Σε κάθε κυβέρνηση αναδεικνύονται οι αγαπημένοι των media παραδοσιακών, και sosial media, είναι κι αυτό ταλέντο. Στην προηγούμενη κυβέρνηση για παράδειγμα ήταν ο Πάνος Καμμένος και ο Παύλος Πολλάκης. Κάθε φορά που μιλούσαν ήταν η χαρά του δημοσιογράφου όπως και του αργόσχολου που έκανε σχόλια στο twitter ή το facebook . Μέρες τώρα είναι που δεν έχω ακούσει δηλώσεις της κ. Δόμνας Μιχαηλίδου. Ομοίως και του ετέρου φερέλπιδος βουλευτού, στους κύκλους της Νέας Δεξιάς, Κώστα Κυρανάκη, ο οποίος διεκδικεί δάφνες Έλληνα Κουρτς.
Στα γαλάζια παρασκήνια κυκλοφορεί ότι τους επιβλήθηκε δεκαήμερη σιωπή γιατί κρίθηκε ότι με τις τελευταίες δηλώσεις τους έβλαπταν την εικόνα της παράταξης. Γιατί όμως; Κάτι για εθελοντισμό στο 1940 είχε πει η Δόμνα Μιχαηλίδου, καθώς και ότι στα υπόγεια της ΑΣΟΕΕ βρέθηκαν όπλα παρόμοια με την Συρία -ήταν λίγο μπερδεμένη η δήλωση. Λίγο παλαιότερα είχε αναπτύξει την θεωρία της για την ψυχοπαθολογική εμμονή των αγωνιστών του Πολυτεχνείου.
Όσο για τον Κώστα Κυρανάκη είχε δηλώσει απλώς ότι του αρέσει να κάνει βόλτες έξω από κέντρα μουσουλμάνων προσφύγων και να ψήνει χοιρινό για να συνοδεύει τις μπύρες του. Ας μου συγχωρεθεί η ελεύθερη απόδοση των δηλώσεων και των δύο, δημοσιογραφική αδεία, που δεν παραβιάζει το πνεύμα τους. Δικαιώμά του είναι του κ. Κυρανάκη να τρώει χοιρινό όπου και όποτε επιθυμεί, όπως είχε πει. Αλλά μήπως δεν είναι δικαίωμά του ως βουλευτής να κάνει και δηλώσεις; Ποιος του το στέρησε, και γιατί το δέχθηκε ο Κώστας;
Ευτυχώς όμως για εμάς το φιλοθεάμων κοινό, υπάρχει ο Κωνσταντίνος (όχι Κώστας) Μπογδάνος, ο οποίος έχοντας κάνει καριέρα με κενές περιεχομένου αλλά αρκούντως προκλητικές δηλώσεις, έσπευσε να καλύψει το κενό. Αφού είπε, απευθυνόμενος προς την Ντόρα Μπακογιάννη, ότι “στη ΝΔ μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης τραβάει αυτιά”, έριξε την επόμενη ακροδεξιά βόμβα του: μίλησε για χτίσιμο κλειστού προσφυγικού καμπ σε βραχονησίδα σημειώνοντας ότι “δεν πρέπει να υπάρχουν ταμπού σε αυτά τα ζητήματα” και ότι “αυτός ανήκει σε άλλη γενιά”.
Προκύπτει έτσι ότι μεταξύ των βουλευτών της ΝΔ υπάρχει διάκριση που ανατρέπει την ισότητα στην διεκδίκηση του προβαδίσματος στην κοινή γνώμη. Ας αφήσουμε τον Μάκη Βορίδη ή τον Άδωνι Γεωργιάδη που συνεχίζουν να κάνουν δηλώσεις όποτε τους καπνίσει. Αυτοί πράγματι ανήκουν σε άλλη γενιά και όπως και να το κάνουμε οι παλιοσειρές έχουν άλλα δικαιώματα.
Η ίση αντιμετώπιση θα επέβαλε σιωπητήριο σε όλους, γιατί να μιλάει ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος και όχι ο Κώστας Κυρανάκης και κυρίως η Δόμνα Μιχαηλίδου; Σε μία από τις τελευταίες του δηλώσεις ο Μάκης Βορίδης είχε δηλώσει “μέγας φαν του Αντώνη Σαμαρά”, εκφράζοντας την ελπίδα να “είναι η πρόταση της παρατάξεως για την Προεδρία της Δημοκρατίας”. Εκείνος είναι φαν του Αντώνη Σαμαρά και δικαίωμά του. Μπορώ να βεβαιώσω ότι το φαν κλαμπ της Δόμνας Μιχαηλίδου -στο οποίο έχω δηλώσει αναφανδόν συμμετοχή- μπορεί και να είναι πολυπληθέστερο, όπως δείχνουν τα χιλιάδες κλικ και likes και σχόλια που αποσπά κάθε δήλωσή της που αναρτάται στα sosial media.
Ποιος λοιπόν και με ποιο δικαίωμα μας στερεί την απόλαυση να γίνουμε κοινωνοί της σοφίας της; Και του Κώστα Κυρανάκη ομοίως. Το αίτημα -εικάζω είναι ομόφωνο ημών των φανς- είναι ακυρώστε την απαγόρευση για τους δύο βουλευτές. Κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι…
ΥΓ. Όχι ότι η άλλη παράταξη δεν έχει τα δικά της αστέρια, όπως πχ την Κατερίνα -τσεό- Νοτοπούλου η οποία νομίζω συναγωνίζεται επάξια την Δόμνα.