Αγώνας για Δικαιοσύνη: Πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες σήμερα για το αντιρατσιστικό δικαστικό δράμα, αμερικανικής παραγωγής, σε σκηνοθεσία Ντέστιν Ντάνιελ Κρέτον. Η ταινία είναι βασισμένη στην αυτοβιογραφία του ακτιβιστή δικηγόρου Μπράιαν Στίβενσον, ο οποίος εξιστορεί το πρώτο νομικό κατόρθωμά του και τις φυλετικές διακρίσεις που “σκεπάζουν” διαχρονικά την κοινωνία των ΗΠΑ.
Κριτική για την ταινία
Ενδιαφέρον αντιρατσιστικό δικαστικό δράμα, που βασίζεται σε αληθινή ιστορία και που δεν περιορίζεται στο ρατσισμό του αμερικανικού νότου, αλλά θέλει να μιλήσει για ακόμη πολλά θέματα, όπως είναι η δικαιοσύνη και το βαρύ αγκυλωμένο σύστημά της, τα ΜΜΕ, τις θανατικές ποινές, καθώς και την ανάδειξη των χαρακτηριστικών που διαθέτουν οι καταπιεσμένοι Αφροαμερικάνοι. Ίσως για αυτό το λόγο και η 130λεπτη ταινία ορισμένες φορές κάνει κοιλιά και αποπροσανατολίζει το θεατή από την ουσία της, που είναι η απάνθρωπη αδικία, αλλά και η κατανόηση του τι έχουν τραβήξει για αιώνες οι Αφροαμερικάνοι από τη λευκή ισχύ.
Για όσους λατρεύουν το συγκεκριμένο είδος θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ταινία του Ντέστιν Ντάνιελ Κρέτον δεν είναι ούτε “Ο Μισισιπής Καίγεται”, με Τζιν Χάκμαν, ούτε “Η Ιστορία ενός Εγκλήματος”, με Σίντνεϊ Πουατιέ. Ίσως γιατί ο Κρέτον επιχειρεί να είναι πιο κοντά σε μία ρεαλιστική προσέγγιση της ιστορίας του, που αφορά έναν μαύρο νεαρό δικηγόρο του Χάρβαρντ, ιδεολόγο υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πρέπει να αθωώσει έναν Αφροαμερικάνο που κατηγορείται εμφανώς άδικα για τη δολοφονία μιας λευκής κοπέλας, εξαιτίας της “αναίδειάς” του να ξελογιάσει ερωτικά μια λευκή.
Ο Κρέτον σπαταλά πολλές φορές χρόνο για να αναδείξει το νομικό λαβύρινθο των ΗΠΑ, εστιάζει περισσότερο στη νομική αντιμετώπιση του θέματος, ενώ προτιμά να μην σηκώνει την ένταση ισορροπώντας δύσκολα μεταξύ ρεαλισμού και τη σιγουριά της ακαδημαϊκής κινηματογράφησης.
Ο πρωταγωνιστής Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, δεν θέλει να γίνει ένας νέος Σίντνεϊ Πουατιέ, αλλά ένας χαμηλών τόνων άνθρωπος που νοιάζεται τους συνάνθρωπούς του και πιστεύει στη νομική και στη δικαιοσύνη, αν και ορισμένες φορές αδυνατεί να εξωτερικεύσει όλα αυτά που τον πληγώνουν, ενώ ο Τζέιμι Φοξ, στο ρόλο του θανατοποινίτη, στιβαρός και συγκρατημένος κρατά το μοτίβο της συγκίνησης χωρίς υπερβολές και εύκολες λύσεις.
Λίγα λόγια για την ταινία
Μετά την αποφοίτησή του από το Χάρβαρντ, ο νεαρός δικηγόρος Μπράιαν Στίβενσον θα μπορούσε να είχε επιλέξει μια προσοδοφόρα επαγγελματική πορεία. Αντίθετα, κατευθύνεται στην Αλαμπάμα προκειμένου να υπερασπιστεί όσους καταδικάζονται άδικα, έχοντας την υποστήριξη της δικηγόρου Εύα Άνσλεϊ. Μία από τις πρώτες και πιο εκρηκτικές υποθέσεις που αναλαμβάνει, είναι εκείνη του Γουόλτερ ΜακΜίλαν, που το 1987 καταδικάζεται σε θάνατο για την περιβόητη δολοφονία ενός 18χρονου κοριτσιού, παρά την ύπαρξη αποδεικτικών στοιχείων για την αθωότητά του και του γεγονότος ότι η μόνη μαρτυρία εναντίον του ήταν από έναν εγκληματία που είχε κίνητρο να αποκρύψει την αλήθεια. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Μπράιαν εμπλέκεται σε έναν λαβύρινθο νομικών και πολιτικών παρασκηνίων, και απροκάλυπτου και αναίσχυντου ρατσισμού, καθώς παλεύει για τον Γουόλτερ και άλλους σαν αυτόν, με τις πιθανότητες -και το σύστημα- να είναι εναντίον τους.