Η πολεμική οικονομία τρέφει μαυραγορίτες

Με το δεύτερο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός είναι σαφές ότι επιχειρεί να χτίσει το προφίλ του ηγέτη που αντιμετωπίζει την κρίση. Ίσως και αρχιστράτηγου αν κρίνουμε από τους πολεμικούς όρους που χρησιμοποίησε: είπε απερίφραστα ότι “είμαστε σε πόλεμο”, μίλησε “για οικονομία πολέμου”, για “αόρατο και ύπουλο εχθρό”. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε αποστάσεις από την θεωρία της προστασίας της αγέλης, που ακολουθεί ο Μπορίς Τζόνσον στην Αγγλία και προέταξε την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Ωστόσο προειδοποίησε για ερείπια που θα υπάρξουν στην οικονομία στο τέλος της κρίσης και ότι η “επόμενη ημέρα στην οικονομία θα είναι εφιαλτική”.

Δεν είναι αρνητικό ότι ο πρωθυπουργός προσπαθεί να προετοιμάσει τον λαό για τα χειρότερα, ούτε ότι φιλοτεχνεί προφίλ αρχιστράτηγου, καθώς γνωρίζει ότι στις κρίσεις, αταβιστικά οι κοινωνίες συσπειρώνονται γύρω από τις ηγεσίες τους. Τα ερωτήματα αρχίζουν από εκεί και μετά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε το γενικό πρόσταγμα στον μέχρι πρότινος γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, υποβαθμίζοντας τους συναρμόδιους υπουργούς. Θα μπορούσε να είναι αδιάφορο εάν δεν υπήρχε το προηγούμενο με το μεταναστευτικό όπου επίσης τοποθέτησε έναν υφυπουργό συντονιστή σε τέσσερα υπουργεία για να καταλήξει τελικά να επαναφέρει το υπουργείο Μετανάστευσης. Αυτή την φορά το επιτελείο στην πραγματικότητα έχει μεταφερθεί στο Μέγαρο Μαξίμου και το γενικό πρόσταγμα το έχει ο ίδιος.

Το πιο σημαντικό ερώτημα όμως σχετίζεται με τα μέτρα για την ενίσχυση της οικονομίας που ανακοίνωσε και από τα οποία άφησε εκτός προστασίας για άλλη μία φορά την εργασία: “Η κυβέρνηση θα διαθέσει σε πρώτη φάση 2 δις ευρώ για να βοηθήσει παραγωγικές δραστηριότητες με προβλήματα λόγω μείωσης του τζίρου…”. Στα μέτρα περιλαμβάνονται αναστολή των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, καθώς και μέριμνα “ώστε να αποτραπεί μία νέα γενιά κόκκινων δανείων, το κράτος θα καλύπτει το κόστος των επιτοκίων δανεισμού και με τη σειρά τους οι τράπεζες θα αναστέλλουν έως τον Σεπτέμβριο τις πληρωμές χρεολυσίων για τις συνεπείς επιχειρήσεις”.

Όσον αφορά στην στήριξη των επιχειρήσεων καλώς πράττει και ίσως στην πορεία χρειαστεί να πάρει και άλλα μέτρα και να διαθέσει επιπλέον κονδύλια από το μαξιλάρι των 35 δις που του άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση. Ως προς την στήριξη της εργασίας όμως ο κ. Μητσοτάκης περιορίστηκε σε ευχολόγιο: “Θέλουμε να σώσουμε θέσεις εργασίας. Και κάνω έκκληση στις επιχειρήσεις να μην προχωρήσουν σε απολύσεις. Γιατί θα υπάρξουν μέτρα που θα τονώσουν τη ρευστότητα και θα τους επιτρέψουν να αντέξουν μέσα σε αυτή την περιπέτεια”.

Αν δεν ήταν πολύ απασχολημένος με τον γενικό συντονισμό θα έπρεπε να γνωρίζει ή σε κάθε περίπτωση να τον έχουν ενημερώσει οι υφιστάμενοί του ότι ήδη μόλις με περιορισμούς επτά ημερών, οι επιχειρήσεις έχουν αρχίσει και κάνουν σχεδιασμούς για απολύσεις ή στην καλύτερη περίπτωση για μειώσεις αποδοχών στους υπαλλήλους τους.

Θα ήταν πολύ απλό ο κ. Μητσοτάκης να συνδέσει τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων με την διατήρηση των θέσεων εργασίας και των μισθών. Γιατί διαφορετικά ποια κοινωνική δικαιοσύνη -την οποία επικαλέστηκε- προβλέπει την στήριξη με δημόσιο χρήμα -που το τέλος της ημέρας θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι-, επιχειρήσεων που θα κάνουν απολύσεις και μειώσεις μισθών;

Ένα ακόμη ερώτημα αφορά την δήλωσή του πριν από μία εβδομάδα στο Βερολίνο ότι η κρίση δεν θα πρέπει να είναι άλλοθι για περιορισμό των μεταρρυθμίσεων, αλλά και ενίσχυσή τους. Τι είδους μεταρρυθμίσεις εννοεί; Όπως πχ αυτές που σχεδίαζε για αποδόμηση του συστήματος δημόσιας Υγείας και ιδιωτικοποιήσεις; Και εν τέλει ας μην ξεχνάμε ότι οι πολεμική οικονομία ευνοεί τους μαυραγορίτες, προάγγελος είναι όσοι ήδη αναπτύσσουν αισχροκέρδεια στα είδη πρώτης ανάγκης με την κάλυψη του αρμόδιου υπουργού που δήλωσε ότι “έτσι λειτουργεί η ελεύθερη αγορά”…