Αλέκος Σακελλάριος: Ο άνθρωπος που έβαλε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στον ελληνικό κινηματογράφο

Αλέκος Σακελλάριος: Κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Νοεμβρίου του 1913. Σπούδασε νομικά και ξεκίνησε την πολυσήμαντη καριέρα του ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Μαθητής». Η πένα του δημοσιογράφου δεν σταμάτησε να τον συντροφεύει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, αφού αρθρογραφούσε και κρατούσε μόνιμη στήλη χρονογραφήματος σε διάφορα περιοδικά κι εφημερίδες για περίπου 60 χρόνια.

Αυτοδίδακτος κινηματογραφιστής, το 1946 ξεκίνησε εξίσου λαμπρή καριέρα και στον κινηματογράφο, σκηνοθετώντας ύστερα από παράκληση του Φιλοποίμενα Φίνου την ταινία «Παπούτσι από τον τόπο σου», σε σενάριο δικό του και του Χρήστου Γιαννακόπουλου.

Από μικρός στις τέχνες

Έδειξε την κλίση του προς τις τέχνες και τη συγγραφή από νεαρή ηλικία. Όταν ήταν παιδί, οργάνωνε και παρουσίαζε δικές του θεατρικές παραστάσεις και αργότερα, ως μαθητής γυμνασίου εξέδιδε μαζί με τον συμμαθητή του Τάσο Βουρνά, τη σχολική εφημερίδα «Ο μαθητής».

Με τα μαθήματα δεν τα πήγαινε και τόσο καλά και όπως έχουν αναφέρει δικοί του άνθρωποι, περνούσε τις τάξεις με το ζόρι. Ωστόσο όταν αποφοίτησε από το ιστορικό 8ο γυμνάσιο Αθηνών, όπου ήταν συμμαθητής με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, κατάφερε να μπει στη Νομική Σχολή. Αν και ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές του, δεν ασχολήθηκε ποτέ με τη δικηγορία διότι προτίμησε τη δημοσιογραφία.

Η πορεία στις εφημερίδες

Το ντεμπούτο του στο χώρο, το έκανε στη φιλολογική στήλη της εφημερίδας «Καθημερινή», έπειτα από γράμμα που έστειλε στον διευθυντή Γεώργιο Βλάχο. Αργότερα εργάστηκε στις εφημερίδες «Ελεύθερη Ελλάδα», «Ακρόπολις», «Απογευματινή», «Ελεύθερος Κόσμος», «Εθνικός Κήρυξ» και άλλες. Έως το τέλος της ζωής του δεν έπαψε ποτέ να γράφει, ενώ κατά τη διάρκεια της καριέρας του διετέλεσε και εκδότης και διευθυντής εντύπων.

Η ανακάλυψή του από τον Φίνο

Η πορεία του Αλέκου Σακελλάριου στον καλλιτεχνικό χώρο ξεκίνησε το 1935 με την οπερέτα «Ο βασιλιάς του χαλβά», που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ο ίδιος είχε αναφέρει για την απήχηση του έργου, πως η παράσταση κράτησε για ένα χρόνο, τη στιγμή που οι υπόλοιπες διαρκούσαν το πολύ έναν μήνα. Μετά την πρώτη του επιτυχία συνέχισε να γράφει θεατρικά έργα, τα περισσότερα κωμωδίες και σε αρκετά συνεργάστηκε με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο. Με τα σενάρια κινηματογραφικών ταινιών δεν είχε ασχοληθεί, μέχρι που εμφανίστηκε στο χώρο ο Φιλοποίμην Φίνος.

Ο Σακελλάριος είχε περιγράψει την αρχή της συνεργασίας τους στο πρόγραμμα του θεατρικού έργου «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» που σήκωσε αυλαία το 1955 και ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το 1989: «Και ξαφνικά εμφανίστηκε ο Φίνος. Νέος, γιος φαρμακοποιού, αλλά με μεγάλη κλίση και ταλέντο σε όλα τα μηχανικά πράγματα. Γύριζε συνέχεια με κατσαβίδια στις τσέπες και έλυνε και έδενε μηχανές, αυτό ήταν το ψώνιο του. Εγώ εκείνη την περίοδο έγραφα κωμωδίες για το θέατρο. Ο Φίνος που το ήξερε ήρθε και μου είπε:

Γιατί δεν γράφεις και μια κωμωδία για τον κινηματογράφο;

Εγώ απάντησα ότι θα έγραφα κωμωδία, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα την γύριζε είτε ο Τζαβέλας είτε ο Ιωαννόπουλος οι οποίοι ήταν οι μόνοι που έκαναν εκείνη την εποχή ορθογραφημένο κινηματογράφο. Συμφωνήσαμε τελικά να τη γυρίσει ο Τζαβέλας. Έτσι έγραψα το «Παπούτσι απ΄τον τόπο σου».

Ο Φίνος το διάβασε, ενθουσιάστηκε και είπε: Εντάξει, αύριο αρχίζεις το γύρισμα. Απόρησα εγώ

– ποιος εγώ; Ο Τζαβέλας δε θα γυρίσει την ταινία;