Νόμος και Τάξη

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η συζήτηση για την εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» της κυβέρνησης. Κατ’ αρχάς το ότι υπάρχει συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα, σημαίνει ότι δεν είναι σίγουρο πως υπάρχει «νόμος και τάξη». Βέβαια όσοι έχουν συγκεκριμένα βιώματα, δεν έχουν πολλές απορίες επ’ αυτού.

Για παράδειγμα ο πανεπιστημιακός που ξυλοκοπήθηκε προ ημερών στα Εξάρχεια από έξι άτομα, ένιωσε στο πετσί του, στην κυριολεξία, αν υπάρχει ή όχι «νόμος και τάξη». Όπως περιγράφει ο ίδιος, «με κλωτσούσαν έξι άτομα μαζί. Δεν αντιστάθηκα καθόλου και όμως εκείνοι συνέχιζαν να με χτυπούν. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το αστυνομικό τμήμα. Τα Εξάρχεια ήταν και θα παραμείνουν άβατο. Κανείς δεν με βοήθησε και αυτοί δεν φοβούνται τίποτα». Η πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Όλγα Γεροβασίλη, έχει – όπως και ο περισσότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ – διαφορετική άποψη. «Τα Εξάρχεια δεν είναι άβατο. Είναι από τις πιο ζωντανές συνοικίες». Προφανώς ο πανεπιστημιακός δεν κατάλαβε ότι αυτό που του συνέβη δεν ήταν ξυλοδαρμός, αλλά δείγμα της ζωντάνιας που έχει η συνοικία.

Το ίδιο και ένας φοιτητής του ΕΜΠ ο οποίος φορούσε μία μπλούζα που δεν άρεσε στους «δημοκράτες» των Εξαρχείων, διότι απεικόνιζε ένα… πίτμπουλ . «Μαζεύτηκαν 5-6 άτοµα και απαιτούσαν να βγάλω την µπλούζα µου. Εγώ τους απάντησα πως θα την βγάλω αφού πρώτα µου εξηγήσουν γιατί. Αφού τελείωσα την πρόταση µου δέχτηκα µία γερή γροθιά στο πίσω µέρος του κεφαλιού µου. Γυρνάω, κοιτάζω αυτόν που µε χτύπησε και τον ρωτάω “γιατί µε χτυπάς;”, τότε δέχτηκα µία δεύτερη γροθιά. Μου έβγαλαν την µπλούζα και δέχτηκα ακόµα µερικά χτυπήµατα στο κεφάλι. Με τη βοήθεια του φύλακα πάνω στον χαµό που δηµιουργήθηκε κατάφερα να ξεφύγω τρέχοντας».

Άλλος ένας που παρεξήγησε τη ζωντάνια της περιοχής και δεν κατάλαβε ότι έπρεπε απλά να βγάλει την μπλούζα του για να αισθάνεται πιο άνετα. Πάντως φαίνεται ότι υπάρχει ένα θέμα με το dress code στην περιοχή. Ένας άλλος για την μπλούζα του οποίου επίσης είχαν αισθητικές ενστάσεις οι στυλίστες των Εξαρχείων (έγραφε για τη Μακεδονία) κατέληξε με σοβαρά κατάγματα στα πλευρά, κακώσεις στον αυχένα και με κομμένο ένα μέρος από το αυτί του, ενώ η γυναίκα και ο γιος του πρόλαβαν και έφυγαν αφού δέχθηκαν χτυπήματα. Όπως περιγράφει «με κλωτσούσαν 20 – 25 άτομα και κάποια στιγμή φοβήθηκα πολύ όταν είδα έναν άνδρα να βγάζει μαχαίρι».

Ο ιδεολογικός φερετζές του εγκλήματος

Τα περιστατικά αυτά, τα οποία σταχυολόγησα εντελώς ενδεικτικά από διαφορετικές χρονικές περιόδους των τελευταίων μηνών, αποτελούν καθημερινότητα, κυριολεκτικά και όχι ως σχήμα λόγου, καθώς η απλή και μόνο καταγραφή παρόμοιων γεγονότων έστω και μίας εβδομάδας χρειάζεται πολύ περισσότερο χώρο από αυτόν ενός άρθρου. Εξάλλου όποιος παρακολουθεί την επικαιρότητα γνωρίζει ότι υπάρχει ημερήσιο δελτίο ξυλοδαρμών, τραμπουκισμών, βανδαλισμών και επιθέσεων με μολότοφ από έναν εσμό ψυχασθενών, βλαμμένων, εγκληματιών, πρακτορεμένων ομάδων και προσώπων που επικαλούνται ιδεολογικό πρόσημο για την ανθρωποκτόνα δράση τους.

Επειδή η προηγούμενη κυβέρνηση έκλεισε το μάτι σε αυτές τις ομάδες επιδεικνύοντας ανοχή ή και παρέχοντας κάλυψη για λόγους εγγύτητας ιδεολογικών καταβολών και εκλογικής σκοπιμότητας, αποθρασύνθηκαν, διογκώθηκαν και ενσωμάτωσαν ακόμα μεγαλύτερο μέρος του υποκόσμου που αναζητεί κάλυψη της δράσης του πίσω από τη δήθεν ιδεολογική σκόνη που σηκώνεται και ασφαλή χώρο μέσα στα άβατα τύπου Εξαρχείων και πανεπιστημιακού ασύλου.

Με αφορμή τις επιχειρήσεις της αστυνομίας στα Εξάρχεια και την εκκένωση καταλήψεων, ο επικεφαλής του «Ρουβίκωνα» έκανε ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα η οποία συνοψίζει όλο το παρακρατικό θράσος και το αντιδημοκρατικό μένος του χώρου: «Δεν έχουμε σκοπό να εισβάλουμε στην Βουλή για τρίτη φορά. Τσάμπα τραβιέστε. Τα σημεία παρέμβασης του Ρουβίκωνα έχουν βρεθεί έχουν σχεδιαστεί είναι πολλά και είναι αλλού. Πολλά από αυτά θα ενεργοποιηθούν σε περίπτωση εισβολής στο Βοξ. Δεν θα ενεργοποιηθούν αν δεν γίνει εισβολή στο Βοξ. Υπάρχει ένα σχοινί και δύο πλευρές που το τραβάνε. Αν κοπεί το σχοινί θα πέσουμε όλοι.

Υ.Γ.1 Η γραμμή Μαζινό έπεσε γιατί δεν προέβλεψε έγκαιρα. Θες από ανεπάρκεια θες από αλαζονεία. Στην πολιτική προβλέπουμε ή χάνουμε.

Υ.Γ.2 Γρηγόρη Δημητριάδη βάλτους σε μια τάξη. Έχουν Ναπολεόντειο σύνδρομο έχουμε ρωσικό χειμώνα». Αυτή η χώρα μετά από δέκα χρόνια κρίσης έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα και πολλές ανοιχτές πληγές. Μία από αυτές βρίσκεται στα σωθικά της και αφέθηκε να κακοφορμίσει προκαλώντας αντιδημοκρατική και αντικοινωνική γάγγραινα στις περιοχές που κάνει μετάσταση. Όταν το αυτονόητο σε μία δημοκρατία, ο νόμος και η τάξη, παύσει να είναι θέμα συζήτησης και ξαναγίνει αυτονόητο, θα σταματήσει και η εξάπλωση του ερυθρόμαυρου μεταστατικού ολοκληρωτισμού.