Όταν θεσπίστηκαν τα Όσκαρς

Το 1929 ήταν η χρονιά της μεγαλύτερης οικονομικής ύφεσης, στη σύγχρονη ιστορία. Η “Μεγάλη Ύφεση” όπως χαρακτηρίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, προκλήθηκε μετά από το χρηματιστηριακό κραχ που ξεκίνησε στις 24 Οκτωβρίου του 1929. Μέχρι τότε οι φρενήρεις ρυθμοί  συνέπαιρναν όλους σε ένα ατελείωτο καθημερινό πάρτι. Κάπως έτσι μήνες πριν το μεγάλο κραχ και συγκεκριμένα στις 18 Φεβρουαρίου του 1929 το Χόλιγουντ αποφάσισε να θεσπίσει τα βραβεία κινηματογράφου Όσκαρ με την πρώτη απονομή να γίνεται στις 16 Μαϊου του 1929.

Η ιστορία των Βραβείων Όσκαρ

Όλα ξεκίνησαν, όπως μας ενημερώνει το wikipedia,  όταν o ιδιοκτήτης της εταιρίας Metro Goldwyn Mayer (MGM) και αδιαμφισβήτητο αφεντικό της μέχρι τότε μικρής κινηματογραφικής βιομηχανίας, Λούις Μπ. Μάγερ, στην προσπάθειά του να αντιδράσει στις φήμες περί ανηθικότητας των κινηματογραφικών κυκλωμάτων, τις οποίες διέδιδαν τοπικά συνδικάτα και θρησκευτικές οργανώσεις, θέλησε να συσπειρώσει τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνταν στη βιομηχανία του Χόλιγουντ.

Η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών δημιουργήθηκε το 1927, μετά από ένα δείπνο σε κεντρικό ξενοδοχείο, με στόχο να μεσολαβεί στις εργατικές διαφορές. Η αρχική σύνθεσή της περιελάμβανε 231 επαγγελματίες και από τους πέντε κλάδους του χώρου (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγραφείς, τεχνικοί και παραγωγοί). Ο Μάγερ επέβλεπε προσωπικά την επιλογή των μελών της Ακαδημίας, η δραστηριότητα της οποίας πολύ σύντομα επικεντρώθηκε στα κινηματογραφικά πράγματα.

Αρχικώς, τα μέλη της Αμερικανικής ψήφιζαν το συνάδελφο της αρεσκείας τους και η τελική απόφαση για τους νικητές περνούσε από το Κεντρικό Συμβούλιο Κρίσεων. Τα αποτελέσματα δίνονταν στις εφημερίδες για δημοσίευση στις 11 π.μ. τη μέρα των βραβείων. Αλλά το 1940, η εφημερίδα Los Angeles Times ανακοίνωνε τους νικητές στην έκδοση των 8:45. Την επόμενη χρονιά υιοθετήθηκε και διατηρείται έως σήμερα το σύστημα του κλειστού φακέλου και η πασίγνωστη φράση: «And the Οscar goes to…».

Τα πρώτα βραβεία δόθηκαν στις 16 Μαΐου του 1929, σε μια κλειστή τελετή 250 ατόμων στο Blossom Room του ξενοδοχείου Roosevelt στο Χόλιγουντ, για ταινίες της περιόδου 1927 – 1928. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεν υπήρχες, καθώς οι νικητές ήταν γνωστοί από τις 18 Φεβρουαρίου, με την ανακοίνωση της θέσπισης των βραβείων. Η πρώτη ομιλούσα ταινία The Jazz Singer αποφασίστηκε ότι δεν έπρεπε να συναγωνιστεί τις άλλες, και της δόθηκε ειδικό αγαλματίδιο. Ένα τέτοιο πήρε και ο Τσάρλι Τσάπλιν, μιας και δεν κατάφερε να αποσπάσει ούτε ένα βραβείο στις κατηγορίες σκηνοθεσίας, κωμωδίας, ερμηνείας και σεναρίου, για την ταινία του «Το Τσίρκο».

Για την ιστορία, το πρώτο Όσκαρ καλύτερης ταινίας πήγε στο πολεμικό δράμα Wings, που κέρδισε και τα εφέ. Ίσως μεγαλύτερος νικητής, η ταινία 7th Heaven, που απέσπασε τα βραβεία σκηνοθεσίας (Φράνκ Μπόρζειτζ), Σεναρίου και Γυναικείας Ερμηνείας (Τζάνετ Γκέινορ). Το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου απονεμήθηκε στον Έμιλ Γιάνινγκς για το Τhe Last Command, ο οποίος παρέλαβε το βραβείο του στη Γερμανία.

Η τελετή αναμεταδόθηκε για πρώτη φορά ραδιοφωνικά το 1930 και τηλεοπτικά 23 χρόνια αργότερα, οπότε άρχισε πλέον να γίνεται ένα εξαιρετικά δημοφιλές χάπενινγκ. Η ονομασία «Όσκαρ» πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1939. Για την πατρότητά της ερίζουν η Μπέτυ Ντέιβις, ο Σίντνεϊ Σκάλσκι και η βιβλιοθηκάριος της Ακαδημίας Μαργκαρετ Χέρικ… «Καλέ αυτός είναι φτυστός ο θειος μου, ο Όσκαρ» φέρεται να αναφώνησε όταν είδε το επίχρυσο αγαλματίδιο, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Σέντρικ Γκίμπονς, αρχισχεδιαστή τότε της MGM.

Σήμερα, η Ακαδημία αριθμεί 5.607 μέλη, τα οποία ξεχωρίζουν με την ψήφο τους τούς καλύτερους καλλιτέχνες της χρονιάς. Και όσο κι αν πολλοί έχουν αντιρρήσεις για τις επιλογές της Ακαδημίας, αφού συχνά δεν συμπλέουν με τα γούστα και τις επιλογές του κοινού, κάθε αμερικανός καλλιτέχνης επιθυμεί το Όσκαρ ως ανώτατη αναγνώριση της προσφοράς και των ικανοτήτων του στον τομέα του, και οι θεατές παρακολουθούν τουλάχιστον με ενδιαφέρον τις αποφάνσεις της Ακαδημίας.  Τα Όσκαρ, με όλη τη μυθολογία που τα συνοδεύει, έχουν επιτύχει να απογειώσουν το μαζικό ενδιαφέρον για τον κινηματογράφο, τις ταινίες και όλον αυτόν το λαμπερό κόσμο που προβάλλει μέσα από τις σκοτεινές αίθουσες.

Όσκαρ 2020

Η νοτιοκορεάτικη ταινία «Παράσιτα» (Parasite) στέφθηκε καλύτερη ταινία στα φετινά Όσκαρ, επιτυγχάνοντας έναν για πολλούς απρόσμενο θρίαμβο, παρότι το πολεμικό δράμα «1917» του Σαμ Μέντες θεωρείτο το μεγάλο φαβορί. Επικρατώντας στη σημαντικότερη κατηγορία της βραδιάς, το φιλμ αυτό, υβρίδιο μαύρης κωμωδίας και θρίλερ σε σκηνοθεσία του Μπονγκ Τζουν-χο, ολοκλήρωσε τον θρίαμβο που φαινόταν απίθανος ακόμα και καθώς σάρωνε τα βραβεία καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου και καλύτερης σκηνοθεσίας.

Στον Χοακίν Φίνιξ το Όσκαρ Α΄ ανδρικού ρόλου, για το Joker

Ο Χοακίν Φίνιξ έλαβε το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου για την ενσάρκωση του κλόουν τα βιώματα του οποίου τον μετατρέπουν σε σκοτεινό αντιήρωα στο Joker του Τοντ Φίλιπς, το πρίκουελ της σειράς των ταινιών Batman που σημείωσε απρόσμενη εισπρακτική επιτυχία.

Στη Ρενέ Ζελβέγκερ το Όσκαρ Α΄γυναικείου ρόλου

Η Ρενέ Ζελβέγκερ έλαβε το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου για την ενσάρκωση της θρυλικής ερμηνεύτριας Τζούντι Γκάρλαντ στη βιογραφική ταινία «Τζούντι» (Judy). Είναι το δεύτερο Όσκαρ για την τεξανή ηθοποιό, που είχε λάβει βραβείο δεύτερου γυναικείου ρόλου για την «Επιστροφή στο Cold Mountain» (Cold Mountain) το 2004 και ήταν υποψήφια τέσσερις φορές.

Ο πολύ μεθοδικός τρόπος με τον οποίο η Ζελβέγκερ μελέτησε για να μπορέσει να ενσαρκώσει την Γκάρλαντ, 50 χρόνια μετά τον θάνατό της – τα μαθήματα τραγουδιού, η σπουδή στην κινησιολογία της με τη βοήθεια χορογράφου… – της εξασφάλισαν ήδη μια Χρυσή Σφαίρα, ένα BAFTA κι ένα βραβείο της αμερικανικής ένωσης ηθοποιών (Screen Actors Guild). Η ταινία επικεντρώνεται σε μια πολύ δύσκολη της διάσημης τραγουδίστριας, όταν αγωνιζόταν να ξεπεράσει την κατάχρηση ουσιών, την κατάθλιψη, την αϋπνία, την οικονομική αστάθεια και δικαστικές μάχες για την κηδεμονία των παιδιών της.

Στον Μπραντ Πιτ το Όσκαρ Β΄ ανδρικού ρόλου

Το βραβείο Β΄ ανδρικού ρόλου, ένα από τα πρώτα που απονεμήθηκαν, κέρδισε ο 56χρονος Μπραντ Πιτ – αυτό είναι το πρώτο του αγαλματίδιο για ρόλο στη μεγάλη οθόνη, είχε κερδίσει ένα με την ιδιότητα του παραγωγού το 2014 – για την ερμηνεία του στο φιλμ «Κάποτε στο Χόλιγουντ» (Once Upon a Time in Hollywood) του Κουέντιν Ταραντίνο.

Εξάλλου, η παραγωγή του στούντιο Pixar (Ντίσνεϊ) «Η ιστορία των παιχνιδιών 4» (Toy Story 4) απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας animation, όπως ακριβώς και η τρίτη αυτής της σειράς, το 2011. Αυτό είναι το δέκατο Όσκαρ το οποίο αποσπά το στούντιο Πίξαρ αφότου δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη κατηγορία, το 2002.

Στη Λόρα Ντερν το Όσκαρ Β΄ γυναικείου ρόλου

Η Λόρα Ντερν, η καριέρα της οποίας στο Χόλιγουντ διαρκεί τέσσερις δεκαετίες, κέρδισε το πρώτο της Όσκαρ – δεύτερου γυναικείου ρόλου -για την ενσάρκωση μιας αδίστακτης δικηγόρου που αναλαμβάνει να χειριστεί μια υπόθεση διαζυγίου στην οικογενειακή ταινία «Ιστορία γάμου» (Marriage Story).

«Αυτό είναι το καλύτερο δώρο γενεθλίων που μου έκαναν ποτέ», είπε η Ντερν, που κλείνει τα 53 της σήμερα (Δευτέρα), παραλαμβάνοντας το αγαλματίδιο. Η κόρη του επιτυχημένου ηθοποιού Μπρους Ντερν και της Ντάιαν Λαντ αφιέρωσε το βραβείο στη 84χρονη μητέρα της, η οποία τη συνόδευσε στην τελετή απονομής.

Αναλυτικά ο κατάλογος των σημαντικότερων βραβείων:

• Καλύτερης ταινίας – «Παράσιτα» (Parasite)
• Καλύτερου Α΄ ανδρικού ρόλου Χοακίν Φίνιξ (Joker)
• Καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου – Ρενέ Ζελβέγκερ (Judy)
• Καλύτερης σκηνοθεσίας – Μπονγκ Τζουν Χο (Parasite)
• Καλύτερου Β΄ ανδρικού ρόλου – Μπραντ Πιτ (Once Upon a Time in Hollywood)
• Καλύτερου Β΄ γυναικείου ρόλου – Λόρα Ντερν (Marriage Story)
• Καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου – Μπονγκ Τζουν Χο (Parasite)
• Καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου – Τάικα Ουατίτι (Jojo Rabbit)
• Καλύτερης ταινίας animation – Toy Story 4
• Καλύτερου ντοκιμαντέρ – American Factory
• Καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας – Parasite
• Καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού – «(I’m Gonna) Love Me Again» (Rocketman).