Ελλάδα – Φινλανδία: Η Εθνική Ελλάδος όχι μόνο ολοκλήρωσε με θετικό πρόσημο τα προκριματικά του Euro 2020, αλλά έφτασε στην ανατροπή (2-1) κόντρα στη Φινλανδία, τερματίζοντας τελικά στην τρίτη θέση. Ο Φαντ’ Σιπ ξεκίνησε με τους ίδιους 11 της Αρμενίας. Πιο συγκεκριμένα είχε τον Βλαχοδήμο στο τέρμα, τους Μπακάκη, Χατζηδιάκο, Σταφυλλίδη, Γιαννούλη στην άμυνα από τα δεξιά προς τα αριστερά, τους Κουρμπέλη, Γαλανόπουλο στον άξονα, τους Λημνιό, Μάνταλο στα άκρα και τον Μπακασέτα σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον Παυλίδη. Σε ένα 4-2-3-1 ή και 4-1-4-1, καθώς ο Κουρμπέλης έρχονταν μπροστά από τα στόπερ, σε θέση μόνου «6αριου».
Η Εθνική μας ομάδα είχε για μια ακόμα αναμέτρηση τη διάθεση να τρέξει, να ανακτήσει τη μπάλα. Να παίξει στο transition με τον Λημνιό, τον Μπακασέτα και τον Μάνταλο να λειτουργούν πολύ καλά σε αυτή την «μετάβαση». Ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών που μοιάζει περισσότερο με συγκρότημα Ελπίδων που αρπάζει την ευκαιρία σε μια περίοδο που πριν από μερικές εβδομάδες έμοιαζε με «αγγαρεία».
Ξεκινάει το ματς και η ανάπαυλα βρήκε τους φιλοξενούμενους μπροστά στο σκορ με 1-0. Αλλά για πρώτη φορά μετά από καιρό η «γαλανόλευκη» σου έδινε την εντύπωση πως ναι, μπορεί να «γυρίσει» ένα παιχνίδι. Κάτι που ίσως αποτελεί το μεγαλύτερο «κέρδος». Με αυτή την αίσθηση πήγαν οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια και το μοναδικό γκολ του 45λεπτου σημειώθηκε μετά από την άτυχη στιγμή- λανθασμένη εκτίμηση, όπως θέλετε χαρακτηρίστε τη, του Σταφυλίδη. Ο οποίος στο 27’ έχασε την κατοχή από τον Πούκι που τον πίεσε, ο τελευταίος έκλεψε την μπάλα και πλάσαρε εύστοχα τον Βλαχοδήμο. Στη μία από τις μόλις δύο τελικές που είχαν το συγκεκριμένο διάστημα οι Σκανδιναβοί ( ο ίδιος απείλησε και στο 40’, αλλά ο Βλαχοδήμος αντέδρασε σωστά).
Την ίδια στιγμή η Ελλάδα παρουσιάζονταν ορεξάτη. Έπαιζε κυρίως από τα αριστερά, ο Μπακασέτας στο 39’ «άγγιξε» την ισοφάριση (ο Γιόρενεν απέκρουσε δύσκολα την κεφαλιά του), ενώ είχε καλές στιγμές με τους Γαλανόπουλο (3’), Παυλίδη (23’) αλλά και ορισμένες που όμως δεν μετατράπηκαν σε τελική. Παρότι συνολικά στο πρώτο μισό κατέγραψε 14, είχε κατοχή στα επίπεδα του 60%, ψηλά τις γραμμές της και η αναμέτρηση παίζονταν, ως επί το πλείστον, στο μισό των Φιλανδών.
Στο δεύτερο μισό όμως η δικαιοσύνη… αποκαταστάθηκε και φτάνουμε σε αυτό που λέγαμε παραπάνω. Ναι, η Εθνική Ελλάδας μπορεί πλέον να «γυρίζει» τα ματς. Διαθέτει την απαιτούμενη ψυχολογία-διάθεση. Ο Μπακασέτας φαίνονταν πλέον να παίζει πιο κοντά στον Παυλίδη, η ανάπτυξη γίνονταν περισσότερο από τα δεξιά με τον Λημνιό και πατούσε πολύ καλύτερα. Σε αυτό «βοήθησε» και η γρήγορη ισοφάριση, καθώς στο 47’ ο Μπακασέτας δεν… παράτησε μία φαινομενικά «χαμένη» φάση, έστρωσε για τον Μάνταλο που σκόραρε από κοντά.
Αυτό ήταν. Η «γαλανόλευκη» συνέχισε να πιέζει, η κατοχή ήταν σταθερά σε επίπεδα άνω του 60% και απείλησε με τους Λημνιό (59’, 62’ πολύ ωραία προσπάθεια όταν και απέφυγε 3 παίκτες), Παυλίδη (60’), Κουλούρη (66’). Τελικά πήρε αυτό που δικαιούνταν με τον Γαλανόπουλο στο 70’, ο οποίος από κοντά έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα, όταν πήρε το «ριμπάουντ» σε προσπάθεια του Κουλούρη που έδιωξε, αρχικά, ο Γιόρενεν. Έκτοτε διαχειρίστηκε σωστά τον αγώνα, στο 87’ ο Κουλούρης βρέθηκε μια ανάσα πριν σκοράρει και εκείνος, ενώ σε όλο το δεύτερο μισό απειλήθηκε ουσιαστικά μόνο στο 69’ με τον Πούκι, λίγο πριν διαμορφωθεί το μετέπειτα τελικό 2-1.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Ελλάδα (Τζον Φαν’τ Σιπ): Βλαχοδήμος, Μπακάκης, Σταφυλίδης, Μπακασέτας, Γαλανόπουλος (73’ Μπουχαλάκης), Παυλίδης (64’ Κουλούρης), Χατζηδιάκος, Λημνιός, Μάνταλος (90’+3’ Μασούρας), Κουρμπέλης, Γιαννούλης.
Φινλανδία (Μάρκου Κάνερβα): Γιόρονεν, Τοίβιο (59’ Λαμ), Βαλσάνεν, Καμαρά, Λουντ, Πούκι, Σούλερ (77’ Γιένσεν), Βαλσάνεν, Σκραμπ (77’ Σοϊρι), Καούκο , Ραϊτάλα.