Έρλ Λόιντ: Όταν έσπασε τα ταμπού του χρώματος και της φυλής στο ΝΒΑ

Η 26η Φεβρουαρίου είνα μια ιδιαίτερη ημέρα για τον κόσμο του ΝΒΑ, αλλά και για τον αθλητισμό της καλαθοσφαίρισης γενικότερα, αφού το 2015 έφυγε από τη ζωή ο Έρλ Λόιντ σε ηλικία 86 ετών, ο πρώτος Αφροαμερικανός παίχτης που αγωνίστηκε στο ΝΒΑ.  Στη δεκαετία του 1950 στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, οι μόνοι που αγωνίζονταν στα παρκέ του ΝΒΑ ήταν λευκοί παίκτες. Μέχρι που εμφανίστηκε ο Έρλ Λόιντ, μια από τις πλέον εμβλητικές φυσιογνωμίες στην ιστορία του ΝΒΑ. Ο Λόιντ, πραγματικά πρωτοπόρος για την εποχή του, έκανε ντεμπούτο στη λίγκα το 1950 με τους Γουάσινγκτον Κάπιταλς. «Όταν πάτησε στο παρκέ, αυτός ο άνθρωπος κέρδισε μια θέση στην ιστορία του κινήματος για τα κοινωνικά δικαιώματα και άνοιξε το δρόμο για την ισότητα στην Αμερική», έχει αναφέρει στο παρελθόν ο Μπράιαν Χέμπχιλ, κυβερνήτης της Δυτικής Βιρτζίνια, τόπου καταγωγής του Ερλ Λόιντ.

Ο Λόιντ στέφθηκε πρωταθλητής το 1955 με τους Σίρακιους Νάσιοναλς, τον πρώτο τίτλο που πανηγύρισε μαύρος στο ΝΒΑ, μαζί με τον συμπαίκτη του, Τζιμ Τάκερ. Σε 560 παιχνίδια είχε 8,4 πόντους και 6,4 ριμπάουντ κατά μέσο όρο παίζοντας για εννιά σεζόν σε Γουάσινγκτον, Σίρακιους και Ντιτρόιτ, ενώ έχασε ολόκληρη τη σεζόν 1951/52 λόγω κατάταξης στο στρατό. Τη σεζόν 1971/72 ήταν προπονητής στο Ντιτρόιτ με ρεκόρ 22-55, ενώ κάθισε στον πάγκο της ομάδας και για εννιά ματς τη σεζόν 1972/73. Το 2003 εισήχθη στο Hall of Fame ως ένας από τους ανθρώπους που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του ΝΒΑ. Το παρατσούκλι του ήταν “μαυρόγατα” και τον συνόδευσε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνια στις 3 Απριλίου του 1928. Ο πατέρας του εργαζόταν σε αποθήκη όπου μετέφεραν άνθρακα και η μητέρα του ως οικιακή βοηθός. Απόφοιτος του Parker Gray Hugh School έλαβε υποτροφία για να παίξει μπάσκετ στο πανεπιστήμιο της Δυτικής Βιρτζίνιας, όπου διακρίθηκε για τα αμυντικά του καθήκοντα.

Τον Απρίλιο του 1950, όταν το ΝΒΑ προετοιμαζόταν για το ντράφτ, πολλοί ιδιοκτήτες αρνούνταν να υπογράψουν συμβόλαιο με μαύρο αθλητή. Ωστόσο η αλλαγή έγινε όταν ο ιδιοκτήτης των Μπόστον Σέλτικς Γουόλτερ Μπράουν, επέλεξε τον Τσακ Κούπερ, έναν έγχρωμο παίκτη του πανεπιστημίου Duquesne. Ακολούθησε το αφεντικό των Νικς Νεντ Αϊρις, κάθως εξέφρασε την επιθυμία του να αποκτήσει αθλητή από τους Γκλοούμπτροτερς (Sweetwater Clifton). Ακολούθησαν οι Κάπιτολς που επέλεξαν τον Έρλ Λόιντ, ο οποίος το απόγευμα της 31ης Οκτωβρίου του 1950 έκανε το ντεμπόύτο του στον εκτός έδρας αγώνα της ομάδας με τους Rochester Royals. Ο Λόιντ σημείωσε έξι πόντους και μάζεψε δέκα ριμπάουντ.

Κάποια στιγμή αναφερόμενος στο γεγονός ότι υπήρξε ο πρώτος έγχρωμος παίκτης του ΝΒΑ ο Έρλ είπε: “βρέθηκα στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Δεν θέλω να είμαι υπερβολικός. Ελπίζω μόνο να συμπεριφέρθηκα όπως έπρεπε για να διευκολύνω τους υπόλοιπους. Πιστεύω ότι το κατάφερα”. Ο Λόιντ είχε πει ότι δεν συνάντησε ποτέ ρατσιστική συμπεριφορά από συμπαίκτες ή αντιπάλους.

Θυμόταν όμως χλευαστικά σχόλια από φιλάθλους. Ιδιαίτερα στο Σεντ Λούις, τη Βαλτιμόρη, το Φορτ Γουέιν (Ιντιάνα), έδρα των Πίστονς και την Ιντιανάπολις, όπου τα “πιστόνια” έπαιζαν τα εντός έδρας παιχνίδια τους στους τελικούς του 1955 απέναντι στο Σίρακιουζ. Τα λόγια του στην Syracuse Herald American είναι χαρακτηριστικά: “Εκείνοι οι οπαδοί στην Ιντιανάπολις έλεγαν πράγματα όπως πήγαινε πίσω στην Αφρική. Η φιλοσοφία μου ήταν εάν δεν σου απέδιδαν υβριστικούς χαρακτηρισμούς δεν έκανες τίποτα. Εάν τους ανάγκαζες να το κάνουν, τότε τους πλήγωνες”. Επίσης, δεν μπορούσε να ξεχάσει την άρνηση ξενοδόχου στη Βαλτιμόρη να του δώσει δωμάτιο και τη διαμαρτυρία του προπονητή του Αλ Σέρβι, που όμως δεν έφερε αποτέλεσμα. Αποχώρησε για να μην προξενήσει ζημιά στην ομάδα του.