Νίκος Πολυδερόπουλος: Ο Νίκος Πολυδερόπουλος έδωσε συνέντευξη στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη, όπου μίλησε μεταξύ άλλων για το νέο σίριαλ που θα παίξει «Φέτος θα είμαι στον Σκάι, στη νέα σειρά του Ανδρέα Γεωργίου. Όχι στις “8 λέξεις”, αλλά σε ένα άλλο σίριαλ εβδομαδιαίο, που δεν μπορώ να ανακοινώσω ακόμα τον τίτλο. Θα παίζεται μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Είναι μία ωραία σειρά όπου και πάλι υποδύομαι έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο. Κάπως περίεργο», είπε αρχικά ο Νίκος Πολυδερόπουλος.
Θα σκοτώνεις πάλι, όπως έκανες στο «Τατουάζ»; Θα υποδύεσαι τον δολοφόνο;
Όχι, δεν θα κάνω τον δολοφόνο. Αλλά ίσως τύχει να σκοτώσω. Όχι από μίσος, δεν θα έχει μένος ο ρόλος μου. Θα γίνουν πολλές συγκρούσεις. Όμως δεν θα έχει σχέση με τον Ορφέα του «Τατουάζ».
Πιστεύεις ότι ήταν άδικο που παρομοίασαν τον Ορφέα στο «Τατουάζ» με τον serial killer της Κύπρου;
Ε, καλά, αυτό εννοείται! Ήταν μία τεράστια υπερβολή και δεν έπρεπε να συμβεί όλο αυτό! Από πού κι ως πού να εμπνεύστηκε, όπως είπαν κάποιοι, ο serial killer της Κύπρου, από τον «Ορφέα» και να πήρε στοιχεία από αυτόν; Αφού αυτά τα έκανε δύο και τρία χρόνια πριν καν προβληθεί η σειρά! Ανοησίες και δεν δίνω βάση πλέον. Το τόσο, έγινε τόσο…
Ποιο ήταν το πιο θετικό που σου συνέβη, λόγω της προβολής σου από τα ΜΜΕ;
Η αποδοχή του κόσμου, με την έννοια ότι το κοινό με αγκάλιασε και μου έδειξε ότι με αγάπησε. Με κράτησε στον χώρο, κάνοντάς με να συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπώ. Έτσι, λοιπόν, μόνο ευχαριστώ οφείλω στο κοινό.
Και το μεγαλύτερο αρνητικό της αναγνωρισιμότητας;
Κάποιοι που είναι γνωστοί, θέλουν χρόνο και χώρο για τις προσωπικές τους στιγμές, χωρίς να έχουν καμία όρεξη να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο. Εγώ είμαι εξαίρεση σε αυτό. Είμαι πολύ του χαβαλέ, μου αρέσει να μου μιλάνε και να με πειράζουν. Αν θέλω την απομόνωσή μου, πάω στη Γαύδο και ηρεμώ. Εδώ, όταν μου λένε, «έλα, να σε βγάλω μια φωτογραφία», τους απαντώ «γιατί να με βγάλεις, ρε μεγάλε; Τι είμαι, αξιοθέατο; Έλα να βγάλουμε μαζί!». Μου αρέσει να πειράζω τον κόσμο, αλλά και να με πειράζουν. Δεν σνομπάρω κανέναν. Αυτοί οι άνθρωποι με βάζουν κάθε μέρα, δύο ώρες, στο σπίτι τους.