ευαγγελισμού, και της Μαριέττας Πανούτσου, επιχειρηματία και κόρης του προέδρου του ΣΕΒ Πανούτσου. Σπούδασε μηχανολόγος – μηχανικός με ειδίκευση στην αεροδυναμική στο πολυτεχνείο της Ζυρίχης (1963) και το 1965 έλαβε ΜΒΑ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Τον επόμενο χρόνο έγινε βοηθός γενικός διευθυντής της «Αλλατίνη Α.Ε.» ενώ στη συνέχεια διετέλεσε γενικός διευθυντής, αντιπρόεδρος, γενικός διευθυντής και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της ίδιας εταιρίας. Αποχώρησε από την εταιρεία το 1977 για να πολιτευθεί. Είναι παντρεμένος και έχει πέντε παιδιά.
Έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα για βουλευτική έδρα στη Β΄ Αθηνών το 1977 με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, με την οποία και εξελέγη, ενώ στη συνέχεια διορίστηκε υφυπουργός Δημοσίων Έργων. Από τότε εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής μέχρι και το 2007, οπότε και έληξε η βουλευτική του θητεία, πλην των εκλογικών αναμετρήσεων του 1985 και του Νοεμβρίου του 1989. Διεκδίκησε ανεπιτυχώς δύο φορές την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας (1993 και 1997).
Το 1998 κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας της τροπολογίας για τις ΔΕΚΟ, που είχε φέρει ο υπουργός οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, Γιάννος Παπαντωνίου, διαφώνησε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί στο πειθαρχικό όργανο της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο και τον διέγραψε. Τον Απρίλιο του 1999 ίδρυσε το κόμμα των Φιλελευθέρων με έμβλημα τον «μαινόμενο ταύρο», το οποίο κατήλθε αυτόνομα στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 1999, κερδίζοντας ποσοστό 1,62% των ψήφων. Στις Εθνικές Εκλογές του 2000 το κόμμα των Φιλελευθέρων συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία και ο Στέφανος Μάνος εισήλθε στην Βουλή κάτω από το ψηφοδέλτιό της. Δύο χρόνια αργότερα ανέστειλε την λειτουργία του κόμματος με βασική αιτιολογία την έλλειψη οικονομικών πόρων.
Το 2004 συμπεριλήφθηκε ως ανεξάρτητος στην 3η θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.[3] Ως βουλευτής επικρατείας κατέθεσε αρκετές φορές πρόταση κατάργησης του προνομίου των ΜΜΕ να διαθέτουν το 2% του τζίρου των επιχειρήσεών τους χωρίς έλεγχο και παραστατικά, ρύθμιση την οποία, κατά την παραδοχή του, είχε και ο ίδιος προσυπογράψει ως υπουργός Οικονομίας της ΝΔ. Η εν λόγω ρύθμιση τελικώς καταργήθηκε το 2009.
Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας ανέλαβε αρκετές κυβερνητικές θέσεις. Την περίοδο 1977 – 1980 διετέλεσε υφυπουργός Δημοσίων Έργων, θέση από την οποία αποχώρησε λόγω κατάργησής της (Ν.1032/1980), για ν’ αναλάβει το νεοσύστατο Υπουργείο Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος και το Υπουργείο Βιομηχανίας και Ενέργειας (1980-81) στην κυβέρνηση Ράλλη. Στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ήταν ένας από τους πρώτους στην κλάση Υπουργούς. Αρχικά ανέλαβε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (1990-91), στη συνέχεια το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1992) και τελικά το Υπουργείο Οικονομικών (1992-93).[5][6] Επίσης έχει χρηματίσει αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αλευροβιομηχάνων Ελλάδος και έφορος του δ.σ. του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ).