“Έναν τέως πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις στη φυλακή τον στέλνεις σπίτι του”, πρόκειται για διάσημη ρήση που αποδίδεται στον γενάρχη της σύγχρονης δεξιάς, Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον αδικεί. Αν βέβαια την έχει πει, κάτι που αμφισβητούσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Δεν πρόκειται για θέσφατο αλλά για ανοησία. Στην Δημοκρατία κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου. Ειδικά ένας πρώην πρωθυπουργός. Εάν έχει διαπράξει αδίκημα, αν έχει καταχραστεί δημόσιο χρήμα, αν έχει βλάψει συνειδητά το δημόσιο συμφέρον, ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί και μάλιστα πιο αυστηρά, ακριβώς γιατί πρόδωσε την δημοκρατική εντολή και έκανε κατάχρηση της εξουσίας του.
Οι Αμερικανοί έχουν παραπέμψει πρώην και εν ενεργεία προέδρους τους, από τον Νίξον μέχρι τον Κλίντον, για σοβαρό λόγο τον πρώτο που τον ανάγκασαν να παραιτηθεί, για αστείο λόγο τον δεύτερο, για τον λεκέ της Λεβίνσκι. Οι Γάλλοι το ‘χουν συνήθειο όπως δείχνουν οι περιπέτειες του Σιράκ και του Σαρκοζί. Οι Ιταλοί επίσης από τον Κράξι μέχρι τον Μπερλουσκόνι. Τι θέλουν να πουν οι οπαδοί του εθνάρχη τους, ότι οι χώρες αυτές δεν έχουν δημοκρατία ή ότι είμαστε πιο μπροστά;
Αφού κλείσαμε με το ότι πρόκειται για μπαρούφα, είτε έχει λεχθεί είτε όχι, το ερώτημα είναι γιατί την επαναλαμβάνει με διαρροή ο νυν πρωθυπουργός, όσον αφορά τη μην παραπομπή του Αλέξη Τσίπρα σε προανακριτική για την “σκευωρία” στο σκάνδαλο Novartis. Προφανώς καταφεύγει στον ιδρυτή του κόμματος για να ξεπεράσει τις εκφράσεις δυσαρέσκειας στο εσωτερικό του κόμματός του από εκείνους που με φανατισμό θέλουν να πάρουν ρεβάνς από τον Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή τον Αντώνη Σαμαρά και ίσως την σκληρή δεξιά πτέρυγα -λέμε ίσως, γιατί οι δύο επιφανείς εκφραστές της, εκ μετεγγραφής κατά την περίοδο Σαμαρά, τώρα έχουν άλλα να ασχολούνται.
Η μη παραπομπή Τσίπρα σε προανακριτική ούτε μεγαλοφυής κίνηση που θα παγιδεύσει μακροπρόθεσμα την αξιωματική αντιπολίτευση είναι, όπως προβάλλει η σχετική προπαγάνδα του Μαξίμου, ούτε δειλία όπως διατείνεται η άλλη προπαγάνδα της Κουμουνδούρου. Η πολιτική έχει την δική της εσωτερική λογική. Η υπόθεση Novartis είναι σκάνδαλο, τελεία και παύλα. Η προηγούμενη κυβέρνηση όμως το εκμεταλλεύτηκε σαν αντιπερισπασμό για να αντιμετωπίσει τους “μακεδονομάχους” που είχαν κατακλύσει τις πλατείες με μπροστάρηδες ορισμένους από τους πολιτικούς που είχαν την πολιτική ευθύνη για πτυχές του σκανδάλου. Το ότι “επρόκειτο για σκευωρία”, ήταν η μόνη πολιτική απάντηση που είχαν οι καταγγελόμενοι. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν προσεκτικός, υιοθέτησε και ότι ήταν σκάνδαλο -αλλά με ερωτηματικά για τα πολιτικά πρόσωπα-, και ότι ήταν σκευωρία για ορισμένους τουλάχιστον από τους πολιτικούς.
Τώρα πρέπει να διαχειριστεί την κατάσταση, να διατηρήσει το πολιτικό θερμόμετρο και να μην κάνει ήρωα και διωκόμενο τον Αλέξη Τσίπρα αλλά και να εκτονώσει τον Αντώνη Σαμαρά που έχει πολλούς λόγους να είναι πικραμένος και ονειρεύεται εσχάτη προδοσία και φυλακίσεις. Κάπως έτσι θα συσταθεί προανακριτική για τον Παπαγγελόπουλο, ο οποίος θα παραπεμφθεί στην τακτική δικαιοσύνη (όπως είπε και η Ντόρα Μπακογιάννη) και θα προσπαθεί να ξεμπλέξει με τους πρώην συναδέλφους του. Εάν εκείνοι που αναπαράγουν την προπαγάνδα νομίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί γιατί θα αναγκαστούν τα στελέχη του να υπερασπίζονται τον Παπαγγελόπουλο -που άλλωστε προέρχεται από την δεξιά που τώρα τον διώκει-, είναι μακριά νυχτωμένοι. Το ερώτημα είναι αν τα πιστεύουν…