Ερνέστο Τσε Γκεβάρα: Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα

Ερνέστο Τσε Γκεβάρα: Η ζωή όλων των ανθρώπων είναι προδιαγεγραμμένη. Για όλους υπάρχει η αρχή και το τέλος. Ωστόσο κάποιοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν την “αθανασία” με τις πράξεις τους και τις ιδέες του. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο Ερνέστο Γκεβάρα. Ο αγαπημένος “Τσε” των απανταχού επαναστατών και εξεγερμένων. Αυτών που παλεύουν για έναν καλύτερο κόσμο κόντρα στον φασισμό και την τυραννία. Στη σύντομη, αλλά έντονη ζωή του, ο Αργεντινός κατάφερε όχι απλά να μείνει στην ιστορία, αλλά να γίνει ένα σύμβολο για εκατομμύρια ανθρώπους.

Παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε από εύπορη οικογένεια, τα πλούτη δεν τον άγγιξαν ποτέ. Όταν σπούδαζε ιατρική ήταν η πρώτη φορά που άρχισε να ασχολείται με τα κινήματα. Διάβαζε με πάθος Καρλ Μαρξ, Φρίντριχ Ένγκελς, Βλαντίμιρ Λένιν, Λέων Τρότσκι και Μάο Τσετούνγκ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, στα τέλη του 1950, εξασφάλισε άδεια ώστε να εργαστεί ως νοσοκόμος σε εμπορικά πλοία του αργεντινού στόλου. Τους επόμενους μήνες πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια στη νότια και κεντρική Αμερική, στη διάρκεια των οποίων έζησε από κοντά τις κοινωνικές συνθήκες στις λατινοαμερικανικές χώρες. Οι επαφές που είχε εκτός Αργεντινής τον έκαναν να θέλει να βοηθήσει τους λαούς της Λατινικής Αμερικής.

Η πρώτη συνάντηση με τους αδερφούς Κάστρο

Τα επόμενα χρόνια έκανε πολλά ταξίδια και βοήθησε έμπρακτα τα αριστερά κινήματα σε Γουατεμάλα και Ελ Σαλβαδόρ. Επόμενη στάση ήταν το Μεξικό. Το 1956 γνώρισε τον αδερφό του Φιντέλ Κάστρο, Ραούλ. Αυτή η συνάντηση άλλαξε για πάντα τη δική του ζωή, αλλά και την ιστορία της Κούβας. Τα αδέρφια Κάστρο μαζί με τον Τσε ηγήθηκαν του αγώνα για την ανατροπή του δικτάτορα Φουλχένθιο Μπατίστα.

Υπήρξε ο πρώτος αντάρτης, στον οποίο δόθηκε το αξίωμα του Κομαντάντε του Επαναστατικού Στρατού της Κούβας, στις 21 Ιουλίου 1957. Στις μάχες που ακολούθησαν, ο Αργεντινός εντυπωσίασε τον Κάστρο όχι τόσο για το θάρρος και τη δεξιοτεχνία του στην εκτέλεση των ιατρικών του καθηκόντων, όσο για τα στρατιωτικά του χαρίσματα και το πολιτικό του κριτήριο. Αν και μέχρι τότε αποτελούσε έναν απλό οπλίτη, χωρίς να έχει διακριθεί ιδιαιτέρως σε στρατιωτικό επίπεδο αλλά έχοντας επιδείξει γενναιότητα και αρχηγικές δεξιότητες, ο Κάστρο του εμπιστεύτηκε την ηγεσία της Δεύτερης Φάλαγγας του αντάρτικου στρατού, έχοντας έτσι μόνο τον Κομαντάντε εν Σέφε Φιντέλ Κάστρο ως ανώτερό του. Αυτή την περίοδο έγινε η αποφασιστική μεταμόρφωση του ρομαντικού διανοούμενου Ερνέστο Γκεβάρα σε χαρισματικό “Κομαντάντε Τσε”.

Μετά την ανατροπή του Φουλχένθιο Μπατίστα ο Φιντέλ Κάστρο ανέλαβε την εξουσία. Ο Τσε ανέλαβε θέση στην κυβέρνηση, αλλά σύντομα κατάλαβε ότι δεν ήθελε πολιτική καριέρα του. Μέσα του ένιωθε ότι όσο υπάρχουν καταπιεσμένοι λαοί, εκείνος πρέπει να είναι δίπλα τους. Ταξίδεψε στο Κονγκό για να βοηθήσει την τοπική επανάσταση. Ωστόσο το εγχείρημα δεν πέτυχε καθώς δεν υπήρχε σωστή οργάνωση από τους τοπικούς αντάρτες.

Η σύλληψη και η εκτέλεση του

Λίγο αργότερα επέστρεψε στην Λατινική Αμερική με σκοπό να βοηθήσει στην επανάσταση της Βολιβίας. Τελικά έμελλε αυτή η προσπάθεια να είναι η τελευταία που θα έκανε στην ζωή του. Οι αρχές της χώρας πάντα υπό την επίβλεψη της CIA εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό προκειμένου να βρουν ζωντανό τον Γκεβάρα.  Οι χωρικοί έδωσαν πληροφορίες στις αρχές για το που κρύβεται ο Αργεντινός επαναστάτης. Ο Τσε δεν θα μπορούσε να παραδώσει τα όπλα έτσι απλά. Πραγματοποιήθηκε μεγάλη μάχη και ένας τραυματισμός στο πόδι οδήγησε στην σύλληψη του.

Στις 9 Οκτωβρίου Ο Τσε μεταφέρθηκε στην αίθουσα ενός εγκαταλελειμμένου σχολείου στο χωριό Λα Χιγκέρα. Η διαταγή του δικτάτορα Μπαριέντος, ήταν σαφής. Ο Τσε έπρεπε να πεθάνει. Αρκετοί ήταν αυτοί θα ήθελαν να δώσουν την χαριστική βολή. Ωστόσο αυτός που πέρασε στην ιστορία σαν εκτελεστής του μεγάλου επαναστάτη ήταν ο λοχίας Μάριο Τεράν. Όταν ο Τσε κατάλαβε ότι θα τον εκτελέσουν φώναξε “Πυροβολήστε με δειλοί. Θα σκοτώσετε μόνο έναν άνθρωπο, όχι τις ιδέες μου». Συνολικά 9 σφαίρες “τρύπησαν” τον Τσε, στο θώρακα και το στήθος.

Μετά το θάνατο του οι αρχές της Βολιβίας έβγαλαν “περήφανες” φωτογραφίες με το πτώμα του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Σαν να είχαν πετύχει κάτι σημαντικό. Το μυαλό τους δεν μπορούσε να συλλάβει ότι απλά σκότωσαν έναν άνθρωπο. Η φλόγα της επανάστασης είχαν ανάψει. Αυτή η φωτιά εξακολουθεί να καίει μέχρι και σήμερα. Και θα καίει κάθε φορά που ένας νέος άνθρωπος θα αντικρίζει την εμβληματική φωτογραφία του Τσε. Ο Ερνέστο έφυγε πριν 52 χρόνια, αλλά εδώ θα μείνει για πάντα το ζεστό το περασμά του.