Η επόμενη μέρα

Η επόμενη μέρα κυρίες και κύριοι πρέπει να μας βρει εδώ με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες και με διάθεση για σοβαρές αλλαγές. Ώστε να πάρουμε πίσω τις ζωές μας και να κερδίσουμε το χαμένος έδαφος. Για να τα πετύχουμε όλα αυτά δε θα πρέπει να αφήσουμε να πάει χαμένος ο χρόνος που περνά. Πρέπει να ξεκινήσουμε την προσπάθεια σήμερα. Προτείνω σε όλους να παρακολουθούν στις 6 το απόγευμα τις ενημερώσεις του κ. Τσιόδρα. Όλο και κάτι θα μάθουν.

Προτείνω επίσης ενημέρωση με μέτρο. Οι πληροφορίες προσφέρουν γνώσεις. Και πάνω από όλα προτείνω να παραμείνουμε ενεργοί. Όσοι φοιτητές έχουν εργασίες να τις κάνουν, όσοι μπορούν να δουλεύουν από το σπίτι να το κάνουν, όσοι έχουν διάθεση να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα e-learning να το κάνουν κοκ. Έτσι θα αξιοποιήσουμε τον χρόνο μας μέχρι την ημέρα που θα μπορέσουμε να βρεθούμε ξανά όλοι μαζί. Όπως αρμόζει στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Εκείνη η ημέρα θα είναι πιο κρίσιμη.

Γιατί θα πρέπει να λάβουμε αποφάσεις και να κάνουμε όλοι ένα νέο ξεκίνημα. Να δούμε τα ζητήματα υγείας και ασφάλειας, τα θέματα παραγωγής και ανάπτυξης, τις ανθρώπινες σχέσεις και τις κοινωνικές συμβάσεις. Να δει ξανά ο καθένας από εμάς τον ρόλο του στην κοινωνία. Τι στα αλήθεια θέλει να προσφέρει. Πως θέλει να είναι οι επαφές του με τους υπόλοιπους. Η επόμενη μέρα αυτής της μεγάλης κρίσης θα είναι σημαντική γιατί τα προβλήματα της καθημερινότητας θα επανέλθουν.

Γιατί θα πρέπει να γίνει ο απολογισμός, πόσο ο καθένας συνεισέφερε στην αντιμετώπισή της και πόσο κάποιοι έκαναν την πάπια. Ο λογαριασμός θα πρέπει να μοιραστεί δίκαια. Να μην πληρώσουν ξανά οι ίδιοι. Όσοι το έκαναν το 2012, το έκαναν το 2015 και το κάνουν και τώρα. Αν δεν είναι δίκαιος ο λογαριασμός η κοινωνία μας δε θα έχει μέλλον, γιατί ως γνωστόν κάποτε τα υποζύγια σκάνε κάτω από το βάρος που άλλοι τα φορτώνουν.

Και γιατί όσοι κερδίζουν κάνοντας την πάπια θα νομίσουν λανθασμένα πως μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν.

Το σίγουρο είναι πως μεταναστευτικό και κορωνοϊός απέδειξαν σε όσους απαξίωναν την Ελλάδα πως η χώρα μας είναι ένα προηγμένο κράτος. Με θεσμούς που δουλεύουν και διαδικασίες. Με πολιτικό προσωπικό που στα δύσκολα ενώνεται. Με πληθυσμό πρόθυμο να υπερασπιστεί τον τρόπο ζωής του. Ο Έλληνας δεν είναι μόνο φρέντο και τσιγάρο. Το αντίθετο.

Για αυτόν τον Έλληνα θα πρέπει η κυβέρνηση να συνεχίσει να δουλεύει την επόμενη μέρα εντείνοντας τους ρυθμούς δουλειάς. Δε θα πρέπει να αφεθεί στις δάφνες της, που ήδη κάποιοι σπεύδουν να της φορέσουν για την επιτυχημένη μέχρι στιγμή διαχείρισης της κρίσης. Γιατί ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Στη ρουτίνα. Εκεί μπορεί να την πατήσει και ο πιο ένδοξος στρατηγός.