Χοντορκόφσκι: Η όπερα του διακεκριμένου συνθέτη και καθηγητή του Μουσικού Πανεπιστημίου Βιένης, Περικλή Λιακάκη -η οποία απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ανεξάρτητης Παραγωγής Όπερας 2017 των Αυστριακών Βραβείων Μουσικού Θεάτρου- έρχεται σε πανελλήνια πρώτη παρουσίαση στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Το έργο αποτελεί συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με τον μουσικοθεατρικό οργανισμό Sirene Operntheater στην Αυστρία και θα παρουσιαστεί για τρεις μοναδικές παραστάσεις στις 27, 28 και 29 Φεβρουαρίου 2020.
Μια μάχη ανάμεσα στο κέρδος και την πολιτική χωρίς αναισθητικό, η όπερα «Χοντορκόφσκι» αναφέρεται στην άνοδο και την πτώση του Ρώσου ολιγάρχη Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, ο οποίος στάθηκε στο αντίπαλο στρατόπεδο του Βλάντιμιρ Πούτιν τη δεκαετία του ’90. Το λιμπρέτο και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κριστίνε Τόρνκβιστ, ενώ το δεκατριμελές μουσικό σύνολο διευθύνει ο Γιούρι Έβερχαρτς.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="653" width="980" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Η παράσταση υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) προς την Εναλλακτική Σκηνή.
Η σύγχρονη όπερα «Χοντορκόφσκι» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ατελιέ της Ακαδημίας Εικαστικών Τεχνών της Βιένης το 2015. Ο κεντρικός πυρήνας της όπερας βασίζεται στη βιογραφία του Μ. Χοντορκόφσκι: την άνοδό του ως νεαρού ιδιοκτήτη τράπεζας στα χρόνια της πτώσης της περεστρόικα αρχικά, κατόπιν τη μεσουράνησή του ως ιδιοκτήτη της τεράστιας πετρελαϊκής εταιρείας Υukos, και την τελική πτώση του με τη στόχευσή του από τον Βλάντιμιρ Πούτιν ως αντικαθεστωτικού, την κατάρρευση της Υukos και τη φυλάκισή του.
Πρόκειται για μια πολιτική όπερα όπου οι πρωταγωνιστές είναι υπαρκτά πρόσωπα και «δεν προσπαθεί να πάρει το μέρος κανενός», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συνθέτης Περικλής Λιακάκης. «Πιστεύω πως στη μοντέρνα όπερα δεν πρέπει να υπάρχουν καλοί ή κακοί, αλλά μόνο γεγονότα και αντιδράσεις σε αυτά. Καθαγιασμοί ή δαιμονοποιήσεις προσώπων αποφεύχθηκαν, όσο αυτό ήταν δραματουργικά δυνατό, και το κύριο μέλημά μου ήταν η όπερα αυτή να μπορεί να μιλήσει το ίδιο σε έναν Ρώσο όσο και σε έναν Αυστριακό ή έναν Έλληνα».
Σύνοψη του έργου
Μετά την πτώση του κομμουνισμού, ξαφνικά αλλάζουν τα πάντα. Μέσα στη δίνη της πολιτικής αναταραχής, ο νεαρός Πούτιν χάνει την ασφαλή θέση του ως αξιωματούχος της Κα Γκε Μπε. Ο συνάδελφός του Σέτσιν τον συμβουλεύει να δοκιμάσει την τύχη του στην πολιτική. Στο μεταξύ, ο φοιτητής πολυτεχνείου Μιχαήλ Μπορίσοβιτς Χοντορκόφσκι αποφασίζει να κάνει την τύχη του στην οικονομία· ιδρύει μια τράπεζα και μετά από λίγο αγοράζει τη Yukos, έναν από τους μεγαλύτερους πετρελαϊκούς ομίλους.
Και οι δύο άντρες επιτυγχάνουν τα πρώτα τους επιτεύγματα ενόσω η Ρωσία κλυδωνίζεται σε ένα πρωτόγνωρο χάος, το οποίο απλοί πολίτες όπως ο Ιβάν και η Νατάσα είναι υποχρεωμένοι να ανέχονται επειδή οι υποσχέσεις της μεταρρύθμισης («περεστρόικα») δεν τηρούνται. Ο Πρόεδρος Γιέλτσιν δεν έχει ιδέα για την οικονομία και ξεπουλάει τη βιομηχανία και τον ορυκτό πλούτο της Ρωσίας σε τυχοδιώκτες όπως ο Χοντορκόφσκι, ενώ το ρούβλι χάνει ολοένα και περισσότερο την αξία του και οι πολίτες λιμοκτονούν.
Καθώς ο Γιέλτσιν και ο γραμματέας του ο Πούτιν αρχίζουν να φοβούνται ότι θα χάσουν από τους κομμουνιστές στις επερχόμενες εκλογές, οι ολιγάρχες –και πρώτος από όλους ο Χοντορκόφσκι–, από φόβο να μη χάσουν τις εταιρείες τους και πάλι, υποστηρίζουν τη βρόμικη προεκλογική εκστρατεία, εγγυώμενοι με αυτόν τον τρόπο την επανεκλογή του Γιέλτσιν. Το έθνος βιώνει την αδυναμία του μέσα από την παραπληροφόρηση και την προδοσία. Ο Ιβάν χάνει τη δουλειά του· η Νατάσα απελπίζεται μιας και δεν βλέπει προοπτικές για το μέλλον τους.
