Μπούλινγκ πεζών σε οδηγούς

Είναι προφανές πως στον δρόμο, οι οδηγοί των αυτοκινήτων έχουν την κύρια ευθύνη. Έναντι πεζών, δικυκλιστών και ούτω καθεξής. Έχω εκφράσει την αγανάκτησή μου γιατί η Δικαιοσύνη άφησε ελεύθερους οδηγούς που προκάλεσαν θανατηφόρα τροχαία και άφησαν αβοήθητα τα θύματά τους. Ενώ οι ίδιοι έτρεχαν και είχαν πιει. Αισθάνομαι λοιπόν πως μπορώ να μιλήσω και για τις ευθύνες των υπολοίπων που κινούνται στους δρόμους. Και κυρίως των πεζών.

Οι διαβάσεις παρέχουν προτεραιότητα με την προϋπόθεση πως ο οδηγός θα σε δει. Αν πιστεύει κάποιος ότι είναι δικαίωμά του να περάσει τη διάβαση ενώ τα αυτοκίνητα κινούνται με ταχύτητα κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Η σωστή χρήση του δικαιώματος θέλει προσοχή και πάνω από όλα λογική. Αλλιώς ο κίνδυνος ατυχήματος ελοχεύει.

Επίσης, δε μπορώ να αντιληφθώ γιατί είναι δικαίωμα του πεζού να διασχίσει το δρόμο από όποιο σημείο θέλει ενώ ο ίδιος δεν αντιλαμβάνεται πως ένας οδηγός μπορεί να μείνει λόγω της κίνησης πάνω σε μία διάβαση σε φανάρι. Το τι κατάρες έχω δει να ρίχνουν σε δυστυχισμένους οδηγούς που εγκλωβίστηκαν, δεν λέγεται. Να μη μιλήσω για τους δικυκλιστές που θεωρούν ότι τα αυτοκίνητα πρέπει να παίζουν τον ρόλο της σημαδούρας για να κάνουν τους ελιγμούς τους.

Οι ίδιοι… επιτρέπεται να βάζουν τις μηχανές τους κάθετα στον δρόμο και να μιλούν στο κινητό, αλλά όταν δουν κανένα Ι.Χ να αλλάζει λωρίδα ή νιώσουν την υποψία πως μπορεί να μιλά στο κινητό αρχίζουν οι μούντζες και οι απειλές. Αδιανόητα πράγματα.

Οι κανόνες οδικής κυκλοφορίας ισχύουν για όλους. Και όλοι πρέπει να αντιλαμβάνονται πρώτα απ’ όλα την ατομική τους ευθύνη. Έναντι των υπολοίπων και των οικογενειών τους που τους θέλουν πίσω στο σπίτι. Το κόκκινο ισχύει και για τον πεζό και για τον οδηγό μηχανής ή αυτοκινήτου. Γιατί οι τελευταίοι βλέποντας πράσινο ενδέχεται να αναπτύξουν ταχύτητα για περάσουν. Νόμιμη ταχύτητα. Και να βρεθούν αντιμέτωποι με έναν πεζό που έχει παραβιάσει το δικό του κόκκινο.

Οι περισσότεροι αναγνώστες μπορούν να τα καταλάβουν αυτά γιατί λειτουργούν σε όλους τους ρόλους. Είναι και οδηγοί αυτοκινήτου, μπορεί να έχουν οδηγήσει ή και να οδηγούν και μηχανή και προφανώς κινούνται και με τα πόδια. Το πρόβλημα εντοπίζονται σε όσους δεν έχουν εμπειρία από την άλλη πλευρά αλλά και σε εκείνους που αλλάζουν συμπεριφορά ανάλογα με το μέσο με το οποίο κινούνται.

Σε κάθε περίπτωση , πρέπει να λειτουργούμε με τη λογική και να δείχνουμε κατανόηση. Και όχι μόνο στους ξένους, αλλά και στους δικούς μας. Γιατί, αφορμή του άρθρου αποτέλεσε το εξής περιστατικό: Σάββατο πρωί στη Λεωφόρο Θησέως στην Καλλιθέα, λίγο πριν από την πλατεία. Ο μπαμπάς με το καρότσι και το μωρό και η μαμά με το μεγαλύτερο παιδί. Ο μπαμπάς ορμάει στη διάβαση και υποχρεώνει ένα τρόλεϊ να φρενάρει. Όσοι ήταν όρθιοι μέσα σε αυτό πρέπει να δυσκολεύτηκαν πολύ για να κρατήσουν την ισορροπία τους.

Περνά λοιπόν ο κύριος κάνοντας χρήση του… δικαιώματός του. Η μαμά διστάζει. Το τρόλεϊ περνά και ο μπαμπάς της κάνει νόημα εκνευρισμένος να περάσει. Και το κάνει μπροστά από ένα τεράστιο γερανοφόρο. Μόλις το ζευγάρι βρέθηκε ξανά μαζί στη νησίδα έγινε χαμός. Ο κύριος φώναζε στη σύζυγό του για το ότι οι οδηγοί είναι υποχρεωμένοι να σταματούν όταν βλέπουν πεζό να πατά το πόδι του σε διάβαση. Έτσι λέει συμβαίνει στην Ελβετία. Άμα ο άνθρωπος είναι κοσμογυρισμένος τα παίζει στα δάχτυλα αυτά…