Άγγελος Χαριστέας: Ο παλαίμαχος επιθετικός διατηρεί μια θερμή οικογενειακή φιλία ετών με τον αρχηγό του ΠΑΟΚ, Αντελίνο Βιεϊρίνια. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται από τις συχνές κοινές τους παρουσίες σε καφέ της Θεσσαλονίκης αλλά και σε εκδηλώσεις της πόλης. Ο Άγγελος Χαριστέας έχει αρχίσει να κάνει σιγά – σιγά τα επόμενα επαγγελματικά του βήματα, που αφορούν το management αθλητών. Ο παλαίμαχος φορ έχει κάνει τα πρώτα του βήματα και μάλιστα είχε “εμπλακεί” στη μεταγραφή του Απόστολου Βέλλιου στον Ατρόμητο. Οπότε, καταλαβαίνει κανείς ότι ίσως στο μέλλον, η φιλία Βιεϊρίνια και Χαριστέα να εξελιχθεί σε επαγγελματικό επίπεδο, όπως αναφέρει η Metrosport.
Ο Χαρίστεας στο Metropolis για τους Ρεχάγκελ και Σάντος
Ο Άγγελος Χαριστέας είχε μιλήσει στον ραδιοφωνικό αέρα του Metropolis με αφορμή το φιλικό των Legends του 2004 με τους Πορτογάλους, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές από τους Ότο Ρεχάγκελ αλλά και Φερνάντο Σάντος. Συγκεκριμένα, ο Χαριστέας είπε τα εξής.
Για τον Ότο Ρεχάγκελ: «Στα 81 του χρόνια είπε 2-3 ατάκες, τις οποίες πρέπει να τις κρατήσουμε σαν θησαυρό μέσα μας. Στην αρχή του αγώνα μας είπε: “Πολλοί από εσάς είστε προπονητές, τεχνικοί διευθυντές, ασχολείστε με το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο μαθαίνεται στο γήπεδο και όχι στη θεωρία. Θέλω να καταλάβετε ότι η αξία της νίκης είναι ανεκτίμητη”. Πάντα μας καθηλώνει ο τρόπος που τα λέει. Τόσο απλά και ουσιαστικά. Ένα άλλο περιστατικό. Κάναμε χαβαλέ πριν το ματς, πειράγματα ο ένας στον άλλο. Σαν να μην πέρασε μια μέρα, ο Ότο πετάχτηκε και μας είπε: “Καλή η πλάκα, εγώ ήρθα από τη Γερμανία για να κερδίσουμε. Πέρασαν τόσα χρόνια, όμως, αυτή η φλόγα, αυτή η ανάγκη για να κάνουμε ωραία πράγματα παραμένει η ίδια».
Για τις ομοιότητες και τις διαφορές του Σάντος με τον Ρεχάγκελ: «Το κοινό στοιχείο είναι ότι αμφότεροι είναι ρεαλιστές. Δεν πετούν στα σύννεφα, ξέρουν τι μπορεί να κάνει η ομάδα τους και τι δεν μπορεί. Γι’ αυτό κέρδισαν και οι δύο ευρωπαϊκούς τίτλους, ήξεραν πώς θα έρθει η επιτυχία και το πέρασαν στους ποδοσφαιριστές. Ο Ρεχάγκελ, ως Γερμανός είναι λίγο πιο πειθαρχημένος σε κάποια πράγματα. Το ίδιο ισχύει και με τον Σάντος αλλά με διαφορετικό τρόπο. Έδινε μια ελευθερία ο Σάντος. Ο Ρεχάγκελ είχε άλλα διαφορετικά κολλήματα. Ο Σάντος είχε με το φαγητό, τις ώρες ομιλίας κλπ… Ο Ρεχάγκελ δεν μπορεί τους ψιθύρους. Την ώρα της ομιλίας, αν άκουγε να μιλάει δε το ανεχόταν».