Όμως ο Πούτιν έχει μάθει από αυτήν την εμπειρία και, όταν γίνεται πρόεδρος και κληρονομεί την εξουσία του Γιέλτσιν, αποφασίζει να περιορίσει την υπεροχή του χρήματος έναντι της πολιτικής. Αλλά και ο Χοντορκόφσκι έχει μάθει από τις κρίσεις.
Θέλει να επικρατήσει στο διεθνές επίπεδο για να απαλλαγεί από τον πολιτικό εκβιασμό και τις παρεμβάσεις στις υποθέσεις του. Γιατί οι επιθυμίες των Ρώσων πολιτικών μπορεί να είναι τεράστιες και απρόβλεπτες. Ο δήμαρχος που δημιουργούσε προβλήματα στην πετρελαϊκή εταιρεία του Χοντορκόφσκι βρίσκεται νεκρός – ακριβώς ανήμερα των γενεθλίων του Χοντορκόφσκι. Είναι μήπως ένα δώρο γενεθλίων από κάποιον συνεργάτη; Ο Χοντορκόφσκι δεν θέλει να ασχοληθεί με αυτό, επιδιώκει να διατηρεί μια καθαρή εικόνα και σχεδιάζει να αποσυρθεί από την ενεργό ενασχόληση με τις επιχειρήσεις.
Ένα γλέντι στο Κρεμλίνο εξελίσσεται σε σκάνδαλο. Ο Πούτιν θέλει να μειώσει τον αριθμό των ολιγαρχών, ο Χοντορκόφσκι αντιτίθεται ανοιχτά σε αυτήν την απόφαση και κατηγορεί την κυβέρνηση για διαφθορά. Ο Πούτιν οργίζεται· ο Σέτσιν υπόσχεται να λύσει το πρόβλημα. Μετά από λίγο ο Χοντορκόφσκι συλλαμβάνεται. Ενόσω είναι στη φυλακή, συναντά για άλλη μια φορά τον Ιβάν, ο οποίος αφότου συνελήφθη για απάτη κατηγορήθηκε στη συνέχεια για διάφορα πλασματικά αδικήματα από τη διεφθαρμένη αστυνομία. Αυτοκτονεί. Ο Χοντορκόφσκι αντιλαμβάνεται τις συνδέσεις μεταξύ κορυφής και βάσης και αναρωτιέται αν μπορεί να υπάρξει ένα νέο είδος κοινωνίας.
Περικλής Λιακάκης
Ο Περικλής Λιακάκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε σύνθεση στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης. Για τα έργα του πήρε βραβεία και υποτροφίες από το αυστριακό πρωθυπουργικό γραφείο, το Μουσικό Πανεπιστήμιο του Γκρατς, της Βιέννης, την αυστριακή μουσική εταιρεία Musikfonds κ.ά. Έχει δεχτεί αναθέσεις έργων από την Ακαδημία του Ensemble modern, την πόλη Τρόσσινγκεν της Γερμανίας, το Ensemble Oktoplus, τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ κ.ά.
Είναι μόνιμος συνεργάτης των μουσικοθεατρικών οργανισμών Sirene Operntheater και dramagraz στην Αυστρία. Το 2016 κυκλοφόρησε τριπλό cd με τρεις από τις όπερες δωματίου που έχει συνθέσει από το 2012 έως το 2016. Το 2017 η όπερά του Khodorkovsky τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Ανεξάρτητης Παραγωγής Όπερας στην Αυστρία για τη χρονιά 2015/16 – βραβείο το οποίο θεωρείται το αυστριακό Όσκαρ.
Ζει στη Βιέννη, από το 2002 διδάσκει στο Μουσικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης σύνθεση και ανώτερα θεωρητικά και κατέχει θέση επίκουρου καθηγητή στο τμήμα Σύνθεσης και Θεωρητικών του Πανεπιστημίου.
- Μουσική διεύθυνση: Γιούρι Έβερχαρτς
- Ποιητικό κείμενο, σκηνοθεσία: Κριστίνε Τόρνκβιστ
- Σκηνικά: Αντρέα Καίλτρινγκερ
- Κοστούμια: Μάρκους Κούσερ
- Κινησιολογία: Μπαίρμπελ Στρέλαου
- Φωτισμοί: Έντγκαρ Άιχινγκερ
- Ερμηνεύουν: Κλέμενς Καιλμπλ, Ίγκριντ Χάμπερμαν, Αλεξάντερ Μάυρ, Στήβεν Σέσαρεγκ, Γκέρνοτ Χάινριχ, Σεμπαστιάν Σουλές, Λίζα Ρόμπαχ, Έλσα Γιαννουλίδου, Τεμίνε Σαίφερ, Ματτίας Χάιντ, Μάρτιν Μάιρινγκερ, Ρίτσαρντ Κλάιν, Ντήτερ Κσβεντ-Μίχελ, Μπαίρμπελ Στρέλαου
- Συμμετέχει δεκατριμελές μουσικό σύνολο